Omdat ik vlees wilde kopen voor morgen, en bepaalde kruiden (vooral kurkuma en komijn) stelde Roger voor eerst wat rond te lopen in Sint-Truiden (daar vind je immers meer dan in een dorp).
Dat soort wandelen staat voor mij heel dicht bij “shoppen”, maar kom, als Roger op die manier zijn beweging kreeg, was het voor mij oké. En die kruiden had ik echt nodig. Gisteren bijvoorbeeld, had ik gemerkt dat ik geen komijn meer had toen ik het heerlijke Indische gerecht Alu Gobi klaarmaakte. Ik heb het dan maar zonder gedaan, maar persoonlijk vond ik dat er een toets ontbrak.
Sint-Truiden is wel een zeer aangename stad. Niet te groot, en toch kun je er telkens wat ontdekken. Deze keer was het een gebouw waar boven de ingangspoort de naam van een prins-bisschop van Luik, Karel Velbruck vermeld stond. Mijn erudiete Roger vertelde me dat die Velbruck het kasteel van Heks heeft laten bouwen.
Nu is er een restaurant in gevestigd: Durondeaux.
En even later kwamen we een Indisch winkeltje tegen. Daar zouden we de nodige kruiden wel vinden, dacht ik toen ik bij het binnengaan de heerlijke, bijna bedwelmende geuren opsnoof! Maar helaas, hun kurkuma was uitverkocht. Volgende week komt er nieuwe binnen. Komijn hadden ze wel, en we kochten er ook donkere linzen. Terwijl we betaalden, vroeg een andere (Indische) klant ons of wij wel Belgen waren.
Zijn Nederlands accent deed me terugdenken aan mijn vroegere Indische cursisten, die het ook eigenaardig vonden dat wij heel veel van die kruiden en kruidenmixen gebruiken. Die pas ik al sinds de eerste jaren van ons huwelijk toe: Roger bleek een heel goed Indisch receptenboek mee te brengen!
En, trouwens, je vindt die kruiden ook in onze warenhuizen, maar dan in veel kleinere verpakkingen, en aan een veel hogere prijs! Die verpakkingen zijn voor ons ook veel te klein: als ik die kruiden gebruik, is het heel genereus!
We praatten nog even verder met die Indiër (ook een Sikh, denk ik) en hij bleek een paar van mijn vroegere Sikh-cursisten te kennen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten