Zeger verjaart

Vandaag wordt Zeger 44 jaar! Proficiat, jongen!

Gerustgesteld!

Twee keer een telefoonoproep van Jan Gerits gekregen vandaag: ik ben gerustgesteld. 

Maar... hij vertelde me dat hij ten onrechte werd gehospitaliseerd en tegen zijn wil zo lang in het ziekenhuis werd gehouden, dat hij sommige dokters en zelfs de ziekenhuisdirecteur heeft uitgekafferd tot hij na zes weken eindelijk de toelating kreeg het ziekenhuis te verlaten. Ik vroeg hem of hij misschien - gezien zijn leeftijd, namelijk bijna 94 jaar - allerlei onderzoeken had moeten ondergaan, maar nee, het waren er maar enkele geweest. 

Zeer eigenaardig allemaal. Maar goed, voorlopig lijkt hij weer volop te genieten van zijn leven: "Eens thuis, heb ik meteen een sigaar aangestoken die ik heb opgerookt bij een lekker biertje en ben ik beginnen schrijven", vertelde hij me.

Heeft Jim Le Veilleur gelijk?

Vandaag ben ik druk bezig geweest met onder andere over en weer mailen met neven en nichten in verband met onze eventuele ontmoeting volgende lente, een telefoontje van Hendrik in verband met ons kerstfeest en het verder zoeken naar nieuws over Jan Gerits (Jo beloofde me morgen naar Jan te gaan om te zien wat er scheelt). 

Ik zocht ook naar een Nederlandstalig nieuwsbericht over het onlangs afslachten van die kudde koeien in Zuid-Frankrijk en vond er hier eindelijk iets over. Volgens Jim Le Veilleur (en anderen) was die afslachting helemaal onterecht.

En ik vraag me af of daar een andere agenda achter zit?

Zorgen om Jan Gerits

Ik probeerde al een tijdje Jan Gerits te bereiken. We zijn al half december en de monografie van deze maand is nog steeds niet verschenen, laat staan dat ik ze al heb kunnen nalezen. Dat begon me eerlijk gezegd ongerust te maken.

Omdat Jan maar niet antwoordde, mailde ik gisteren even naar Jo Corstjens. Wat ik vreesde, bleek inderdaad het geval: na een valpartij heeft Jan zes weken in het ziekenhuis doorgebracht. Vandaag mocht hij eindelijk naar huis. Ik probeerde hem meteen nogmaals te bellen, maar weer zonder succes. Dat maakt me ongerust!

Wat de Limburgse monografie van december betreft, heeft Jo me gelukkig kunnen geruststellen. Ze werd geschreven door Bert Stoffels, wiens echtgenote germaniste is en de tekst zelf zorgvuldig zal nalezen.

Al een beetje een vakantiesfeer

Het was kindjesdag en je voelde dat de examens (bijna) voorbij zijn. Eva heeft nog twee toetsen voor de boeg, maar maakt zich daar geen zorgen over. Vandaag oefenden we spelling (dat wil zeggen dat Matthias en ik haar moeilijke woorden lieten schrijven) en dat ging prima.

Elena en Matthias waren na hun laatste examen even op stap gegaan in Leuven met klasgenootjes en hadden nu alle tijd van de wereld om met mij spelletjes te spelen of naar muziek te luisteren - en in het geval van Elena: muziek te maken. Dochterlief had nog wat voorbereidingswerk, maar kon toch tijd vrijmaken om met Eva naar de dansles te gaan.

Er heerste echt al een beetje vakantiesfeer. Na een verrukkelijke ovenschotel met broccoli (klaargemaakt door schoonzoon) dronken we nog een kopje koffie of thee. Elena leerde breien met de wol die ze in de namiddag had gekocht, Eva ging aan het borduren, Matthias aan het lezen, en ondertussen wisselden we nieuwtjes uit. Echt gezellig!

"La vie devant soi"

Chantal, de echtgenote van onze vriend André zaliger, is licentiate klassieke talen maar heeft een tijdlang ook Franse les moeten geven. Ik herinner me dat ze haar (Waalse) leerlingen eens het boek "La vie devant soi" liet lezen. Omdat ik het boek ook gelezen had, bereidden we samen, toen we eens bij hen op bezoek waren, haar toets voor over dat boek. 

Blijkbaar wisten we toen niet dat het boek ook verfilmd werd! Want, zo herinner ik me, ik vond het boek heel mooi maar te moeilijk om mijn (Vlaamse) leerlingen te verplichten het te lezen, maar de film zou ik ze eventueel wel hebben laten bekijken. 

En deze avond val ik toch wel heel toevallig op de film "La vie devant soi" zeker! 

Roger is verkouden

Nu heeft Roger het zitten! Eigenlijk is het gisteren begonnen maar toen had ik het nog niet door (en ik hoop dat hij niet te veel mensen heeft besmet). Vandaag voelde hij zich goed ziek, dat was wel duidelijk. Gelukkig hadden we geen enkele verplichting en kon hij slapen zoveel hij wou!