We kwamen even terug naar binnen nadat Roger weer enkele uren was bezig geweest in de wei en ik er wat had rondgelopen nadat ik eerst de gisteren te drogen gehangen was had opgeplooid. Ik doe met opzet heel weinig deze dagen zodat mijn armen snel weer de oude worden (de rechterarm ziet al bijna even fel af als de linker nu).
En toen ging de vaste telefoon. Ik vroeg aan Roger of hij wilde opnemen (die hoorn aan mijn oor houden is echt iets dat ik nu wil vermijden).
Ik hoorde Roger zeggen: 'Ha ja, da's vriendelijk! Tot straks dan.'
Het bleek onze achterbuur P., de zoon van V. te zijn geweest, die voorstelde met zijn professionele maaier te komen helpen in onze wei!
Roger en hij zijn nog een paar uur bezig geweest (hopelijk hebben ze voldoende afstand van elkaar gehouden!) en... toen ik na ons avondmaal even ging kijken, bleek onze wei volledig in orde (op enkele hoopjes takken na die Roger sowieso van plan was te bewerken voor de kachel)!
Echt, zodra ik voldoende (ik vrees nog meer dan ik dacht nodig te hebben!) geld heb gespaard, moeten we voor Roger een professionele maaier kopen. Geen zitmaaier, zegt achterbuurman: die kan onze wei niet aan!
Ik ben P. zo dankbaar! Roger wilde hem wat geld geven maar dat weigerde hij!
Nog eens handenvrij naar Nany gebeld. Ze was minder enthousiast dan gisteren: vandaag werd er immers geen "zangstonde" georganiseerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten