Vandaag gingen we wel onze familiezieke bezoeken. Ze leek heel blij ons te zien... en sprak enkele woorden meer uit dan de laatste keer. Ook probeerde ze enkele keren iets duidelijk te maken met gebaren.
Er is dus duidelijk enige vooruitgang, en dat doet plezier! Haar echtgenoot, die iets later aankwam, beaamde dat. Hopelijk blijft ze vorderingen maken, hoe traag ook.
Na een telefoontje met T. en V. uit onze straat (ik beloofde te proberen volgende week langs te komen) geprobeerd mijn moeder Nany te bereiken: tevergeefs!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten