Wij hebben "niets gedaan" vorige nacht en vandaag was voor ons ook een doodgewone dag, behalve dan dat ik bijna niet kon volgen met het beantwoorden van wensmails, -telefoons (vooral die van mijn moeder Nany was heel lang: ze had weer zoveel te vertellen) en -berichtjes.
Roger en ik wensen jullie ook allemaal een gezond en zo boeiend mogelijk 2019! Voor onszelf hoop ik dat het een jaar wordt met minder overlijdens dan in 2018! Hoewel, gezien onze steeds vorderende leeftijd...
Buiten al die nieuwjaarswensen beantwoorden, namen we toch de tijd voor een wandeling in de velden rondom ons dorp (ondanks het miezerige weer). Aangenaam (behalve voor mijn vastgeroeste gewrichten) zelfs met die grauwe lucht. Telkens weer verbaast het me hoe mooi deze streek is!
Roger liet me ook luisteren naar een interview met Robert Senelle. Heel interessant maar vanaf het eerste deel bleef ik met een onbeantwoorde vraag zitten. In het tweede deel stelde de journalist die vraag eindelijk aan Senelle maar diens antwoord vond ik onbevredigend. Het gaat hierover: Senelle vindt dat Vlaanderen beter bij Nederland was gebleven maar vindt ook dat, nu België toch bestaat, Vlaanderen beter deel blijft uitmaken van België. Dat vind ik geen logische redenering!
Wat heb ik nog allemaal gedaan tussendoor vandaag? Uiteraard mijn vroegere dagboeken verder overgetypt. Ik merk dat ik tijdens de overgang van 1965 naar 1966 nog volop kon genieten van een "spetterend" (vond ik toen) huisfeest. Ik heb ook een soortement roman gelezen over een man uit het vroegere Heers op de website van Heemkunde Groot Heers-lid Georges V.
Ik heb (nogal oppervlakkig: binnen enkele dagen moet ik toch herbeginnen) schoongemaakt en opgeruimd, want heel binnenkort komen Elena, Matthias en Eva hun nieuwjaarsbrief voorlezen en een paar nachten logeren.
Uiteraard heb ik gekookt maar echt niets speciaals vergeleken met wat we eergisteren allemaal te degusteren kregen: een groentesoep en daarna zalm met broccoli.
Maar deze avond hebben Roger en ik wel nog eens gezellig in de "bibliotheek" samen voor het televisietoestel gezeten om te kijken naar een aflevering van Aspe.
Om de dag te eindigen ga ik misschien online kijken naar de volgende aflevering van "Kinderen van de kolonie", hoewel ik tot hiertoe de hele reeks eenzijdig en vooringenomen vind, alsof het de bedoeling is de kolonialen een schuldgevoel aan te praten.
O ja, en ik heb vernomen dat Elena nu meer weet over Sinterklaas (ik mag dat hier schrijven: zij noch Eva of Matthias leest deze blog én als zij hem later te lezen krijgt zal ze dit stukje misschien heel "tof" vinden). Ze stelde me al langer vragen maar ik wist nooit precies wat te antwoorden. Nu vertelde dochterlief me in een mail dat Elena al een poosje meer weet maar dat ze die wetenschap geheim wil houden om nog verder te kunnen genieten van de magie. Goed zo, grote meid! Je hebt alles begrepen!
En nog even over Sinterklaas: die kennen ze niet in Frankrijk! Daar kennen (sommige) kinderen alleen "le père Noël".
dinsdag 1 januari 2019
Een doodgewone nieuwjaarsdag
Labels:
Congo,
Elena,
Eva,
familie,
Feest,
Geneeskunde,
Haspengouw,
heemkunde,
Huishouden,
lectuur,
Maatschappij,
Matthias,
Opvoeding,
overlijden,
politiek,
Robert Senelle,
Sinterklaas,
Televisie,
vrienden,
Vroeger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten