Ik heb vandaag al mijn vrije tijd besteed aan het verder ontrafelen van dat Franstalige dossier. Het lijkt haast een roman op zich: voornamelijk documenten uit de jaren vijftig die handelen over de vraag of een soldaat, die in 1945 in krijgsgevangenschap overleed, wel of niet de statuten van "politieke gevangene" en "gewapende verzetsstrijder" moest krijgen.
Soms vroeg ik me af wat die man, vanuit een andere dimensie, van al die drukte zou hebben gedacht.
Deze middag hadden we met Zeger afgesproken in dat Chinese restaurant vlak bij de Carrefour in Leuven. Opnieuw vonden we er het eten heel lekker en helemaal niet duur. Zeger vertelde ons onder andere dat hij in die Carrefour geregeld Gaseosa La Casera koopt en ik kreeg echt zin om er ook een fles te halen. Roger vond dat echter niet zo'n goed idee.
Rond 14:30 uur ging Roger aan de toog betalen en namen we afscheid van Zeger. Eens in de auto zei Roger me dat hij de rekening abnormaal hoog vond. Ik vroeg hem het kasticket en stelde vast dat we een fles wijn hadden betaald die we niet besteld hadden (en dus ook niet gedronken). We liepen dus terug naar de "Lunch Delight" maar die bleek al gesloten.
Dus reden we maar verder naar het rusthuis waar schoonzus L. verblijft. We vonden haar in de cafetaria, in het gezelschap van Rogers broer P. die ons trakteerde op een biertje en een thee. Tot ongeveer 16:30 uur hebben we gezellig bijgepraat, haalden broers en zus herinneringen op, en dan begon L. te klagen over moeheid. Zelfs haar glas witte wijn wilde ze niet meer verder opdrinken. P. bracht haar terug naar haar kamer en ik dronk haar glas verder op.
En dan reden we terug naar de Carrefour. Het Chinese restaurant zou pas een halfuur later opengaan en Roger stelde voor in afwachting in de Carrefour de enkele zaken te kopen die we van plan waren morgen te gaan kopen. Dat vond ik een uitstekend idee, want zo kon ik toch een fles Gaseosa bemachtigen (Zeger had immers precies uitgelegd waar ze stonden).
En toen we met onze boodschappen de winkel buitenkwamen, was de "Lunch Delight" weer open en kregen we zonder problemen onze 23 euro terugbetaald.
Drie kwartier later waren we thuis, waar mijn fles Gaseosa meteen de koelkast in ging. Straks serveer ik me een groot glas rode wijn met Gaseosa zoals in Malpartida de Plasencia destijds.
P.S. Uiteraard werd het goedkope "tafelwijn"!
Deze middag, vlak voor we aan onze wekelijkse boodschappen begonnen, vond ik een mail van Eva die me vertelde dat ze naar de tandarts moest na school. Ze heeft me nog niet laten weten of de tandarts haar pijn heeft gedaan! 😀
Tijdens de boodschappen kreeg ik een mail van heemkundelid Georges V. Of ik hem kon helpen met een soldatendossier dat volledig in het Frans was opgesteld.
Dat deed ik na onze boodschappen en ons eenvoudig avondmaal. Het was een heel uitgebreid dossier, inderdaad volledig in het Frans. De soldaat in kwestie was geboren in Heers maar was gehuwd met een Walin, die hij gevolgd was naar Wallonië. Vandaar de taalkeuze.
Ik ben nog niet klaar met dat dossier maar voor vandaag is het genoeg geweest. Als ontspanning ga ik even naar het kasteel van Heks!
Jan Gerits aan telefoon gehad deze zondag. Hij maakte zich zorgen omdat gisterenavond Zuid-Limburg zwaar getroffen werd door een hevig onweer en hij zich afvroeg of we geen schade hadden opgelopen.
Gisterenavond besefte ik niet dat het zo erg was, integendeel maar vandaag las ik het ook in de kranten. Maar ik kon dus Jan geruststellen: hier is er helemaal geen schade! En hem bedanken voor zoveel empathie!
Het regende deze avond en in de verte hoorde ik donderslagen. Mij geeft dat vaak een zalig gevoel van gezelligheid (zolang ik binnen zit uiteraard).
Ik had de zaterdag besteed aan onder andere nog enkele soldatendossiers, een virtueel gesprek met Eva, enkele dagboekbladzijden overtikken en Vlaamse karbonaden klaarmaken. Dus was het tijd om van die gezelligheid te genieten, met een film.
Ik wilde eerst kijken naar een volgende aflevering van Black Mirror, maar die bleek geen ondertitels te hebben. De daaropvolgende ook niet. En moeite moeten doen om gesproken Engels te begrijpen rijmt voor mij helemaal niet met gezelligheid.
Onlangs hadden we het met Hendrik nog over de film "The Birds". Ik dacht dat die in onze collectie zat, dus misschien daarnaar kijken? Helaas, ik vergiste me: we hebben de film niet.
En toen kwam ik in onze collectie "The Parent Trap" tegen (die ik al verschillende keren heb gezien). Toch besloot ik er nog eens naar te kijken - al regent het nu helemaal niet meer.
Het was een doodgewone dag en normaal gezien zou ik er geen blogpost aan wijden.
Maar deze avond kreeg ik een mail van buurjongen L. Of ik zijn schooltaak wilde nakijken. Dat deed ik en het leek me in orde (het was niet mijn vakgebied maar de antwoorden kwamen coherent over). In de opdracht las ik echter letterlijk: "Er werden 700 Vlamingen ondervraagt"!
En dat in een schooltaak: is dat niet schandalig?
O ja, achteraf gezien was de dag eigenlijk niet zo doodgewoon! Ik heb immers ook weer een poosje over en weer gemaild met Zeger over de "Vlaamse" onvoltooid verleden tijd van "zeggen". Zei men hier vroeger "gij zegdet" of "gij zeidt"? Ik hield vol dat het eerste correct was terwijl Zeger ervan overtuigd is dat het tweede de juiste vorm is. Ik heb een beetje gegoogeld en het internet lijkt mij gelijk te geven maar eigenlijk zou ik graag vernemen van mensen, die vroeger nog echt "schoon Vlaams" spraken, hoe ze toen zeiden "jij zei".
Vandaag heb ik echt alles gedaan wat op mijn planning stond!
Dat betekent dat ik eerst de werkkamer en daarna acht soldatendossiers heb onder handen genomen, waarna ik enkele bladzijden heb gelezen in dat boek over kwantumfysica (eigenlijk heel moeilijk voor mij, een Engels boek over zo'n onderwerp).
Deze avond heb ik voor chili con carne gezorgd (en deze keer kreeg ik er geen indigestie van, waarschijnlijk omdat ik iets minder bonen en meer kruiden gebruikte) en, na de afwas en het opruimen van de keuken, heb ik nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetikt.
Na het Journaal heb ik de avond afgesloten met een virtueel gesprek met Zeger: Roger is van plan volgende week zijn zus L. te bezoeken en ik vroeg me natuurlijk af of we dat niet kunnen combineren met een afspraak met Zeger! Dat over en weer mailen stond niet op mijn "programma" maar ik ben blij dat ik er voldoende tijd voor vond, waarschijnlijk dankzij mijn zelfdiscipline de rest van de dag!
