Onze kleinkinderen hadden een vrije dag op school en dochterlief wilde wat lessen voorbereiden, dus gingen wij op de kinderen passen.
Wat was ik blij ze terug te zien na een maand! Vooral omdat de omstandigheden tijdens onze laatste ontmoeting eerder droevig waren.
De kinderen leken even blij als wij... en wat waren ze content met het kleine cadeautje dat ik uit Frankrijk had meegebracht.
Eva gaat heel graag naar school en Elena en Matthias leken al even enthousiast. Elena toonde me fier al haar werkjes.
Uiteraard werd er weer veel gespeeld, ook met buurmeisje Anna. Ondanks de veelvuldige regenbuien speelden we zelfs even verstoppertje in de tuin. Hoewel ze heel moe leek, wilde Eva geen dutje doen... maar uiteindelijk viel ze wel in slaap in de salon.
Toen we van onze reis thuiskwamen, vond ik in de brievenbus een nieuwe simkaart, opgestuurd door Mobile Vikings. Ik maakte gebruik van een moment waarop de kinderen heel braaf onder elkaar speelden om aan dochterlief te vragen mij te helpen die simkaart in mijn gsm te steken en te activeren. Eigenaardig genoeg kreeg ik net na de installatie een mail van Mobile Vikings, om te zeggen dat het tijd werd die simkaart te activeren. Dochterlief keek na of we iets verkeerds hadden gedaan, maar ze vond niets.
Na het avondeten (weer bloemkool, op Vlaamse wijze deze keer) namen Roger en ik afscheid van dochterlief, schoonzoon en de kindjes. En Elena vroeg waarom we niet vaker afkwamen. Tja, ik mis ze ook vaak, de lieverdjes... maar we hebben zoveel andere verplichtingen... en ik probeer ook niet te opdringerig te zijn ten opzichte van hun ouders!
 |
| Eigen foto's |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten