Eindelijk weer gewandeld: nogmaals in Mettekoven

Het was nog te koud voor de tijd van het jaar maar het bleef vandaag tenminste droog tot na onze wandeling in Mettekoven. Daarna heeft het weer geregend.

Zicht op Veulen vanuit Mettekoven

Mettekoven (foto's Roger)

Voor het avondeten heb ik weer iets nieuws in elkaar geflanst: ik had nog erwtjes, prinsesboontjes en
wortelen in huis en ik heb die, na een groentesoep, geserveerd bij een zalmfilet, met uien, look en kikkererwten en de nodige kruiden (kurkuma, gember, koriander, zout, peper en een klein scheutje sojasaus). Heel lekker was dat!

Foto Roger

Nu ga ik kijken naar de laatste aflevering van "Oud België"; in mijn eentje, op mijn minderwaardig scherm, want Roger vindt die serie niet zo goed als ik.

P.S. Prachtige serie was dat!

Saaie dag

Ik vind mijn dagen zelden saai... Maar vandaag dus wel! Telkens als het even niet regende, stelde ik Roger een korte wandeling voor, en net hadden we onze jassen aangetrokken (want de temperatuur steeg niet boven de 9°C) of het begon weer pijpenstelen te regenen!

Daardoor kreeg ik natuurlijk wel veel tijd voor mezelf (ik ging wel niet meteen opnieuw beginnen schoonmaken enzovoort) maar: ik schrijf geen gedichten in het Nederlands (destijds wel, in het Frans) en aan een van de romans beginnen die zich in mijn hoofd afspelen, daarvoor is één luie dag niet genoeg. Korte verhalen zijn dan weer niet echt aan mij besteed.
Dus werd het vooral lezen en ik begin me een beetje zorgen te maken: het laatste boek van Emmy zaliger werd me nog steeds niet bezorgd door de post. Ik wacht nog tot maandag om haar dochter te mailen.

Zelf heb ik ook een paar wachtende mails beantwoord, onder andere van vriendin ML. Met haar laatste mail was iets eigenaardigs aan de hand: ik had die namelijk gewoon niet aangekregen! Ik maakte me nog geen zorgen maar was wel zinnens tegen haar nakende verjaardag zelf een mail naar haar te sturen (ben het niet gewend dat ze weken wacht met een antwoord aan mij). Gisteren kreeg ik een PPS-je van haar, sprak haar over mijn opkomende bezorgdheid en prompt kreeg ik een kopie van haar mail die ik nooit in mijn mailbox heb gevonden.

En ik kreeg een telefoontje van Nany: onze (van zus, de vroegere buurjongens en mij) vroegere speelkameraad is vandaag overleden. Hij was 80 jaar! En nu herinner ik me pas dat hij inderdaad 14 jaar ouder was dan ik maar dat ik toen 29 jaar helemaal niet oud vond!:-)

Deze avond, na een oud Vlaams gerecht (rode kool met worst) en daarvoor een rijke groentesoep, wilde ik verder kijken naar "Oud België". Roger had er niet veel zin in, dus deed ik dat in mijn eentje op mijn pc. Ik begrijp Roger zijn bezwaren: de veelvuldige flashbacks maken het volgen van die serie een beetje moeilijk. Zelf echter vind ik het nog steeds heel goed... maar ik merk wel dat Rogers scherm veel beter is dan het mijne!

Nu zou ik, voor het slapengaan, nog even voor mijn facturen moeten zorgen. Wat een magere maand was april wel op gebied van vertalingen!:-(

Over taal en dialecten

Weer veel regen vandaag en dus niet veel gedaan buitenshuis, behalve even een kaartje posten voor mijn broertje: hij verjaart morgen. Roger heeft dus niet voldoende beweging gekregen maar ik werd niet boos van zulke rustige dag: vorige nacht werd ik wakker gebeld door een wildvreemde. De vaste en lange slaapster, die ik ben, kan dat absoluut niet appreciëren.

Wel veel gelezen (het laatste boek van Emmy is nog niet aangekomen) en deze avond verder gekeken naar "Oud België". Ik vind het goed, ondanks de typische Antwerpse tongval (geen echt dialect).

Dat "taaltje" deed me terugdenken aan enkele blogs die ik volg. Van meestal linkse en "progressieve" kennissen, "wereldburgers" zoals ze zichzelf noemen.
Alleen hebben die "wereldburgers" vaak een afkeer, als ze van Leuven afkomstig zijn, van de "dikke nekken" uit Antwerpen; voelen ze zich, als ze uit Limburg komen, minderwaardig tegenover Antwerpenaren; lachen ze, als ze uit Antwerpen komen, met het "zingend" taaltje van de "naïeve" Limburgers; en hebben ze allemaal meestal een afkeer van "keeskoppen". Ik merk ook dat veel mensen hun zeer plaatselijk dialect koesteren en zelfs durven alle bewoners van een naburig dorp over dezelfde (negatieve) kam te scheren.
En dat, als ze bijvoorbeeld in het buitenland vertoeven, ze afgeven op Spaanse, Italiaanse, Griekse of nog exotischer gewoontes.
Maar ze noemen zichzelf wel "wereldburgers"!

Ik stel me dan altijd de vraag of Vlamingen om te beginnen niet zouden moeten leren één en dezelfde taal te spreken (Standaardnederlands uiteraard) en eerst leren wat zij allemaal gemeenschappelijk hebben om daarna pas gezamenlijk, als "wereldburgers", die zaken te delen met Spanjaarden, Italianen, Grieken enzovoort.

Ik durf te zeggen dat we destijds (in Leuven) zo te werk gingen: we spraken allemaal zo goed als mogelijk Standaardnederlands en konden zo Duitse, Engelse, Syrische, Spaanse, Portugese, Ierse en zelfs Amerikaanse vrienden "goesting" ("goesting hebben" betekent "zin hebben" in het Nederlands: ik heb het woord met opzet gebruikt omdat ik vind dat een standaardtaal ook woorden uit dialecten mag overnemen als dit de taal verrijkt) geven om zelf Nederlands te leren.

Eva

We haalden deze middag Eva op bij onthaalmoeder Lutti. Vermits haar grote zus en broer op reis zijn, konden we voor een keer al onze aandacht aan haar schenken en daar heeft ze van genoten!
Ze heeft gekraaid, gelachen, gespeeld (ze grijpt alles vast en als ze er niet mee schudt, gaat het haar mond in), ons "kusjes" gegeven (ze plakt dan haar mond tegen onze wang), we hebben "kiekeboe" gespeeld, ze heeft zich van haar rug op haar zij gerold (en één keer op haar buik) en ze heeft heel goed gegeten en twee keer een dutje van een klein uurtje gedaan.
Deze avond, tijdens het eten, merkte ik hoe ze ons observeerde terwijl we van ons glas nipten. Ik kreeg echt de indruk dat ze ons wilde nadoen en inderdaad... toen ze een bekertje water kreeg, bracht ze dat rechtstreeks naar haar mond en wilde het niet meer loslaten.

Foto's Roger behalve de eerste

Hoewel we deze ochtend onderweg naar het Leuvense in de gietende regen reden, bleef het daar droog en kregen we geregeld de zon te zien. Toen we rond 20 uur terug thuiskwamen, vonden we in de tuin de resten van een flinke hagelbui!

Het lijkt wel winter!

Weer geen wandeling vandaag: de hele dag regen, hagel,smeltende sneeuw, bijtende kou, veel wind en af en toe een donderslag. Enkel gezorgd voor snelle boodschappen en de voorbereiding van de belastingaangifte en nog een paar keer de wasmachine laten werken. Voor de rest: vooral lectuur (Maupassant) en dag- en droomboek bijgewerkt (ik heb, buiten een dagboek, een "droomboek" en vorige nacht had ik weer zulke opmerkelijke dromen dat ik dat droomboek wel moest bijwerken).

Wat snak ik naar een echte lente!

Deze avond, na het eten (varkenshaasje en snijbonen na een groentesoep) en het beantwoorden van enkele mails, nog even gechat met Hendrik die - omdat Roger samen met mij naar een film of zo wilde kijken - ons een eerste aflevering van "Oud België" aanraadde.
Helemaal niet slecht: ik ben benieuwd naar het vervolg.:-)

Rotweer vandaag!

Wat een rotweer vandaag! Regen en nog eens regen en heel koud: geen wandeling.
Gelukkig (?) had ik voldoende werk binnenshuis: na een wasje en een telefoontje met Nany (die me onder andere vertelde over het volgens haar nakende einde van een vroegere speelkameraad, de toen nog jonge oom van onze vroegere buurtjes in Schoten) heb ik me enkele uren bezig gehouden met het invoegen van de foto's in de volgende Limburgse monografie van de KVLS. Hoewel ik gisteren dacht dat ik niet veel zou kunnen aanvangen met de foto's is het nog vrij goed gelukt.
En pas was ik daarmee klaar of er kwam eindelijk nog eens een vertaling aan waar ik ook ongeveer twee uur aan besteed heb.

Voor het avondeten had ik bijna geen werk: na een verse groentesoep aten we de rest van gisteren.
Zopas nog even gemaild met de dochter van Emmy Swerts. Ze stuurt mij het nieuwe en laatste boek van haar moeder zaliger zo snel mogelijk op per post. Ook naar prachtige foto's van 12 april gekeken die Jan de fotograaf naar Roger had gestuurd... en op de blog van mijn tante een heel mooie diavoorstelling gevonden over onze wandeling van eergisteren.

Nononc en Françoise, De Reizende Reiger en de KVLS

Mijn oom "Nononc" en (tante) Françoise zouden ons dit weekend een bezoek brengen en toevallig viel dat samen met een optreden in Leuven van De Reizende Reiger en de bloesemwandeling van de KVLS. We stelden dus voor dat ze vrijdag 22 april naar Leuven zouden sporen, dat wij ze aan het station zouden afhalen en dat we samen naar de Leuvense schouwburg zouden wandelen. Ondanks de dreigende lucht geraakten we daar zonder één regendruppel te hoeven trotseren.

Het werd een prachtige avond. De Reizende Reiger en het orkest Panta Rei voerden tezamen "Impro in Harmonie" op: improvisatietoneel van de bovenste plank. Weer hebben we genoten en vaak tranen gelachen, Françoise en Nononc niet minder dan wij.

Foto's Roger

Na afloop wachtten we even in de hal van de stadsschouwburg (het deed deugd die gelegenheid terug te zien na zoveel jaren) op Zeger maar toen die niet verscheen, besloten we terug naar de auto te lopen.
We waren pas thuis (rond 24 uur) toen ik een berichtje kreeg van Zeger: of er iets mis was met mijn smartphone. Nee, niets mis daarmee maar ik was vergeten die weer aan te zetten na het spektakel. Zeger had op ons gewacht in de foyer van de schouwburg en had me zelfs proberen telefonisch te bereiken. Hoe dom van mij om dat mobieltje niet weer aan te zetten!
Ik belde onze zoon op, verontschuldigde mij en vertelde hem hoezeer we alle vier genoten hadden.

Na nog een drankje en een hapje gingen Nononc, Françoise en wij naar bed.

Zaterdag 23 april was een fel bewolkte en frisse dag. Na onze brunch en nog een snelle boodschap reden we toch naar Mettekoven waar de KVLS haar jaarlijkse bloesemwandeling organiseerde. We hebben ontzettend veel geluk gehad: geen regen, regelmatig zon afwisselend met een prachtige (maar dreigende) lucht, aangenaam gezelschap van vrienden/KVLS-leden, heel mooie gedichten en een pracht van geurende bloesems.

Nononc, Françoise, Edith Oeyen en Boudewijn Knevels

Luis Ruiz

Foto's Roger

Na de fel gesmaakte wandeling werden we allemaal bij Boudewijn Knevels en Ilonka ontvangen met een drankje en een hapje.

Ingrid Lenaerts, Ilonka,Edith Oeyen en Luis (foto's Roger)

Pas in het naar huis rijden vielen de eerste regendruppels.

We besloten 's avonds iets te gaan eten bij de Indiër in Borgloon. Na een aperitief met onder andere "looknaan" bij wijze van hapje, een hoofdgerecht (voor mij chicken Korma: héél lekker!) en een glas Leffe. Lekker, niet duur, en heel gezellig. Thuis nog een laatste drankje en weer was het bedtijd.

Vandaag wisselden de blauwe en grijze luchten elkaar af. Geregeld viel er regen of hagel en een gure wind maakte dat het winterskoud was. We bleven binnen. Bij het keuvelen vloeide ons ontbijt als vanzelf over in het middagmaal (tijdens een aperitiefje bereidden we samen een "boeuf stroganoff" ).

Foto Roger

Na nog een kopje koffie of thee reden we naar Waremme waar, na een laatste glas in het gezellige stationsbuffet (bij het observeren van een grappige aangeschoten meid), Nononc en Françoise de trein namen richting kust.

Deze avond nog eens de foto's bekeken die Jan Gerits mij gisterenavond had opgestuurd voor de volgende monografie. Ik vrees dat de kwaliteit ervan veel te slecht is om er iets mee aan te vangen.
O ja, gisterenavond heel laat heb ik nog een berichtje gekregen van de dochter van Emmy Swerts: het laatste boek van Emmy is postuum uitgegeven.

Om deze dag te eindigen, bakte Roger brood (Nononc en Françoise leken zijn notenbrood wel te lusten en dus - goed teken - bleef er geen brood meer over voor morgen).

Foto Roger

Dat wordt smullen morgenochtend!

Lectuur

Ik heb deze avond nog een beetje kunnen lezen. Onder andere dit en dit waar ik grotendeels mee akkoord ga.

En... een receptenboekje dat naar Roger werd gestuurd door de "Stichting tegen kanker"! Ik heb dat dus even (nee, iets meer dan even maar nog niet echt grondig) ingekeken en ik geloofde niet wat ik las!

Nog steeds raden ze tot 12 sneden "bruin" brood - zonder te preciseren wat dat "bruin" precies inhoudt - en tot 5 stuks aardappelen - terwijl de glycemische index van aardappelen heel hoog is - aan per dag!  En veel meer melk dan de mensen nu drinken, terwijl ik al lang geleden heb gelezen dat lactose ook een schadelijke suiker is.  En... op het gebied van vetten raden ze alle vegetarische vetten aan, zonder een onderscheid te maken tussen de omega-3 vetzuren en de ontstekingsbevorderende omega-6 vetzuren die we in onze contreien al veel te veel binnenkrijgen (die fout heeft me destijds bijna Roger zijn leven gekost) én zonder het te hebben over de transvetten die je heel vaak in margarine vindt!

Dat boekje steunt dus duidelijk op een verouderde voedingsdriehoek en is van geen waarde. Dat vind ik héél erg!

Over een mooie maar zware dag en een eerste verliefdheid

Ik wilde eigenlijk de keuken schoonmaken voor we naar de kleinkinderen zouden rijden maar Roger stelde voor even bij zijn zus L langs te gaan. Ik vond dat een goed idee (de schoonmaak  wordt dan maar naar morgen verdaagd), Roger belde haar om te vragen of we welkom waren, dat waren we en we vertrokken naar het Leuvense.
Schoonzus vertelde uitgebreid over de dagen voor het onverwachte overlijden van T en we konden ons niet van de indruk ontdoen dat hijzelf het wel had voelen aankomen. Sommige details uit zijn laatste conversaties leken daar echt op te wijzen.

Na een klein uurtje reden we verder naar de school van Elena en Matthias. Deze keer ging dat vrij vlot en we kwamen dus goed op tijd aan. Elena zag ons al staan van in de gang waar de rijen van de grotere kleuters worden gevormd en begon druk te wuiven naar mij. Matthias kwam als eerste de speelplaats opgelopen, deze keer recht in de armen van Roger. Elena kwam iets later ook naar buiten en vroeg al meteen of we niet naar het speelpleintje zouden gaan.

Dat deden we nadat ze thuis snel naar toilet waren gegaan, ik Eva even een kusje had gegeven, onze dochter (die pas deze avond moest lesgeven) wat koekjes en fruit had klaargemaakt om mee te nemen.

In de speeltuin werd er druk gespeeld, onder andere met een klasgenootje van Elena, Tuur. Zijn mama en ik waren verbaasd over de "vorderingen" van onze spruiten op de schommels: het was bijna niet meer nodig ze te duwen.

Tuur is dan wel een goede vriend van Elena maar er is een andere jongen in haar klas die ze nog liever heeft. Zo fel zelfs dat ze thuis een prachtige tekening had gemaakt van haar, die jongen en hun drie kinderen eens ze getrouwd zouden zijn. Ik vond dat zo schattig en ontroerend en het deed me terugdenken aan bepaalde anekdotes in verband met Hendrik en zijn zus toen ze ongeveer Elena's leeftijd hadden.
'Alleen weet ik niet of hij mij ook graag ziet', vertrouwde Elena mij toe. Waarop ik zei dat ze dat gewoon moest vragen. 'Dan pas als we terug zijn uit Spanje', antwoordde ze. Inderdaad, morgen vertrekken Elena en Matthias voor een week naar Spanje met hun andere grootouders.

We waren ondertussen dus weer "thuis" (elders had ik die prachtige tekening van Elena niet kunnen zien) en dan werd het, na het vertrek van onze dochter, pas heel druk: Eva begon te wenen (ze heeft deze avond meer geweend dan ik van haar gewend ben, maar ik heb drie zaken opgemerkt: volgens mij krijgt ze tandjes, heeft ze graag gezelschap rond zich en vecht ze soms, precies om te kunnen genieten van dat gezelschap, tegen de slaap), Elena en Matthias wilden nog met mij spelen en ik moest dringend beginnen koken, Matthias moest naar toilet en daarvoor geholpen worden, Eva begon weer te wenen en deze keer bleek ze te moeten verschoond worden.

Weer hebben Elena en Matthias opvallend goed gegeten (bloemkool met worst), en na nog een filmpje kwamen ze vrij gewillig met mij mee naar de badkamer en daarna naar hun slaapkamer waar ik nog voorlas uit een boek. Ondertussen gaf Roger Eva een flesje melk.

Terwijl Roger en ik daarna op de thuiskomst van onze schoonzoon wachtten (hij zou vroeger thuiskomen dan onze dochter) heeft Eva nog enkele keren gehuild maar telkens stelde ik hetzelfde vast: ofwel wilde ze gewoon bij ons zitten, ofwel zit ze zo fel op alles te knabbelen dat ik echt denk dat ze tanden krijgt, ofwel valt ze half in slaap in zithouding, probeert dan wakker te blijven en wordt daar kregelig van. Uiteindelijk is ze in slaap gevallen bij het muziekje van de uil van tante Izzy.

Wij kwamen thuis aan iets voor 23 uur. Ik heb nog snel een paar mails beantwoord en nu ga ik heel even lezen voor het slapengaan. Hoewel ik heel moe ben!:-)

Ik zou meer moeten oefenen

Nadat we vandaag samen de badkamer een beurt hadden gegeven en een korte tekst voor Heemkunde Groot Heers hadden nagelezen, reden Roger en ik naar Sint-Truiden om daar een uurtje te wandelen. Het was heel mooi weer maar de wind speelde weeral voor spelbreker: warm was het niet.

In het terug naar huis rijden lieten we de auto eindelijk nog eens wassen, deze keer manueel door Sikhs, voor amper 10 euro. Wat ging dat snel!

Deze avond, na het eten, gezorgd voor de opmaak van de volgende Limburgse monografie van de KVLS - die Jan Gerits mij had gemaild - en weer gesukkeld met het invoeren van sectie-einden en het laten beginnen van de paginering op de vijfde bladzijde. Uiteindelijk is het me weer gelukt maar eens om de drie maanden oefenen is duidelijk te weinig! Ik verwacht wel nog foto's die moeten ingevoegd worden: eens ik die heb, wordt het opnieuw puzzelen.:-)

Badkamerperikelen voor een uitvaart

Ik was deze ochtend een beetje boos op Roger! We zouden in Aarschot naar de uitvaart van T, de vriend van Rogers zus L, gaan. Ik stond op om 9 uur (wat voor mij aanvoelt als 8 uur: mijn innerlijke klok is nog niet aangepast aan de zomertijd: heel vroeg dus voor mijn doen) en merkte dat Roger de badkamer al had ingepalmd. Dan maar eerst ontbeten en pas een kwartier voor ons vertrek (voorzien om 10 uur) de badkamer voor mij gekregen. Ik heb het al gezegd: het lijkt hier vaak de omgekeerde wereld!:-)

Dankzij mijn ontzettend snel toilet kwamen we toch nog ruim op tijd aan in Aarschot. Jammer genoeg vond Roger moeilijk een parkeerplaats waardoor we maar net op tijd de kerk binnen wandelden. En... onmiddellijk onze vriend Paul S. en zijn vriendin Lut zagen zitten. We namen plaats naast hen, vertelden hoe we T,  die een goede vriend bleek te zijn van Paul, kenden.

Na een mooie en sobere dienst ontmoetten we bij het buitengaan Rogers zussen L en M, schoonbroer en broer. Terwijl de uiteraard fel aangedane zus L door een gemeenschappelijke vriendin van T en haarzelf werd meegenomen naar de koffietafel gingen M, haar Spaanse echtgenoot, Rogers broer en wij iets drinken in een nabijgelegen cafeetje (waar we ondanks de wind op het terras konden zitten).

Onze Spaanse schoonbroer vertelde over het boek dat hij aan het schrijven is: over zijn familie. 'Ja, hij zit constant aan zijn pc', beaamde schoonzus M. En ik was weer "jaloers": waarom vind ik geen tijd meer voor zulke bezigheden? Het werd wel een boeiend gesprek, dat we toch niet te lang trokken: Roger en ik moesten vandaag immers voor onze wekelijkse boodschappen zorgen.

Die deden we in Sint-Truiden: Lidl, Aldi en Colruyt. In de Lidl zagen we een heel oud en sukkelachtig stel dat me, ondanks de duidelijke ongemakken, zin gaf om te proberen samen met Roger zo oud mogelijk te worden (ook al palmt hij de badkamer geregeld langer in dan een vrouw het zou doen!:-)

Na onze thuiskomst uiteraard voor avondeten gezorgd nadat ik de gekochte etenswaren had opgeborgen, en daarna samen met Roger gedurende zeker twee uur een belangrijke tekst verbeterd voor Heemkunde Groot Heers.

Terwijl Roger voor vers brood zorgde heb ik uiteindelijk de dringendste mails beantwoord, wat mij bracht tot nu (23 uur).

En nu... Ben ik moe!

Rustige dag

Rustige dag voor mij omdat Roger mij hielp de salon onder handen te nemen (maar eigenlijk zou ik de schoonmaak al weer van vooraf aan moeten beginnen: dat poetsen van slechts een kamer per dag is dan wel een goed idee voor mijn rug, het zorgt er wel voor dat de eerste kamers al weer vuil zijn als je aan de laatste toe bent).

Open riool in Rijkel

Zicht op  Zepperen

Zicht op de basiliek van Kortenbos (foto's Roger)

Daarna, na nog een wasbeurt, gingen we nog eens wandelen in Rijkel. Deze keer langs de vroegere spoorwegzate waar we lang geleden nog gewandeld hebben. Al mooie bloesems, ook op de wilde kerselaars, maar helaas kon hun parfum niet op tegen de stank van een open riool naast de wandelweg, waar sommige mensen (buurtbewoners of wandelaars?) ook hun afval in blijken te dumpen.

Nog steeds een vrij koude wind: wanneer wordt het eindelijk echt lente?

Terwijl Roger later de laatste kleine takken van onze gouden regen verhakselde, heb ik voor eten gezorgd. Na een overschot van  gisteren (een geïmproviseerde maar lekkere wokschotel met restjes groenten: sperziebonen, boterbonen, erwtjes, wortelen, uien, en daarbij kurkuma, gember en koriander) gezorgd voor het lekkere, ouderwetse "selder en balletjes-recept" van mijn grootmoeder marraine.

Foto Roger

Na nog een beetje lectuur (onder andere dit, mij opgestuurd door die Franstalige vriend die ik slechts één keer heb ontmoet, in Vresse), nog een paar mails beantwoord en de kranten online doorgenomen.

En dat laatste herinnert me aan iets eigenaardigs. Ik had, terwijl Roger in de tuin bezig was en ik nog net niet zou beginnen te koken, gelezen over die bus die geëxplodeerd is in Jeruzalem. Terwijl ik kookte, hoorde ik op de radio dat men nog niet wist of het over een aanslag ging of niet. En tijdens het volgende journaal, toen we aan het eten waren, werd er gewoonweg niets meer over gezegd.

Lectuur

Deze avond eindelijk nog wat tijd gekregen om te lezen (nee, het is niet zo dat ik niet "mag" lezen als Hendrik hier is - hijzelf leest hier trouwens ook vrij veel - maar het is wel zo dat ik er gewoon geen tijd voor vond dit weekend, en dat, als ik toch even een boek opensloeg, ik vrij snel meer zin kreeg om te luisteren naar "mijn" twee erudiete mannen die ondertussen verder aan het discussiëren of aan het praten waren over politiek, boeken of muziek).

En nog eens nee, ik heb deze avond geen boek opengeslagen, wel een link gevolgd die Roger mij had aanbevolen omdat hij weet dat ik heel graag de Koran wil lezen maar dat het mij niet lukt.
Ik las dus dit. Auteur lijkt veel meer moeite gedaan te hebben dan ik om de Koran te lezen/bestuderen (misschien had hij gewoon meer vrije tijd omdat hij een man is  :-) denk hier een smiley bij) en ik begrijp uit zijn uitleg dat ik er niet ver naast zat toen ik dacht dat "gematigde moslims" volgens "het boek" geen goede moslims zijn. :-(

Wat is het koud!

Zo mooi als het was op 15 april, zo koud was het gisteren en vandaag. Gisteren, na nog een paar huishoudelijke taken, een korte wandeling in Rijkel. Kort, want veel te koud.
's Avonds mocht ik een film kiezen. Het werd "Final Destination" die ik ooit met Zeger had bekeken. Hendrik had hem al gezien, Roger niet. Hij heeft er ook van genoten. Daarna nog tot heel laat zitten praten. Hendrik lijkt me al even erudiet als Roger terwijl ik... zo weinig weet!

Ik had ergens gelezen dat er vandaag een soort bloesemfeest was in Guvelingen. Ik dacht dat het ging om een deelgemeente van Sint-Truiden maar in feite is het een wijk die zo heet, merkten we toen we er naartoe reden. Vrij veel volk, een opvallende school en een mooi kerkje... Maar weer zo vreselijk koud! Roger heeft enkele foto's gemaakt maar ze werden jammer genoeg niet opgeslagen door het toestel (probleempje gehad met zijn fotoapparaat).

Na het avondeten brachten we Hendrik naar het station van Sint-Truiden. Ik rilde terwijl we op het perron wachtten op de trein. Het was dan ook amper 7°C!

Over censuur en zelfcensuur

 O ja, ik heb vandaag toch ook even tijd gemaakt voor lectuur. Roger had me over dit gesproken en inderdaad, het was heel interessant!

Film niet uitgekeken

Vandaag stond het poorthuis op mijn schoonmaakprogramma maar eerst deden we boodschappen (vermits Hendrik hier is, wil ik andere zaken klaarmaken voor het avondeten dan ik van plan was: hij vindt niet alles wat ik had voorzien even lekker) en maakten we daarna een korte wandeling in de buurt van de kapel van Helshoven. De kerselaars en de perenbomen beginnen te bloesemen.

Foto's Hendrik

Foto Roger

Terwijl ik later nog wat schoonmaakte, zorgden Roger en Hendrik dat het gras een eerste keer werd afgereden dit jaar.

Na het avondmaal wilden de mannen naar een Indiana Jones kijken... en ik deed mijn best om solidair te zijn maar eigenlijk is dat soort films niet aan mij besteed. Ondanks de mooie beelden veel te spectaculair, gewelddadig en luidruchtig.  Ik heb het dus opgegeven om dit te komen schrijven (in de duisternis, want tegenover mij kijken Hendrik en Roger naar de laatste filmscènes op Rogers pc). Straks drinken we nog wel samen een glas.

P.S. Dat zijn we nu aan het doen en toen ik zei dat ik dat soort films iets typisch voor mannen vind, antwoordde Hendrik: 'Het is niet een kwestie van mannen versus vrouwen maar van Jessy versus de rest van de mensen'. :-)

Drukke en lange dag

De ochtend werd besteed aan nog enkele huishoudelijke taken en een paar telefoontjes van Roger aan zijn tweede oudste zus en broer. Zijn zus had heel slecht nieuws: haar vriend (79 jaar) is gisterenochtend plotseling overleden.

Na de middag reden we naar het Leuvense om Elena en Matthias van school af te halen (Eva was al thuis). Onderweg naar huis maakten de kindjes al volop plannen: hoewel we niet hebben gewandeld, denk ik dat we voldoende beweging kregen. Terwijl Eva vredig sliep, hebben wij met de "grote kinderen" in de tuin gelopen, gedanst, piraat gespeeld enzovoort.

Vlak voor ze ging les geven, gaf hun moeder Eva nog snel een flesje en daarna begon ik te koken. Ondertussen zaten Elena en Matthias naar een filmpje te kijken, met buurmeisje Anna die kort daarvoor was komen spelen. We aten (de kinderen opvallend goed), ik verschoonde Eva, zorgde voor het toilet van Elena en Matthias en legde ze in bed waar ze eerst nog recht hadden op een verhaaltje. Elena maakte zich een beetje zorgen: 'Ik ben altijd bang dat ik eens gifgas ga binnenkrijgen. Ik weet het wel, ik heb nog een lang leven voor me, en er is nog geen enkel kindje uit mijn klas gestorven... Maar er zijn wel al kindjes gestorven hé, oma?'
Ik kon haar geruststellen maar vroeg me wel af waar ze dat haalde van dat gifgas.

Ondertussen hadden we een telefoontje van Hendrik gekregen: of hij mocht afkomen. Roger ging hem afhalen aan het station van Leuven en Hendrik kwam net op tijd aan om Eva haar volgende fles te geven.

Roger, Eva en Hendrik (eigen foto's)

Foto Roger

Rond 23 uur kwamen we thuis aan, waar Hendrik voor zichzelf spaghetti en kant en klare goulash, die hij bij had,  klaarmaakte en ik een wasmachine in gang zette.

Ik heb die was pas (met de hulp van Hendrik) te drogen gehangen en nu (0:45 uur) gaan we samen een glas wijn drinken na een drukke en lange dag!

Spelbreekster

Buiten uitgebreide boodschappen niet veel gedaan vandaag (pas op, mannen: dat betekent niet "niets gedaan" hé: ik heb wel opgeruimd, de keuken na elke maaltijd geveegd, een rok hersteld - wat vind ik het jammer dat ik niet graag naai: ik heb zoveel ideeën om van versleten kleren nog iets anders te maken maar zodra ik naald en draad vastgrijp, krijg ik bij wijze van spreken hartkloppingen - ik heb ook gekookt en na het avondmaal het kookvuur schoongemaakt, gewassen, gestreken, een paar telefoontjes gepleegd en enkele mails beantwoord plus voor nog eindelijk een korte vertaling voor deze maand gezorgd - ze zijn zo schaars deze maand dat ik me vragen begin te stellen: ben ik niet goed genoeg, of moet ik te vaak een vertaling weigeren omdat we bijvoorbeeld net gaan babysitten die dag? En - het belangrijkste - ik heb veel gepraat met Roger en hem duidelijk gemaakt dat ik liever heb dat hij muziek opzet 's avonds, net zoals vroeger).

Maar bijna niets gedaan dus.:-)

Een van die telefoontjes was met mijn moeder Nany. Ze had het weer over haar drukke leven vol feestelijkheden. En over het feest dat wij (zus, broertje en ik) willen organiseren voor haar 85ste verjaardag.

Ze verjaart in mei maar we hadden alle drie haar kinderen pas in september een gemeenschappelijke datum vrij. En dat vindt Nany blijkbaar alles behalve leuk. Ze vraagt zich af waarom we  niet samen één dag in mei hebben vrijgehouden (en daar heeft ze wel een punt, maar in alle eerlijkheid moet ik erbij zeggen dat ik niet zelf voor dat feest kon zorgen zoals ik eerst wilde doen: er zijn familieleden die liever niet naar deze contreien willen rijden - wat ik begrijp, de snelweg E 313 Hasselt-Antwerpen kennende - maar die mensen wilde ik erbij hebben).

Er was één datum in mei die voor ons alle drie nog vrij was, niet zo ver van haar verjaardag. Helaas viel dat net op de vooravond van het doopsel van Eva, dat al lang geleden geregeld was. Dus pasten Roger en ik (liever geen twee feesten na elkaar meer voor ons - eeuwig jonge Nany begrijpt dat niet goed, maar zij hoeft al lang niet meer te werken én ze heeft een schoonmaakster) en dus werd die enige vrije datum in mei niet weerhouden.

De 85 jaar van Nany wordt dus pas gevierd in september... En ik voel me de spelbreekster als ik haar aan telefoon hoor zeggen dat niemand van haar vrienden/familie begrijpt waarom het zo laat wordt gevierd!

Laatste avondmaal in de Koerier van Navarra

'Tot morgen!' schreef Bernadette (de echtgenote van Juan Masondo) gisteren in haar mail. Inderdaad, deze avond werden zij en wij plus Koen De Cauter, Jopie Jonkers, Bert en Liliane V., Jan de fotograaf, Paul VdB en Mieke, Karel (de broer van Dirk Lambrechts), Marieke, Seany, Dirk A., een Nederlandse vriend (die ik niet ken) van Dirk Lambrechts én (maar dat was een verrassing voor mij) Ria Voet door Ivo en Caroline van de Koerier van Navarra getrakteerd op een eigen versie van Carne a alentejana. Ons laatste avondmaal aldaar, want begin mei sluit de Koerier.

Het werd weer een vreugdevol weerzien met onze Leuvense vrienden (hoewel velen onder hen nu niet meer in Leuven wonen), met veel herinneringen aan Dirk Lambrechts zaliger die ons destijds bij elkaar bracht en dus ook aan toen we nog dachten dat we nooit oud zouden zijn. De wijn vloeide zoals altijd rijkelijk, Ivo gaf weer blijk van eruditie in zijn uitleg over die uitstekende wijnen, over de muziek die hij ons liet beluisteren en over het gerecht dat hij voor ons had klaargemaakt. Dat gerecht was overigens succulent!

Na nog een kort optreden van Koen, Juan en Jopie (die er in slaagden ons allemaal samen te doen zingen - 'als jullie niet allemaal zingen, ga ik weg', dreigde Juan in zijn beste Nederlands) werd er nog lang gekeuveld, herinneringen opgehaald, gelachen en afspraken gemaakt. Jopie nodigde ons bij haar in Eindhoven uit voor een muzikale avond op 22 april maar die dag hebben wij al iets anders op ons programma staan. Marieke wil iets bij haar organiseren volgend jaar en Dirk A. beloofde een doodle rond te sturen voor een bijeenkomst bij hem. Karel beloofde nog eens met ons af te spreken in Sint-Truiden en Jan zou nog eens naar hier komen.

Een prachtige avond! Jammer genoeg moesten Roger en ik rond 0:30 uur toch vertrekken, want we moesten nog een klein uur rijden.

Enkele sfeerbeelden:

De Koerier van Navarra

Roger, Koen en Jopie (eigen foto)

Seany en Dirk

Ivo

Ria

Mieke, Marieke, Liliane, Paul en Karel

Juan en Bernadette

Op de achtergrond Caroline en Ivo (foto's Roger, behalve die waar hij zelf op staat)