Over dagboeken onder andere

O ja, tijdens het diner van Heemkunde, sprak ik met iemand die, net zoals ik, zijn vroeger met de hand geschreven dagboeken aan het overtypen is!
Hij beaamde dat je daar enorm veel tijd in steekt...maar dat je niet gemakkelijk over die bezigheid spreekt als mensen je vragen waarmee je bezig bent! Het lijkt op het eerste gezicht zo'n ijdele en misschien zelfs nutteloze bezigheid!

Hoewel! Hij vertelde over zijn vader die heel jong was overleden en aan wie hij bijna geen herinneringen heeft omdat hij niets weet over zijn leven. Hijzelf was vrij vroeg beginnen te noteren in schriftjes wat hij meemaakte en had onlangs besloten dat als zijn zoon iets van hem zou erven, dat in de eerste plaats zijn dagboek zou zijn (tja, dat is een typische denkpiste voor heemkundigen maar ik denk dat ze - en ik - gelijk hebben). Daarom is hij dus met dezelfde bezigheid bezig als ik!

Iemand anders werd tijdens de jongste bestuursvergadering gevraagd om Tony op te volgen (maar uiteraard moeten de leden van Heemkunde daar nog mee akkoord gaan). Hij vertelde me dat hij vreest fouten te maken in de brieven die hij dan zou moeten schrijven! Ik heb hem gerustgesteld: ik wil al de brieven nalezen (o jawel, ik weet dat ik soms ook nog fouten maak, want wat een ontzettend moeilijke taal is dat Nederlands, maar het zullen er toch minder zijn dan wat ik vaak elders lees, en zelfs in hedendaagse boeken en artikels). En daarbij... ik weet dat die misschien toekomstige secretaris zijn taal goed beheerst! Doen, jongen (hij is bijna twee jaar jonger dan ik, vandaar die "jongen")! Ik lees wel na waar nodig, dat is beloofd!