Geheugen

Toen ik daarstraks met Nany belde, vertelde ze weer over al de activiteiten waar ze aan deelneemt (echt, in zulk rusthuis wil ik ook wel mijn leven eindigen, vooral omdat je nergens toe verplicht wordt - maar hetzelfde heb ik ervaren toen we onlangs vriend Paul B. bezochten: blijkbaar is het hier even goed!)

Nany vertelde me dat ze deze ochtend aan "geheugentraining" had gedaan. Een heel goed idee, vond ik!

Dat  bestond er onder andere uit dat elke persoon uit de groep zijn naam zei en dat na een poosje je die namen moest herhalen.
'Dat zou niets voor mij zijn,' reageerde ik spontaan en ik dacht terug aan de tijd die ik vroeger besteedde aan het onthouden van de namen van al mijn leerlingen uit verschillende klassen.
'Voor mij eigenlijk ook niet,' antwoordde Nany, 'en ik denk dat ik het echt niet goed heb gedaan. Ik kan alleen een naam onthouden als ik echt contact heb gehad met die persoon.'

Dat geldt ook voor mij en ik hoop dus dat er ook nog andere "proeven" waren bij die "Geheugentraining"!

Nany heeft het mij echter niet verteld, want daarna ging ze over naar iets anders dat ze beleefd had.
Ze voelt zich blijkbaar heel gelukkig daar!