Hij had me daarvoor geholpen de stock Oostland en Limburgse monografieën te sorteren (want, ik weet niet hoe dat komt, ik krijg altijd - voor mij veel te zware - kartonnen dozen waarin verschillende nummers door elkaar zitten), de was (de machine had lakens gewassen) te drogen te hangen en daarna ging hij zelfs verder gras afrijden.
Toen hij terug binnenkwam, vroeg hij: 'Doen we niets?'
'Jij hebt al heel veel gedaan vandaag,' antwoordde ik, 'maar wat wil je nu nog doen?'
'Terrasje?'
Dat nieuwe café heeft ons echter ontgoocheld! De dranken zijn veel duurder geworden dan in de tijd van De Kluizenaar, er speelde irritante muziek en het geheel had niet meer die pretentieloze uitstraling van het vorige café (waar we een paar keer zijn geweest met mijn "Nononc" en Françoise). Toen men onze bestelling kwam opnemen, durfde Roger het aan te vragen of ze de muziek konden afzetten. Nee, dat ging niet, want dat hoorde bij hun "imago".
'Kom,' zei Roger tegen mij (omdat we alles zo duur vonden, hadden we gevraagd onze bestelling even te mogen uitstellen), ' we gaan naar de hoeve hiertegenover'.
De hoeve daartegenover is Heirbaan 66. Waar we gezellig een biertje dronken. Toen we er aankwamen, zat er een gezelschap, daarna zaten we er een hele poos alleen. We haalden herinneringen op aan de keren dat Nononc en (mijn tante-vriendin) Françoise bij ons logeerden, aan de terrasjes die we toen aandeden, en telkens kwamen we terug op die vroegere pretentieloze Kluizenaar.
Het huidige café zullen we waarschijnlijk nooit meer bezoeken!
 |
| Heirbaan 66 (eigen foto's) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten