Vandaag hebben we eindelijk nog eens een flinke wandeling gemaakt! We vertrokken van Opheers, door velden en weiden, naar Batsheers. De temperatuur was heel zacht (rond de 9°c), het was heel stil (alleen een roofvogel hoorden en zagen we af en toe): ik kwam echt tot rust! De weiden waren wel heel drassig zodat het soms ploeteren werd!
Midden in een immense wei ontmoetten we een waterput afgesloten met een dikke steen.
Toen we de gebouwen van Batsheers in de verte zagen, klommen en daalden we daar naartoe, dwars door de modderige wei.
Maar toen we in Batsheers aankwamen bevonden we ons voor een elektrische afsluiting. Die we volgden tot waar ze heel laag hing. Daar kropen we erover en stonden we oog in oog met de “baas” van wat hier de “ezelhoeve” wordt genoemd (omdat er handel in ezels wordt gevoerd).
Die man is een voorbeeldige Franstalige! Daar waar hij net daarvoor nog aan het mobiel telefoneren was in het Frans, sprak hij ons in het Nederlands aan. Hij vroeg ons of de wei niet te drassig was, vertelde ons over de verzorging van ezels, over de waterput die we gezien hadden, over zijn ezelhandel, over de rassen die hij verkocht, enzovoort. In feite is hij de enige levende ziel die we ontmoet hebben (vogels niet inbegrepen).
Van Batsheers ging het terug naar Opheers via een landweg.
Ik vond het zalig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten