woensdag 31 mei 2023

Herinneringen

Iemand vroeg me of ik me in vorige post niet vergis als ik zeg dat ik tussen mijn 5 en 6 jaar al vrij rondliep in "Soyo". Ik weet dat het nu ongelooflijk lijkt, vooral omdat je vanuit Soyo zo de "brousse" (eigenlijk meer een savanne-achtig gebied) in kon lopen. En toch. 

Ik weet dat we half april 1954 naar Congo vlogen. Na een of twee nachten Leopoldstad, spoorden we verder naar Matadi waar we zes weken in het "hotel Métropole" verbleven (ik heb heel duidelijke herinneringen aan dat verblijf maar de duur ervan heb ik van Nany). Daarna woonden we zes maanden in de "maison de passage" om van daaruit naar Soyo te verhuizen. Die verhuizing moet dus plaatsgevonden hebben in ongeveer november 1954, de maand waarin ik 5 jaar werd.

En ik herinner me dat maanden voor ik naar het eerste leerjaar ging (september 1955), ik al vrij mocht rondlopen in Soyo en allerlei avonturen beleefde met mijn vriendjes. 

Nog eigenaardiger is trouwens dat mijn zusje Bie mij al heel vroeg mocht begeleiden (ze was bij ons vertrek uit België, in april 1954 dus, pas één jaar geworden). Ik herinner me niet precies meer wanneer ik haar mocht meenemen als ik "ging spelen" maar dat was al een heel poosje voor we in april 1957 de eerste keer terug naar België reisden (en toen was ze pas 4 jaar geworden).

dinsdag 30 mei 2023

Nog even over dat relaas van Lieven

Nog even over dat relaas van Lieven. Ik verneem er bijvoorbeeld door dat tijdens die opstand de bus die de gevangen blanken voerde naar het "Hôtel Métropole" werd bestuurd door "onze" geliefde Jean, de zwarte chauffeur die ons elke dag van school naar huis bracht! Dat Jean Lieven herkende en dat zijn gelaatsuitdrukking liet blijken dat hij een opgelegde taak uitvoerde en zelf niet goed begreep waar hij mee bezig was. 

Lieven vertelt in zijn relaas ook over de "maison de passage" (een tijdelijke woning, waarin wij ook zes maanden doorbrachten toen we in Matadi arriveerden), beschrijft het gebouw nog veel beter dan ik het deed in "Zoals de zee een zandkasteel", spreekt over de paadjes die vandaaruit voerden naar het centrum van Matadi. En uiteraard heeft hij het ook over "onze" wijk "Soyo" waar we zo vrij konden spelen (en waar ik als kind Lieven leerde kennen tijdens een van mijn ontdekkingstochten in de buurt - ik denk einde 1954 of begin 1955, tussen mijn 5 en 6 jaar dus)! 

Helemaal aan het einde van zijn verhaal lees ik dat hij, na onze terugkeer naar België, naar het college ging vlak achter het lyceum waar ik schoolliep. Hoewel in die tijd de jongens van het college naar de meisjes van het lyceum lonkten (en vice versa) hebben we toen elkaar nooit ontmoet. Het is pas veel later dat we elkaar terugvonden. 

Kortom, niet alleen onthult zijn relaas me details (over die opstand dus) die mijn vader achterhield, maar het herinnert me ook aan veel details uit mijn heel prille jeugd. Nogmaals bedankt, Lieven! 

Een boeiend relaas

Roger moest weer naar het Leuvense vandaag; om een familiale zaak te regelen met zijn zussen en broer. Ik bleef thuis. 

Buiten wat huishoudwerk en lectuur mailde ik even met Matadi-vriend Lieven P. die me een prachtig relaas stuurde over zijn vormsel (samen met mij op 5 juni 1960), de opstand van begin juli 1960 die hij in Matadi meemaakte en zijn vlucht naar België.  Mijn moeder, mijn zus en ik zijn op 17 juni 1960 al terug naar België gevlogen en we hebben die opstand dus niet meegemaakt. Mijn vader (die op dezelfde boot als Lieven naar Europa vluchtte - maat ze wisten het niet van elkaar) wel maar hij heeft ons het verloop ervan nooit zo levendig en met zoveel details verteld als wat ik in het relaas van Lieven lees. Bedankt, Lieven!

maandag 29 mei 2023

Borlo en Claude François

Nog een mooie dag vandaag, hoewel iets frisser dan gisteren. Weer reden we wat rond, bewonderden we de vele wilde roosjes en een zeldzame korenbloem, liepen we een beetje rond, deze keer in Borlo, en eindigden we de middag in de tuin, deze keer met een glaasje witte wijn. 

Na het avondeten keek ik onder andere naar een documentaire over Claude François

In tegenstelling tot mijn Franstalige en Franse vriendinnen was ik oorspronkelijk niet echt een fan van hem. Kwam daar nog bij dat men mij vaak herhaalde dat hij op mijn vader leek en dat vond ik toen zelf helemaal niet. Later moest ik toegeven dat er inderdaad een duidelijke gelijkenis was.

Het was zijn liedje "Comme d'habitude" dat maakte dat ik meer naar hem begon te luisteren (en later meer over hem wilde te weten komen). 

Het "plezante" is wel dat Claude François in mijn jeugd het idool was van bourgeoismeisjes (en misschien was het daarom dat hij mij eerst niet interesseerde - ik zette me immers een beetje af tegen ons bourgeois milieu) maar dat hij in feite alles behalve de "ideale schoonzoon" was! 

zondag 28 mei 2023

Gezellige pinksterdag

Prachtig weer op deze pinksterdag. We reden nog eens rond in de buurt, deden hier en daar enkele stappen, bewonderden in Jeuk de opvallend veel prachtige huizen en genoten van de volop bloesemende meidoorn- en vlierstruiken. Onlangs vroeg Debby ons of er hier al veel klaprozen waren. Wel nee, nog maar heel weinig terwijl we er onlangs in het Leuvense heel veel zagen. De bermen stonden wel vol prachtige wilde roosjes. 

Roger stelde voor iets te gebruiken bij Stephane Malais maar die bleek gesloten. Dus reden we maar naar huis waar we nog genoten van een biertje en olijven in de tuin.

 Foto Roger

 Foto Roger




vrijdag 26 mei 2023

Over HCQ

Ik luisterde deze avond dus nog naar dit interessante interview met professor Raoult en las de samenvatting ervan. Ik liet de samenvatting vertalen door DeepL Uit gewoonte, want ik had dat even goed kunnen laten doen door ChatGPT

De verkregen vertaling serveer ik jullie hieronder (heel interessant, vind ik):

"In een interview met professor Raoult bespreekt de voormalige voorzitter van het IHU-Méditerranée een aantal belangrijke wetenschappelijke en medische kwesties: de retrospectieve studie die de doeltreffendheid bevestigt van de behandeling met hydroxychloroquine (HCQ) bij patiënten met Covid-19; de certificering van de gegevens van deze studie, door een deurwaarder, om volledige transparantie en vrije toegang voor alle wetenschappers te garanderen (via twee internationale databanken, "de ene Amerikaans, de andere Chinees"); de verdraaiing in de media van zijn opmerkingen over vaccins; de kwestie van het toezicht op de farmaceutische industrie om misbruik te voorkomen; en vele andere brandende kwesties.

Het gaat onder andere om vaccinaties, hun bijwerkingen en de doelgroepen door de gezondheidsautoriteiten vastgesteld, behandelingen, geneeskunde die "niet door informatici kan worden uitgevoerd", en wetenschap die niet mag "vergeten voor de zieken te zorgen": als er vanaf 2020 een doeltreffende behandeling voor Covid beschikbaar was, had de gezondheidscrisis dan anders kunnen worden aangepakt? Bijvoorbeeld door af te zien van opsluiting en zich beter te richten op de meest kwetsbaren...

 Als deze "economische, goedkope en veilige" behandeling niet vanaf het begin was "gesaboteerd", hadden "duizenden doden" kunnen worden voorkomen, aldus de microbioloog en infectioloog. "De inzet is hoog", zegt hij, uiteraard doelend op de politieke gevolgen die een dergelijke bevinding zou hebben. "Er moet een parlementaire commissie komen over dit onderwerp", om het potentieel van de HCQ-behandeling en het feit dat deze ten onrechte werd opgegeven in de nasleep van de beruchte LancetGate te verifiëren en te bevestigen."

Professor Didier Raoult begon met het noemen van de retrospectieve studie die de doeltreffendheid van deze behandeling met hydroxychloroquine tegen Covid-19 bevestigt: "Dit is een uitputtende studie die alle patiënten omvat die in een periode van twee jaar voor behandeling kwamen", met andere woorden zij is gebaseerd op alle gegevens die zijn verkregen via de medische dossiers van de mensen die in het IHU werden behandeld.

De patiënten werden behandeld en kregen de keuze om het "Raoult-protocol" te aanvaarden of te weigeren, waarbij HCQ aanvankelijk werd gecombineerd met een macrolide antibioticum, azithromycine (AZI). Als alternatief of ter aanvulling werden andere behandelingen aangeboden, zoals ivermectine, corticosteroïden en zink. De artsen kregen ook de vrijheid om naar eigen inzicht voor te schrijven. "Het verbaasde ons dat HCQ zonder AZI dezelfde resultaten gaf", aldus professor Raoult. Dit resultaat toont de doeltreffendheid aan van de voorgestelde noodbehandeling voor Covid-19 bij het verminderen van de mortaliteit bij patiënten met Covid-19 die HCQ krijgen, vóór de ziekenhuisopname. Een echte game changer die duidelijk van de hand is gewezen door de politieke autoriteiten, de belangrijkste organisaties en administraties in de gezondheidszorg en talrijke geleerde verenigingen. Waarom? Een debriefing dringt zich op."

Rijke vrijdag

Vandaag was het eindelijk heel mooi lenteweer. Roger reed nog een deel van het gras af terwijl ik onder andere keek en luisterde naar weer een uitleg van "docteur Allouche" (die het altijd zo duidelijk kan uitleggen). Hij vertelt waarom een teveel aan suiker sneller doet verouderen. Deze keer leerde ik onder andere dat we eigenlijk iets meer eiwitten moeten eten op onze leeftijd (ik wist het niet). Hij legt ook uit waarom gekookte koolhydraten na afkoeling een lagere glycemische index krijgen (dochterlief, ik sprak je daar nog over vorige maandag, maar de uitleg kon ik je niet geven).

Daarna maakten we een heel korte wandeling in Mettekoven. We durven wel niet meer de velden en heuvels in. Ikzelf kan dat zeker (nog?) niet aan en ik vrees Roger ook niet als de wandeling in Mechelen-Bovelingen onlangs ook al te zwaar was voor hem. Uiteraard haalden we weer herinneringen op aan Boudewijn Knevels zaliger. Roger wilde absoluut de kerk fotograferen waarin Boudewijn even hoopte dat zijn collectie schrijfmachines zou bewaard worden nadat het schrijfmachinemuseum van Heers (waaraan hij die schrijfmachines schonk) werd opgedoekt.


Om de avond te eindigen, ga ik, na het beantwoorden van enkele mails, nog even naar dit luisteren. 

donderdag 25 mei 2023

Rust

Ik weet dat veel van mijn vrienden en familieleden het niet begrijpen maar ik heb vandaag echt genoten van de relatieve rust. Het is niet zo dat ik niet graag mensen ontmoet, integendeel, maar ik heb op tijd en stond nood aan "eenzaamheid" (en de aanwezigheid van Roger is daar echt geen belemmering voor). 

Vandaag dus enkel gezorgd voor onze wekelijkse boodschappen en de achterstallige mails eindelijk beantwoord. En deze avond uiteraard gekookt (heel gewoon maar lekker: roodbaars met in olijfolie gegaarde courgettes, ui, look, paprika, champignons en basilicum). 

woensdag 24 mei 2023

Afspraak met Karel, ontmoeting met Marieke en daarna afspraak met Zeger

Weer reden we naar het Leuvense, deze keer om vriend Karel aan zijn flat op te halen en samen naar "De Brug" in Herent te rijden. Het eten was er, zoals steeds, heel lekker maar... het wordt wat duur (en deze keer merkte Karel het ook op). Na een paar uurtjes bijpraten en smullen reden we naar "Café Maritime" in Tildonk, waar we in de tuin konden zitten met nog een kopje koffie of thee. Daar kwam "toevallig" vriendin Marieke langs gefietst, die een poosje bij ons kwam zitten en veel te vertellen had (het was van vorig jaar geleden dat we elkaar gesproken hadden - buiten een kort telefoongesprek onlangs). Ze had het onder andere - net zoals Karel voor haar - over zieke en/of genezen vrienden en het feit dat we allemaal te maken krijgen met oude mensen-kwaaltjes. 

Tegen 18 uur brachten wij Karel terug naar zijn flat en reden we naar "Mama Wong" in Heverlee waar Zeger op ons wachtte. Karel had ons zo vaak de lof gezongen van dat Aziatisch restaurant en we wilden het wel eens proberen. Omdat we 's middags al uitgebreid hadden gegeten, kozen we een niet te copieus gerecht: soep voor Roger en kip met veel kruiden voor mij (Zeger nam hetzelfde) en we vonden het inderdaad heel lekker (en goedkoper dan in "De Brug"). 

Zeger vertelde ons over zijn nieuwe, boeiende job en over zijn vele bezigheden en plannen: toneel, uitstappen, organisatie van "De Mel 2023". 

Het was ongeveer 20 uur toen we terug naar Haspengouw reden (het weer was nog vrij zacht en ik had wel een beetje zin in nog een terrasje met Zeger maar, langs de andere kant, we moesten nog ongeveer een uur rijden en ik wist dat Zeger ook nog wat werk voor de boeg had). 

dinsdag 23 mei 2023

Terug naar het Leuvense

We hadden vandaag afgesproken met schoonzus L. (nee, we konden dat echt niet combineren met ons bezoek aan de kindjes gisteren), dus reden we nog eens naar het Leuvense. L. zat ons al op te wachten om naar de cafetaria te gaan. 

Daar hebben we een paar uur gepraat en herinneringen opgehaald bij een kopje koffie/thee of een glas wijn. We kregen na een poosje het gezelschap van L's vriendin, zuster A. en de conversatie werd nog geanimeerder, waardoor L. weer bijna te laat was voor het avondeten.

En wij reden langs een vrij drukke (maar gelukkig nooit zo druk als de "313") snelweg terug naar huis waar ik ook dringend moest zorgen voor ons avondmaal.  

maandag 22 mei 2023

"Kindjesdag" vandaag

Het was "kindjesdag" vandaag: ze opvangen na school, samen het vieruurtje gebruiken, veel (laten) vertellen, schoolwerk maken en natuurlijk samen spelen tot het "scherm- of tv-tijd" was.  Tussendoor heb ik ook even aardappelen gekookt en gebakken zodat we meteen aan tafel konden toen dochterlief thuiskwam (er waren ook nog lekkere gestoofde varkenswangetjes over van gisteren).

We zijn wel kort na het avondmaal al terug naar Haspengouw gereden omdat hier nog een beetje huishoudwerk wachtte. 

zondag 21 mei 2023

Zonnige zondag

Het was ook een heel rustige zondag. Korte wandeling in Mechelen-Bovelingen, waar ik graag in de "Rode dreef" het uitgehouwen beeld van de "zwarte graaf" wilde bewonderen. 


En daarna rust in de tuin waar Roger het gras had afgereden.

Tussendoor kreeg ik geregeld mailtjes van Eva en Matthias (en deze laatste vond soms dat ik niet snel genoeg antwoordde 😀).

zaterdag 20 mei 2023

Verder naar Lourdes op een rustige zaterdag

Het is een zalige (en vrij zonnige) zaterdag ondanks de nog koude noordoostenwind. Ik deed alles op mijn gemakje vandaag en vooral: ik kreeg tijd genoeg om virtueel verder naar Lourdes te stappen. Ik bewonder de auteur van die vlog, Céleste (hij heeft zijn naam niet gestolen!). Hij zou een perfecte priester zijn als hij al niet dezelfde mening had over religies als ik (en dat is niet echt een negatieve mening, maar eerder een zeer genuanceerde mening). 

Ik kijk en geniet nog even verder voor het slapengaan!

vrijdag 19 mei 2023

Waarom doen dokters dat?

Rogers nicht Jeannine vroeg zich gisteren af of haar felle vermagering te wijten kon zijn aan een medicament.  Een dokter had haar immers gezegd dat het bewuste medicijn "uiterst zelden" die bijwerking kon hebben.

Uiteraard zocht ik daar vandaag meer over op en wat las ik? De bijwerking die "het vaakst" voorkomt, is een snelle en felle vermagering! 

Waarom liegen dokters zo vaak over bijwerkingen van medicamenten? (want dit is niet de eerste keer dat ik opmerk dat een arts niet echt de waarheid vertelt daarover).

Het was lang geleden

'We zouden naar mijn zus L. kunnen gaan vandaag', stelde Roger deze middag plotseling voor. Ik schrok even, want enerzijds was ik zo blij dat we vandaag eindelijk nog eens geen verplichting hadden, anderzijds is het niet de gewoonte om onverwachts af te komen in dat rusthuis. L. krijgt immers vrij veel bezoek en heeft ook nog andere bezigheden. En daarbij kwam nog dat Roger mij had gevraagd voor deze avond nog eens fricassee klaar te maken: dat vergt toch enige tijd. 

Roger belde naar zijn zus en uiteindelijk werd er voor volgende week afgesproken. Ik kreeg dus alle tijd om een beetje in het huishouden te werken, te lezen en wat te genieten van de zon voor ik het vlees voor de fricassee opzette. Roger werkte wat in de tuin.

Maar toen kreeg ik een telefoontje van achterbuurjongen L. Of hij nog eens een beroep mocht komen doen op mijn hulp. Dat was lang geleden en, hoewel ik hem had gemist, vond ik het goed dat hij mij niet meer leek nodig te hebben. De bedoeling van opvoeden en opleiden is immers zorgen dat de jongere of leerling zelfstandig wordt en de opvoeder/opleider niet meer nodig heeft. Het deed wel deugd hem terug te zien. Hij legde me zijn problemen uit maar vond de meeste antwoorden op die "moeilijke" vragen (met een klein beetje hulp van mij) uiteindelijk zelf. 

We hebben nog wel even heel gezellig gekeuveld daarna. 

donderdag 18 mei 2023

Eindelijk lente?

Vandaag konden we eindelijk naar de nicht van Roger rijden, via een vrij grote omweg omwille van weer een wielerkoers. Daardoor konden we wel genieten van meidoornstruiken die in volle bloei staan! Zou de lente nu eindelijk in aantocht zijn? De zon scheen ook volop maar er stond nog steeds een vrij koude wind.

Jeannine was fel vermagerd maar zag er beter uit dan bij onze vorige ontmoeting, vond ik. We praatten een paar uur over vrij diepzinnige onderwerpen, eerst onder ons drieën en daarna met nog een andere bezoeker.

Toen we thuis kwamen, was het hoog tijd om te zorgen voor het avondmaal (gevulde courgette deze avond). Terwijl die schotel in de oven gratineerde, keek ik naar een boeiend interview (mij door Roger aangeraden) van een atheïst die in een ziel gelooft. De interviewer leek dat een tegenstrijdigheid te vinden, ik echter niet. Ik merkte ook een paar keer op dat ze het wel over hetzelfde woord "ziel" hadden maar vergeten waren eerst dat woord te definiëren en dus eigenlijk naast elkaar aan het praten waren. Desondanks vond ik het heel interessant... en bewonderde ik de ongelooflijke eruditie van die atheïst! 

Na het eten (het was lekker) heb ik onder andere ook nog geluisterd naar een uitleg over onze verschillende hersengolven maar, gezien mijn slecht auditief geheugen, ben ik van plan binnenkort ook op zoek te gaan naar een schriftelijke uitleg daarover. 

woensdag 17 mei 2023

En voor het slapengaan

En om deze onverwacht rustige dag te beëindigen, met Zeger afgesproken voor binnenkort (na een afspraak met vriend Karel) en gekeken naar een video van Emmanuel en Sandrine. over de (heel nabije volgens hen) toekomst van artificiële intelligentie. Over alle mogelijke applicaties, de beste manier om er de beste resultaten van te bekomen en de heel waarschijnlijke gevolgen en mogelijke gevaren voor de mensheid. Tegelijk fascinerend en angstaanjagend!

Onverwachte maar welgekomen rustige dag

We zouden vandaag Rogers nicht Jeannine bezoeken maar wegens (geneeskundige) omstandigheden wordt dat weer uitgesteld. Deze avond moest Roger naar een bestuursvergadering van Heemkunde maar die werd op het laatste ogenblik afgelast. 

Buiten twee lange telefoonoproepen deze avond werd het dus een heel rustige dag met eindelijk nog eens wat zon, en onder andere een virtuele voettocht naar Lourdes en het luisteren naar een optreden van  Rum (nadat Dirk Lambrechts zich liet vervangen door onze vrienden Dirk Van Esbroeck en Juan Masondo). En voor mij veel nostalgie dus. 

dinsdag 16 mei 2023

Het blijft druk...

 ... en opvallend koud voor de tijd van het jaar! Terwijl ik hier aan mijn pc zit, voel ik nog steeds een koude trek komen door de kieren achter mijn rug!

Gisterenavond en deze ochtend heb ik de drukproeven voor het volgend nummer van Oostland nagelezen. Daarna ben ik begonnen aan de volgende Limburgse monografie die Jan Gerits me gisteren had gemaild. Dat werk heb ik onderbroken voor onze wekelijkse uitgebreide boodschappen en een telefoontje aan Rogers nicht Jeannine. We wilden haar vandaag ook kort bezoeken maar ze gaf niet thuis, dus dat bezoek wordt even uitgesteld.

Na de boodschappen, het koken, ons avondmaal en de afwas heb ik verder die Limburgse monografie nagelezen tot nu (het is bijna 23 uur).

Nu is het even tijd voor ontspanning!  

maandag 15 mei 2023

Vaarwel Nany

Vandaag vroeg ik nog eens aan Roger de drukte op de "313" naar het Antwerpse te trotseren.  De "resten" van Nany werden immers bijgezet in het graf van mijn vader. 

Wij kwamen als eersten aan op de begraafplaats, kort daarna gevolgd door broertje en zus (schoonzusje had zich niet kunnen vrijmaken). Nog iets later kwam de begrafenisondernemer aan. Het werd een heel korte, serene maar - vonden wij alle vier - een beetje confronterende ceremonie. 

Hierin (foto van broertje) zat de urne die langs een kleine opening onder de grafsteen werd geschoven. 

Na nog een kort bezinningsmoment stelde broertje voor samen ergens te gaan eten. Het werd de "Riddershoeve" waar we een paar keer iets zijn gaan drinken met Nany, de kinderen en de kindjes. Deze keer moesten we wel binnen zitten: het was opnieuw vrij koud en regenachtig.

We hebben daar wel heel lekker gegeten en heel gezellig bijgepraat.

In het terug naar Haspengouw rijden was het zo mogelijk nog drukker op de weg. 

zondag 14 mei 2023

Weer een feestweekend!

Gisteren werd Elena gevormd. Deze keer kwamen we nog langer op voorhand aan in de kerk en weer zat er al vrij veel volk.  Maar we vonden nog een geschikte plaats voor ons, de ouders van schoonzoon en  Zeger die zich iets later bij ons voegden. Elena kwam nog iets later aan, met haar ouders, broer en zus. De mis duurde vrij lang maar weer waren de gezangen en teksten heel mooi. En de kerk zat weer bomvol.

Na de mis haalden Roger en ik Debby en Hendrik op aan het station. Bij dochter en schoonzoon werd er op het terras geaperitiefd: de zon scheen eindelijk volop. We kregen van Elena een mooie souvenirprent met foto's van haarzelf, gemaakt door Zeger, en een ruikertje droogbloemen.

Voor de (uitmuntende) maaltijd verhuisden we naar binnen. Deze keer had Elena de tafel versierd. Tot heel laat werd er gesmuld, gepraat en veel gelachen.






En toch gingen we thuis niet meteen slapen. Nadat we Debby naar het station van Leuven hadden gebracht (ze zou naar haar ouders sporen), vergezelde Hendrik ons naar Haspengouw waar we nog een paar uurtjes bijpraatten.

Na een late brunch vandaag, vele uren praten en filosoferen, zorgde ik voor ons avondmaaltijd voor we Hendrik naar het station van Sint-Truiden brachten. 

vrijdag 12 mei 2023

Een beetje tijd om me te amuseren vandaag

Roger had weer enkele verplichtingen vandaag. Ik bleef  thuis, een beetje huishoudelijk werk inhalen en zo. Ik moest ook een bestelde Limburgse monografie klaarmaken voor verzending, geraakte niet aan de doos waar ze in zat, en vergat het aan Roger te vragen toen hij thuiskwam. Op dit uur ga ik hem daar niet meer mee lastig vallen, zijn dag was al druk genoeg. 

Ikzelf kreeg wel een beetje tijd om me te "amuseren". Gisterenavond heb ik (bewust) heel ongezond gegeten (de taarten waren immers zo lekker) en ik was weer eens aan het nadenken over de huidige explosie van diabetes. Ik vroeg me ook af hoe het kwam dat volkeren die veel rijst eten geen last hebben van die epidemie. En toen leek het weer of YouTube kan raden aan wat ik denk, want ik kreeg nog eens een praatje met dokter Allouche voorgesteld.  Ik luister graag naar die voedingsdeskundige die zich vooral bezighoudt met het bestrijden en voorkomen van diabetes: ik vind dat hij de zaken heel duidelijk uitlegt.  Zegt hij daar niet dat in China de helft van de mensen minstens aan prediabetes lijdt en dat de oorzaak daarvan hun huidige overconsumptie van rijst is!

En dan, deze avond laat, krijgt Roger een mail van zijn achterneef: het gaat echt niet goed met Rogers nicht Jeannine. Dus lassen we volgende week nog een bezoekje aan haar in. Ik stelde zelf spontaan dat bezoek voor maar... tegelijk vroeg ik me af wat er gaande is deze maand? 

Mei beloofde in het begin al een heel drukke maand te worden en het wordt steeds maar drukker!

donderdag 11 mei 2023

Mechelen-Bovelingen

Elie M. had deze avond voor Heemkunde Groot Heers een heel interessante wandeling in Mechelen-Bovelingen uitgestippeld. Hoewel ik niet meeging (ik vreesde dat ik het nog steeds niet zou aankunnen of minstens iedereen vertragen) weet ik dat het een boeiende wandeling was omdat ik de uitlegfolder door Elie samengesteld aandachtig heb gelezen.

Roger, die eerst niet wilde meegaan om bij mij te blijven, daarna besloot toch mee te wandelen, vond het uiteindelijk toch te vermoeiend. Oud worden hé! 

Dus wachtten we samen met V., de echtgenote van Elie, op de wandelaars in het buurthuis van Mechelen-Bovelingen. Lectuur, een gezellige babbel en het bewonderen van de creaties van de handige V. hielpen ons geduld te oefenen. Na iets meer dan twee uur kwamen de andere leden terug, kletsnat van de hevige regen die ondertussen was beginnen te vallen maar uiterst tevreden. 

En we kregen lekkere taart en koffie geserveerd! 

woensdag 10 mei 2023

Nany zou 92 jaar zijn geworden vandaag

Vandaag had Roger een afspraak met zijn cardioloog. Weer dat wachten (gelukkig minder lang dan gewoonlijk deze keer) en na de raadpleging snel terug naar de ziekenhuisparking wandelen door de regen.  

Omdat we toch al in Sint-Truiden waren, reden we naar de enkele winkels waar we wekelijks ons proviand kopen. En ondertussen bleef het maar regenen. Pas terwijl ik veel later ons avondmaal begon klaar te maken, kwam de zon even vanachter de wolken piepen.

Na het eten (onder andere een heel lekkere venkelgratin: ik had mijn bechamelsaus vervangen door geklopte eieren en dat bleek een uitstekende ingeving te zijn geweest) en de afwas kreeg ik een heel eigenaardige gedachte: "En nu ga ik naar Nany bellen voor haar verjaardag"! 

Uiteraard heb ik niemand gebeld, Nany is er immers niet meer om haar 92ste verjaardag te vieren!

dinsdag 9 mei 2023

Even rust

Ik vond gisteren dat Roger heel moe leek na het "babysitten", dus maakten we er vandaag een vrij rustige dag van. Toch heeft Roger nog geprobeerd vriend Karel telefonisch te bereiken, hebben ze elkaar eindelijk getroffen na enkele onbeantwoorde telefoontjes over en weer en hebben we een - voor Karel en voor ons - nog vrije dag gevonden waarop we konden afspreken deze maand. 

Ik hou echt niet van zo'n druk leven en ik vraag me vaak af hoe ik het dan wel deed, voor die lockdown (die mij deed inzien dat ik daarvoor veel te veel verplichtingen aannam), om, buiten mijn toenmalige vertalingen, afspraken, andere verplichtingen en huishoudwerk, nog tijd voor mezelf over te houden? 

En echt, ik heb daar nood aan, aan tijd voor mezelf!

maandag 8 mei 2023

De historische Jezus

Ik vergat het te vertellen: gisterenavond en deze dag, nog voor het "babysitten", heb ik dus gekeken naar die lezing van Vermeersch die Hendrik me aanraadde, over de "historische Jezus". Ik vond het heel interessant (en herkende veel zaken die ik al elders verspreid had gehoord of gelezen). Ik blijf echter nog steeds met dezelfde vraag zitten: hoe is het mogelijk dat een vrij onbeduidende "profeet" de hele geschiedenis zo fel heeft beïnvloed?   

De kindjes worden groot

"Babysitdag" vandaag (hoewel dat woord dus de lading helemaal niet meer dekt). Na het vieruurtje, met herinneringen aan het feest van gisteren, begonnen Elena, Matthias en Eva aan hun schoolwerk. Deze keer echter trokken Matthias en Eva naar hun kamer. Eva wilde immers werken met haar gisteren gekregen wekkerradio aan, en Matthias, die zat blijkbaar meer op haar kamer dan op zijn eigen kamer. Het zal niet zo lang meer duren of ze hebben oma en opa niet meer nodig, vrees ik! 

Hoewel... Elena moest haar Frans herhalen en daarvoor kwam ik nog goed van pas! We werkten goed door en praatten nog wat over talen en zo. Elena zei me dat ze graag zinnen ontleedt en dat deed me plezier (dat betekent dat ze toch iets van mij heeft geërfd😀). Ze vertelde me dat ze zich dan inbeeldt dat ze een "talendokter" is die de zin onderzoekt zoals een arts een mens onderzoekt. Plotseling zei ze echter dat ze Franstaligen, die Nederlands moeten leren, beklaagt. Toen ik haar vroeg waarom, had ze het over de "moeilijke" DT-regels?! Ik zei het haar: ik begrijp niet dat Nederlandstaligen die regel moeilijk vinden. Het is immers een van de meest logische grammaticaregels in het Nederlands! En in het Frans zijn er heel wat meer spraakkunstregels!

Stipt om 17 uur was Elena klaar, kwamen de twee anderen terug de living binnengestormd en ging de televisie aan. Omdat ik niets anders te doen had (er bleef nog voldoende eten over van gisteren en alles was al netjes opgeruimd) keek ik even mee naar zo'n kinderprogramma. Wat een bedroevend taaltje wordt daarin gehanteerd! Verkavelingsvlaams met heel veel fouten! 

Iets later kwam dochterlief thuis en de tafel werd gedekt. Schoonzoon kwam ook thuis, de restjes van gisteren werden opgewarmd en weer hebben we gesmuld.

Toen we terug thuis waren, heb ik snel de dringendste mails beantwoord en heeft Roger tevergeefs geprobeerd vriend Karel te bereiken. Roger wil immers nog eens met hem afspreken (hoewel ik echt niet weet wanneer: zo druk wordt deze maand - tja, ik weet het, voor mij is het nogal snel te druk).

zondag 7 mei 2023

Eerste communie van Eva

We waren hier goed op tijd vertrokken, kwamen meer dan 20 minuten voor het begin van de viering aan, moesten wel even stappen van de parkeerplaats naar de kerk en troffen daar Zeger aan die ons vertelde dat er al bijna geen plaats meer was. Helemaal achteraan, in een hoekje, vonden we nog een zitplaats terwijl Zeger de hele viering recht moest staan: zoveel volk! 

Veel zagen we dus niet maar de gezangen waren mooi en ik moest terugdenken aan de missen van pastoor Soetewey in Antwerpen. "Thuis" kregen we van Eva een mooi herinneringsprentje met foto's van haar gemaakt door Zeger, we gaven haar cadeaus en we genoten van een aperitief. Hendrik kwam iets later aan maar deze keer was Debby, die zich niet lekker voelde, niet van de partij. 

Volgde een heel lekkere maaltijd, met gerechten door Eva gekozen, aan de tafel die zijzelf had versierd.








Zoals telkens bij dochter en schoonzoon voerden we interessante en leuke conversaties terwijl we de lekkerste wijnen kregen geserveerd. Zeger en Hendrik vertelden tegen Elena, Matthias en Eva over hun kinderjaren en hun spelletjes terwijl wij nieuwtjes wisselden met de familie van schoonzoon. Kortom, het werd een heel aangename middag. Zeger maakte enkele foto's maar die kan ik voorlopig nog niet serveren, dus moeten jullie het doen met mijn eigen foto's.



Eva leek uitgeteld maar tevreden toen we afscheid namen!

Terwijl we Hendrik naar het station brachten, raadde hij mij een lezing aan over de historische Jezus en daar ga ik nu nog naar kijken. 

vrijdag 5 mei 2023

Toogpraat en herinneringen

Tussen enkele schoonmaakkarweitjes door heb ik vandaag nog eens gekeken naar een aflevering van  "Toogpraat", deze keer met de mij tot nog toe onbekende Paul Boonefaes. Over onder andere "Woke". Heel interessant, niet enkel omdat ik zijn mening grotendeels deel. 

Op een zeker ogenblik herinnert Boonifaes zich dat toen hij jong was, één inkomen volstond om een huis te kunnen kopen én een huishouden met vier kinderen te onderhouden en stelt hij vast dat dit nu onmogelijk is geworden. Roger en ik hebben het daar al vaker over gehad. 'Vrouwen moesten zo nodig emanciperen, hé', zegt Roger dan maar ik denk dat er een andere reden is waarom vrouwen werden aangemoedigd opnieuw buitenshuis te werken. 

Een huisvrouw brengt immers niets op aan de staat. Als zij uit gaat werken, moet ze vervangen worden door iemand die de kinderen opvangt, iemand die het huis schoonmaakt enz. en dat alles brengt wel op aan de staat. Ik heb het er al eens over gehad: als ik bij mijn buurvrouw ga schoonmaken en zij bij mij, hebben we later allebei wel recht op een pensioen (ik ga er van uit dat we officieel werken) maar hebben we ook heel veel geld aan de staat gegeven (terwijl we vroeger eigenlijk hetzelfde werk deden maar in ons eigen gezin). 

En dat lijkt me niet gezond. Ik weet het, ik heb zelf een hekel aan het meeste huishoudwerk, maar toch vind ik het gezonder als een van de ouders zelf zorgt voor de kinderen, het huishouden enz. Wat ik dan ook gedaan heb tot ik vond dat de kinderen groot genoeg waren (en ik begrepen had dat Roger zijn werk niet zo heel graag meer deed). En dan nog had ik het geluk dat ik les kon geven in de school van onze jongens (vlakbij de school van ons meisje) en later thuis kon werken aan mijn vertalingen zodat ik toch nog genoeg tijd overhield voor de kinderen. 

donderdag 4 mei 2023

Eerste echte lentedag

Het was een mooie lentedag vandaag en ik hoop dat het weer die weg op blijft gaan, want ik ben de kou en de regen meer dan beu!

Deze middag een interessante vergadering van de werkgroep WO I-II, hoewel we weinig over de oorlog hebben gesproken. Het waren immers meer (boeiende) onderwerpen van algemeen heemkundig belang die we bespraken.  

Daarna moest Roger zich bezighouden met nog enkele vrij interessante zaken terwijl ik uiteraard zorgde dat het huishoudwerk min of meer werd ingehaald. 

Ik denk heel vaak terug aan die dag, ongeveer 60 jaar geleden, toen ik, bij het dagdromen, me voorstelde dat ik van mijn (interessante!) werk thuiskwam, mezelf en mijn vrouw een aperitief inschonk, dan aan tafel ging zitten om te genieten van het door haar bereide uitstekende avondmaal, daarna de krant doornam om de avond te eindigen met boeiende lectuur. Tot ik ineens "wakker schoot" en besefte dat ik een meisje was en dus nooit die toekomstige gelukkige man uit mijn dromerijen zou worden maar wel die vrouw van hem. 

Ons avondmaal was wel veel lekkerder dan dat van gisteren: na een zelfbedachte (wel wat bittere maar we houden allebei van bitter) "rucolasoep", een eenvoudige "ajuinstoemp" met zoete aardappel en worst. 

woensdag 3 mei 2023

Rustige dagen

Hoewel, ogenschijnlijk rustig. We besteden wel elke dag enkele uren, ik aan het schoonmaken, Roger aan het gras afrijden (en dus de paardenbloemen vernietigen maar het gras werd echt te hoog). Ik merk wel dat het heel zwaar wordt voor hem en denk vaak dat we toch eens moeten denken aan een tuinman maar...  het leven is al zo duur! En een tuinman vinden die het er mee eens is dat onze tuin een beetje verwilderd moet blijven? 

We deden ook onze boodschappen (ondanks af en toe een straaltje zon blijft het veel te koud voor de tijd van het jaar) en probeerden weer - tevergeefs - zo zuinig mogelijk te zijn. Vrij veel telefoontjes ook, vooral voor Roger, om enkele familieafspraken te regelen (en deze maand is al zo druk! Bie, broertje en ik hebben al wel een dag kunnen afspreken voor het bijzetten van Nany's urne in het graf van mijn vader).

Tussendoor veel lectuur voor mij, onder andere Valtorta én vandaag, heel toevallig, ook Acta Sanctorum die ongeveer hetzelfde oordeel heeft als ik over die megafuif van vorig weekend. 

O ja, en deze avond, na het eten (niet lekker: deze keer vond ik mijn in elkaar geflanste gratin met een restje spitskool en gehakt maar niets), heel toevallig op deze vlog gevallen: weer over dat boek dat we nog steeds niet hebben gekocht. Ik word er blijkbaar telkens weer aan herinnerd: ik zal daar toch eens moeten voor sparen (maar niet deze maand, te veel andere uitgaven weer)!