Elena speelt

Toen we vandaag bij Lutti aankwamen, merkte Elena ons weer als allereerste op. Ze begon uitbundig te zwaaien en kroop naar mij. Dan zette ze zich recht en vroeg duidelijk dat ik haar zou oppakken. Volgde weer een hele uitleg waarbij ze van alles aanwees. Waarschijnlijk vertelde ze me wat ze allemaal had gedaan? Daarna gaf ik haar door aan Roger en ook in zijn armen bleef ze vrolijk “babbelen”.

Ze bleef tijdens de hele rit naar huis vertellen en lachen.

En daar, nadat wij met haar moeder gegeten hadden en deze laatste vertrokken was, heeft ze nog een paar uur druk gespeeld voor ze uitgeput in slaap viel. Samen hebben we geluisterd naar kinderliedjes, gedanst, en ook gezongen (ze doet pogingen om mee te zingen). We hebben gespeeld met haar poppen. De babypop die ze van Hendrik en Anneke heeft gekregen, brabbelt, lacht, opent en sluit de ogen en valt dan in slaap. Dat vond Elena heel intrigerend. Af en toe nam ze de pop op schoot en ik vroeg me af of ze bewust haar mama en Lutti nadeed. De pop van Nany gekregen aaide ze over haar zijdeachtige haren en zei dan constant: ‘Aai!’. Daarna wilde ze met haar knuffels spelen. Ze sleurde ze allemaal met zich mee en ging er middenin liggen. Op een zeker ogenblik dacht ik dat ze daar, op de vloer, in slaap zou vallen, want ze wreef in haar oogjes, maar nee. Ze wilde nog stappen. Eerst vulde ze haar loopkarretje met blokjes, knuffeltjes en dan liep ze er fier de living mee rond.

 Eigen foto’s. Je ziet duidelijk (klik op de foto’s om te vergroten) dat Elena ook het oorkussentje van haar “slapende baby” had “ingeladen”! En op de laatste foto trekt ze het zelfberaden smoeltje dat ik me herinner van haar moeder op dezelfde leeftijd!

Ook wilde ze alles “opruimen”, dat betekent overal waar een deksel op hoort, dat deksel erop zetten: op haar doosjes, op haar trommel, op haar zuigfles. Ze verstopte zich ook onder de tafel en kwam daarna al lachend weer te voorschijn.  Ze stapelde enkele blokjes (en ook die in elkaar passende kommetjes die ze met Kerst had gekregen) op elkaar maar vond het even leuk om daarna haar bouwsel af te  breken.

Uiteindelijk viel ze op mijn schoot half in slaap. Ik bracht haar naar haar bedje en deze keer vertrok ze meteen naar dromenland en werd pas meer dan anderhalf uur later weer wakker. Na haar fruitpapje begon ze weer te spelen. En toen kwam haar papa eraan (Roger was ondertussen boodschappen gaan doen). Elena heeft nog geoefend: ze is erin geslaagd twee (waggelende) stapjes helemaal alleen te maken tussen haar papa en mij.

Haar papa moest daarna weer weg, haar mama kwam eraan, en ik kookte. Na het eten heeft Elena nog een poosje met een boekje op onze schoot gezeten, en wij maar vertellen!

En na haar laatste flesje liet ze zich weer heel gemakkelijk in bed leggen. Tja, ze zal wel doodmoe geweest zijn na zulke drukke dag!