Even geen elektriciteit

Na het avondeten was ik de kranten online aan het lezen toen alle lichten in huis uitgingen. Roger keek door het raam: heel de straat bleek getroffen door een elektriciteitspanne.

Uiteraard waren onze pc's uitgegaan. Mijn eerste reactie was de zaklamp van mijn mobieltje aan te doen maar Roger pakte een gewone zaklamp, ging ermee een petroleumlamp halen, stak die aan, evenals enkele kaarsen.

Eigen foto (o ja, we hebben de zwarte tafel, van Hendrik gekregen, weer vervangen door de goedkope tafels toen de kindjes hier waren, en gelukkig, want ik weet niet of die zwarte tafel bestand zou geweest zijn tegen sporen van kleurstiften)

De tafel moest nog afgeruimd worden en de vaatwasser gevuld maar dat leek ons te ingewikkeld zonder licht. Ik wilde de rest van de linzensoep in de koelkast opbergen maar Roger wees me erop dat ik die voorlopig zo weinig mogelijk moest opendoen

Ik was van plan nog een paar bladzijden uit mijn vroegere dagboeken over te typen maar dat ging uiteraard ook niet.

Dan zou ik maar een beetje lezen. Eerst wilde ik dat doen op het scherm van mijn mobieltje (dat ook niet meer online geraakte) maar ik merkte dat die gsm weldra zou moeten opgeladen worden. Dus beter zo weinig mogelijk gebruiken, want stel je voor dat we moesten telefoneren (mobieltje opladen zou eventueel kunnen via een externe batterij... maar ja, die batterij moet daarna ook opgeladen worden... en, misschien nog belangrijker voor mij😕, mijn "damptoestel" zou ook weldra moeten opgeladen worden).

Dus besloot ik te lezen op papier. Alleen was dat niet gemakkelijk met kaarslicht: er kwam weer een zaklamp aan te pas.

Ondertussen begon het hier ook serieus af te koelen. Maar kom, daar hebben we plaids voor.

Het boek boeide me (nog?) niet echt (en vooral: ik had op bladzijde 14 al een erg storende fout ontdekt - dat is niet de eerste keer bij die uitgever die er nochtans prat op gaat dat hij zijn publicaties laat nalezen door een redacteur). Ik legde het opzij en bedacht dat ik dan beter eerst een belangrijke mail beantwoordde. Maar... dat was ook onmogelijk.

Ik wilde voor mezelf wat thee maken: dat ging niet. Daarna moest ik naar toilet en dat deed ik weer met een zaklamp.

Ondertussen bleef Roger (die eigenlijk voor Heemkunde Groot Heers nog wat werk op zijn pc moest verrichten) heel kalm. Hij ging zelfs op de sofa liggen en ik vroeg me af of hij een dutje zou doen én of ik zijn voorbeeld niet moest volgen.

Na net geen uur gingen de lichten weer aan.

Maar zeg... wat zijn we afhankelijk van die elektriciteit tegenwoordig! En wat als die niet meer betaalbaar wordt?