Het regende.
Daarom stelde ik aan Roger voor na het werk (onder andere in het huishouden) naar Ikea te rijden, daar wat rond te wandelen en een paar kopjes koffie of thee te drinken (voor ons als lid van Ikea Family gratis).
Het viel ons op dat er praktisch geen Vlamingen meer rondliepen in de Ikea van Hognoul, waarschijnlijk omdat er onlangs een nieuwe winkel is geopend in Hasselt. Voor ons is Hognoul dichterbij, dus...
Pas hadden we tegen elkaar die bedenking gemaakt in de cafetaria of we hoorden achter ons Nederlands spreken: een hele groep gepensioneerde Limburgers die koffie na koffie haalden (en toen besefte ik ineens dat je daar inderdaad een hele middag gratis en vrij aangenaam kunt doorbrengen: je drinkt er gratis koffie of thee zoveel je wil en er is wel altijd iets te bekijken op de parking waarop de grote ramen uitgeven; je kunt uiteraard ook een boek of een tablet meenemen).
Thuis was het tijd om te koken. Voor de eerste keer in mijn leven heb ik 'spaghettipompoen" klaargemaakt zoals ik dat met spaghetti doe. Heel lekker (mijn recept verschilt wel een beetje van dat waar de link hierboven naartoe voert).
Na mijn uurtje lectuur op papier (Pearl Bucks "Dood in het kasteel") dacht ik terug aan een discussie tussen Bernadette en mij. Ik lees heel vaak, zelfs in Franse romans: "ce qu'il se passe" terwijl ik destijds leerde dat het moet zijn "ce qui se passe". Bernadette dacht dat ik ongelijk had en nu wilde ik toch wel eens onderzoeken wie gelijk heeft.
Ik vond websites die zeggen dat beide constructies goed zijn, en daarna, op een andere site, een hele uitleg voor het correcte (?) "ce qui se passe".
Blijkbaar bestaat er dus twijfel bij de academici. Als ik nog een studente was, zonder te veel familiale, huishoudelijke en beroepsverplichtingen, wat zou ik dan graag mijn tijd aan een studie daarover besteden!:-)
Toen we onlangs in Madrid waren, stelde ik vast dat mijn Spaans niet meer zo goed is. Ik lees wel veel in het Spaans maar daarmee heb ik nog niet het "geluid" en Spanjaarden spreken vaak zo snel dat je er weinig van verstaat.
Ik zocht dus op het Internet en vond een gratis cursus Spaans die me goed leek. Op een uurtje tijd doorliep ik de eerste 10 lessen en ik hoopte met de volgende lessen mijn Spaans te kunnen opfrissen... tot ik in een Nederlandse uitleg las: "En dit geld ook voor andere werkwoorden uit deze groep"!
Toen vroeg ik me af of je kunt vertrouwen op lessen opgesteld door iemand die zijn eigen taal niet kent??? ("geld" moest uiteraard "geldt" zijn).
Dat deed me terugdenken aan wat Boudewijn mij eergisteren vertelde over taalfouten die hij vindt in Nederlandstalige artikels en zelfs boeken, en aan wat Roger mij vertelde over het nieuwe boek van Ivo Hermans: dat hij zelfs daarin enkele dt-fouten heeft gevonden.
Wat vind ik taal toch ongelooflijk boeiend!
maandag 24 oktober 2016
Over talen
Labels:
Boudewijn Knevels,
café,
Huishouden,
Ivo Hermans,
lectuur,
literatuur,
natuur,
Onderwijs,
recepten,
reizen,
spanje,
Taal,
uitstappen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten