Vandaag was het onze beurt om te babysitten (ik zei tegen Elena: 'Gisteren kwamen we in de plaats van jullie moeke en vake, vandaag komen we in onze eigen plaats' en dat vond ze zo grappig).
Maar... het was ook dansles voor Elena en dat betekende haast! Haast om na school alles klaar te hebben om naar de les te rijden. Matthias wilde eerst niet mee maar besloot op het laatste ogenblik ons toch te vergezellen. Eva had enkele spelletjes bij en die speelden we samen met Matthias terwijl Elena danste. Roger las ondertussen dat boek van Aspe waar ik maar geen tijd voor vind de laatste dagen, maar het was wel hij die telkens Matthias en Eva naar het toilet vergezelde.
Van het dansen zelf heb ik praktisch niets gezien: de strategische plaatsen waren door iemand anders ingenomen.
Na een uurtje reden we terug naar "huis" waar dochterlief voor het eten had gezorgd voor ze naar haar werk was vertrokken. Ik warmde de saus op, zette water op voor spaghetti, maakte de vaatwasser leeg, dekte de tafel terwijl de kindjes naar televisie keken en af en toe klaagden dat ze honger hadden (dat had ik ook trouwens). Eindelijk konden we aan tafel en we hadden pas gedaan met eten toen schoonzoon aankwam.
Rond 19:30 uur vertrokken Roger en ik terug naar Haspengouw. De kindjes vonden dat te vroeg (ik vind ook dat we te weinig kunnen praten op zulke haastige dagen) maar... ze zouden sowieso snel gaan slapen en ik had hier nog wat werk.
Stijn van De Horne had immers een van de twee dagen, die ik voor onze reünie voorstelde, aanvaard en een suggestie gedaan voor een niet te duur menu dat mij uitstekend leek. Ik had dat allemaal doorgemaild of ge-sms't naar onze vrienden en terwijl we met de kindjes bezig waren, kreeg ik al een akkoord van iedereen. Dus wilde ik deze avond nog iedereen beantwoorden, en zeker Stijn mailen dat we zijn voorstel aannamen.
Even heb ik geaarzeld: zou ik opnieuw mensen uitnodigen die er vroeger wel bij waren maar niet meer de laatste jaren, toen het in het Antwerpse te doen was? Hoewel ik sommige van die mensen heel graag zou terugzien, heb ik beslist dat we het voorlopig nog in "petit comité" houden. We zullen met een tiental zijn (ik schat 11 à 12 mensen) en eigenlijk is dat meer dan voldoende volk rond een tafel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten