Ontspannende zondag

Roger vond het vandaag te fris voor een wandeling en ik heb niet aangedrongen. We hadden al gewassen en was te drogen gehangen (ja, ik weet het, werk dat ik in de regel niet uitvoer op zondag), ik had al enkele mails beantwoord, Roger had voor enkele klusjes gezorgd en ik had lang gebeld met Nany. En terwijl ik telefoneer, loop ik altijd rond!

Nany begint zich te vervelen. Ze krijgt immers geen bezoek meer en er wordt niets meer georganiseerd in het rusthuis.Natuurlijk ontmoet ze nog haar mede-bewoners (of hoe noem je die mensen?) maar dat blijkt ondertussen al niet meer voldoende afwisseling te bieden. Ze vertelde me  over een (beetje demente) vriendin die maar niet begrijpt waarom haar man haar niet meer elke middag komt gezelschap houden, zoals ze gewend was.
Ik vroeg Nany: 'haar man telefoneert toch wel met haar?'
'Dat zal wel,' antwoordde Nany.

En toen dacht ik aan "onze" familiezieke. Haar echtgenoot mag haar dus ook niet meer bezoeken...
En zij, begrijpt zij waarom? Telefoneren heeft voor hen geen zin, want zij kan niet meer spreken! Ah, ja ze kunnen misschien via skype visueel contact hebben... maar de "zieke" heeft geen pc!

Wijzelf  hebben skype niet meer, en trouwens, Nany heeft ook geen pc.
De dochter van tante José heeft haar wel een puzzel met duizend stukjes laten bezorgen zodat ze wat ontspanning zou krijgen. Heel lief maar ik weet echt niet of puzzelen iets is voor mijn moeder!

Roger en ik hebben ons niet verveeld.
Normaal gezien zouden we gisteren Nany bezocht hebben en tante José en onze Matadi-vrienden Roger en Lily hebben ontmoet. En ik probeer altijd, als het enigszins mogelijk is, een drukke dag te laten volgen door een rustige dag. In feite was deze zondag voor ons dus niet ongewoon.

Roger heeft me wel een virtueel bezoekje aan Maastricht en een "speltbakker" opgestuurd. En dat uitstapje vond ik heel ontspannend. Maar, eigenaardig genoeg, vond ik heel deze zondag ontspannend.

O ja, sommige vrienden denken dat Roger tot de risico-groepen behoort omdat hij longpatiënt zou zijn. Absoluut niet maar hij is wel hartpatiënt en bepaalde medicijnen die hij daardoor moet slikken maken dat, als hij  besmet geraakt, de symptomen heel erg en zelfs levensbedreigend zouden kunnen worden. Dat had ik al enkele dagen geleden gelezen bij een van mijn "goeroe's" zoals Roger ze noemt maar vandaag weer op een officiële site (een krant, meen ik me te herinneren, maar ik weet echt niet meer welke: ik heb immers zo veel gelezen op deze ontspannende zondag).

Deze avond laat las Roger net hetzelfde (ook in een krant, wat hem uiteraard vrij ongerust maakte... maar hij weet ook niet meer waar hij het las - ik heb het hem pas gevraagd).

Dus ja, we passen op en zullen onze boodschappen zoveel mogelijk bundelen... en misschien moet Roger zelfs wegwerphandschoenen aandoen bij de boodschappen?