De vaste telefoon

Ik noem hem wel "vaste" maar je kunt er mee rondlopen, en dat is wat ik doe telkens als ik een halfuur of langer aan de lijn hang. Toch lijkt hij niet echt daarvoor gemaakt te zijn: vandaag, tijdens mijn babbelhalfuurtje met Nany, heb ik er goed op gelet dat ik de hoorn in mijn rechterhand bleef vasthouden terwijl ik rondliep. Helaas, na een kwartier begon ik in mijn rechterarm hetzelfde soort (spier)pijn te voelen als in mijn linkerarm. Dus ben ik maar gaan zitten met mijn elleboog rustend op de keukentafel. Stel je voor dat ik geen enkele arm meer fatsoenlijk kan gebruiken!

Nany had gisterenavond, toen ze naar het nieuws luisterde of keek, begrepen dat ze binnenkort bezoek mocht krijgen van telkens één enkele persoon; ik probeerde haar duidelijk te maken dat het slechts om een en dezelfde persoon ging. 'Maar het gaat niet door,' vervolgde ik. Ze wist het al!
Wat een geluk trouwens dat het (nog) niet doorgaat!

Buiten Nany ook straatgenote V. opgebeld vandaag. Ze gaf echter niet thuis. Op zich is dat niet verontrustend, maar wat me wel verontrust: normaal gezien belt ze vrij snel terug in zulk geval. Vandaag deed ze dat niet!

Verder nog wat in de tuin gewerkt (vooral Roger) en vrij lang op het binnenplein zitten lezen (vooral ik) vandaag. Heb ik al gezegd dat de appelboom aan het bloesemen is?

Eigen foto's