zondag 24 februari 2019

Nog over schoenen

We haalden de 16°C vandaag!

Na een korte wandeling in Sint-Truiden (ik had toen mijn oude, witte stapschoenen aan) reden we naar "ons cafeetje".

Op Rogers aanraden had ik de schoenen, die ik gisteren droeg, bij. Dat zijn de meest comfortabele schoenen met hakjes die ik heb en, al zijn ze meer dan 20 jaar oud, ze zien er nog als nieuw uit. Mooi heb ik ze nooit echt gevonden maar ik draag ze uitsluitend onder een lange broek en dan zie je enkel de punten en de hakken ervan.
Roger hield immers vol dat, als ik opnieuw zou oefenen, ik na een poosje wel weer op hakjes zou kunnen lopen.

Ik dus oefenen van de auto naar het café, en later van het café naar de auto. Het ging, tenminste als ik heel traag stapte en niet probeerde Roger zijn ritme te volgen. Tussen de twee oefeningen kon ik gelukkig op mijn stoel blijven zitten... want zelfs na die telkens minieme afstand voelde ik aan mijn rug dat de houding die hakjes je verplichten aan te nemen alles behalve natuurlijk is.

Ik zal dus maar verder oefenen zeker? En binnenkort ook met andere schoenen met iets hogere hakjes die iets meer elegant zijn.

Thuis zwierde ik mijn schoenen wel meteen uit (weer rugpijn dus) voor ik begon te koken.

O ja, ik heb deze avond heel snel iets heel lekkers in elkaar geflanst met wat kliekjes. Ik maakte een puree van drie vierde knolselderie en twee aardappeltjes, een beetje boter, amandelmelk, nootmuskaat, zout en peper. Dat ging in een ovenschotel, daarop spreidde ik 250 gram gekruid gehakt, daarboven nog wat geraspte kaas voor ik alles een twintigtal minuten liet gratineren. Ik was een beetje bang dat die "creatie" op niets zou lijken maar Roger en ik vonden het gerecht heerlijk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten