We hebben nog geen beslissing genomen: die laatste varkensstal ook laten afbreken of laten voorzien van een nieuw dak? Eigenlijk gaan Roger en ik akkoord over het feit dat afbreken de beste optie is... maar het is zo moeilijk afstand te doen van zaken die je opstapelde uit verzamelwoede of uit nostalgie!
Terwijl wij twijfelen, liggen hier de afbraakwerken stil. En ligt ons huis er heel vuil bij.
Dus begon ik vandaag toch weer kamer per kamer (één kamer per dag omwille van mijn oude rug) schoon te maken.
Ik begon met de verdieping: de badkamer, de gang, de trap en de hal op het gelijkvloers. Roger stofzuigde, ik zorgde voor de rest.
En weer stelde ik me vragen bij alles wat ik "onderweg" tegenkwam. Op de gang naar de badkamer: oude videocassetten die we waarschijnlijk nooit meer zullen bekijken, oude tijdschriften, cursusboeken van Roger en mij, enkele boeken ook, maar, zoals Elena zegt: die vind je overal hier in huis. In de badkamer: vooral lege parfumflesjes (bewust daar gelaten, want die verspreiden nog steeds een lekkere geur - 'Lekkere geur', zegt Elena vaak als ze de badkamer binnengaat, en dat ligt alleen aan die lege flacons).
En dan voerde vandaag mijn schoonmaak me nog niet naar Rogers boekbindatelier, de kamer van Zeger, Hendrik of dochterlief.
Ik weet dat het (gedeeltelijk) leegmaken van Nany's flat maakt dat ik me zoveel zorgen maak over al onze spullen die onze kinderen uiteindelijk zullen weggooien. Dat komt onder andere omdat ik, sinds de afbraakwerken hier, weet dat je vandaag niet meer alles op een en dezelfde container mag smijten. Je moet immers telkens een aparte container bestellen voor metaal, hout, bakstenen, papier, stro (we hadden nog drie containers stro liggen boven de stallen!), enzovoort.
Allemaal een gevolg van de huidige sorteerwoede - die ik op zich niet slecht vind, want sorteren hebben Roger en ik altijd gedaan - die heel veel geld kost.
Te duur voor onze kinderen, vind ik! Maar Roger overtuigen zelf afstand te nemen van al die spullen die hij met zoveel liefde heeft verzameld? Dat lijkt me heel moeilijk!
Hoewel... toen we ons huis in Antwerpen (hier een foto daarvan) verkochten, heeft hij niet gemopperd, hoewel al zijn werk in dat huis teniet zou gedaan worden!
O ja, en eigenlijk heeft mijn moeder Nany dat ook niet gedaan onlangs. Vandaag vroeg ze me aan telefoon of ik wist wat er zou gebeuren met haar eetkamermeubels (geërfd van haar schoonmoeder Marie Renwa). Ik weet dat zus Bie een opkoper op het oog had maar weet niet of ze al naar hem gebeld heeft.
Nu, voor Roger en mij gaat het helemaal niet over meubels maar wel over andere zaken die ons veel meer aan het hart liggen. Zouden we echt niet kunnen beginnen nadenken over wat echt moet doorgegeven worden?
O ja, deze avond op de blog van vriend Guy Missotten een heel interessante en volgens mij belangrijke post gelezen! Interessant, ontroerend, en... wat schrijft hij goed!
Uiteraard heeft Roger zijn laatste mail nog niet beantwoord!
vrijdag 7 februari 2020
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten