dinsdag 23 oktober 2018

Weer niet gestreken

Vandaag eerst onze wekelijkse uitgebreide boodschappen. Dat vergt enkele uren tijd. In een van de winkels kwamen we onze buurvrouw Marie-Claire tegen, met wie we wat nieuwtjes uitwisselden.

Daarna nog een wasje, en nee, zeg me niet dat ik ondertussen had kunnen strijken. Ten eerste moest ik wat opruimen, ten tweede kun je in dit oude huis weinig elektrische toestellen tegelijk laten draaien of aanzetten. Zo kan ik bijvoorbeeld ook niet iets laten garen in de oven en tegelijk frieten bakken (trouwens, dat zou nu helemaal onmogelijk zijn: we hebben geen friteuse meer).

Nadat ik nog een paar mails had beantwoord, wilde Roger nog een wandeling maken. Dat deden we in Borgloon gedurende een klein uur.
Gisteren merkte ik tijdens onze wandeling dat ik natte voeten kreeg: de schoenen, die ik het vaakst draag, blijken stuk en ik vrees dat ze niet meer te repareren zijn. Ik heb geen hopen schoenen zoals de meeste vrouwen. Voor onze boodschappen had ik dus weinig keuze qua schoeisel en ik trok schoenen aan met een nogal dunne zool. Ik was vergeten die voor de wandeling te vervangen door het enige paar (heel lompe) wandelschoenen dat ik nog heb. Resultaat: ik heb weer mijn voet bezeerd op de kasseien van de Borgloonse straten.

Deze avond zorgde Roger voor het eten: het waren immers mosselen (ze waren lekker en ik at er meer van dan gewoonlijk). Tijdens zijn bereiding heb ik eindelijk de kranten een beetje doorgenomen (online).

Na het avondeten had ik helemaal geen zin meer om te strijken. En morgen zal ik daar ook geen tijd voor vinden!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten