Maandag, dinsdag en gisteren kreeg ik praktisch geen tijd voor het huishouden. Vandaag probeerde ik dat werk een beetje in te halen (nee, ik heb niet schoongemaakt, wel opgeruimd, was opgeplooid, nog gewassen, een boodschappenlijst opgesteld, geveegd... en gekookt uiteraard).
Omdat ik nog voldoende in huis had, besloten we de boodschappen nog even uit te stellen (Roger moest deze avond immers nog de vergadering van de cultuurraad van Heers bijwonen als vertegenwoordiger van Heemkunde Groot Heers).
Ik belde met Nany die weer heel veel te vertellen had en kreeg daarna een telefoontje van een vriendin uit Antwerpen die ik al heel lang niet meer had gesproken (schrijven doet ze niet graag). Daarbuiten vond ik nog enkele uren tijd om de nieuwe Limburgse monografie volledig na te lezen (die is ondertussen teruggestuurd naar Jan Gerits).
Het werd dus een goed gevulde dag, hoewel zonder wandeling (maar het was nog berekoud).
En dan kregen we deze avond, vlak voor het eten, nog een telefoontje van dochterlief. Elena heeft een keelontsteking. Weer geraakte ik even in paniek, want hoe kan een kind van twee buitenhuis werkende ouders immers nog uitzieken? In het ergste geval moest Elena maar naar hier gebracht worden maar wie zou daar de tijd voor vinden? Gelukkig moet dochterlief niet werken morgen en hopelijk is Elena genezen tegen maandag! Ik kreeg haar trouwens ook even aan de lijn en ze leek me niet zo heel erg ziek (of had ze een koortswerend middeltje gekregen?).
Toen ik telefoneerde met Nany en haar vertelde dat het zo druk is, antwoordde ze me dat we daar zelf hebben voor gekozen. Dat klopt voor sommige zaken (vertalingen, heemkunde en KVLS), maar niet voor alles!
Nany zei ook dat het eigenlijk een geluk is dat we het zo druk hebben, want stel je voor dat we ons zouden vervelen! Dat zal echter niet gauw gebeuren en voor mij mag ons leven echt wat minder druk worden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten