Onlangs merkte ik dat de schoenen, die ik het vaakst droeg, lek zijn en ik vermoed dat ze niet te herstellen zijn.
Dus had ik vandaag mijn oude, lompe maar nog niet versleten wandelschoenen opnieuw bovengehaald voor onze korte wandeling in Veulen. Korte, want het was ijzig koud (dankzij onder andere een Noord-Oostenwind) en omdat ik mij ineens herinnerde waarom ik die wandelschoenen destijds opzij had gezet. De schacht doet immers pijn aan mijn enkel en ze wegen te veel. Daarom vroeg ik al na een klein halfuurtje aan Roger om de wandeling in te korten (op de wandeling van gisteren droeg ik mijn enkellaarsjes die eigenlijk niet bedoeld zijn voor onze soort wandelingen - vaak buiten de begane paden).
Thuis ging ik op zoek naar de schoenen die ik in 2013 had gekocht, die Roger nooit graag heeft gezien, die nu oud, vuil en versleten zijn maar niet kapot. Ik heb ze gevonden in een kast in het poortgebouw (bij ons een typische tussenstop voor weg te gooien spullen: gelukkig had ik ze nog niet weggedaan).
Ik denk dat ik die opnieuw ga aantrekken voor onze wandelingen: die vond ik immers vanaf de eerste dag heel comfortabel!
Na de wandeling gingen we nog iets drinken in "ons" klein café in Sint-Truiden. Daarvoor trok ik wel opnieuw mijn enkellaarsjes aan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten