Jawel, het weer viel enorm mee (ondanks de voorspellingen), we hebben lekker gegeten enzovoort. Maar het waren vooral Elena, haar ouders en Zeger die me vandaag een heel gelukkig gevoel gaven.
Want het was weer Elena-dag.
We gingen haar afhalen bij de onthaalmoeder Lutti, en weer wilde Elena mij eerst al het speelgoed tonen. Het is duidelijk dat ze daar heel graag is. Toch wilde ze vandaag vrij gemakkelijk mee naar “mama thuis”. Waar we eerst aten met haar mama en daarna, terwijl deze laatste lessen voorbereidde, samen hebben gespeeld. Ik zorgde wel voor rustiger spelletjes dan vorige week, want morgen wil ik verder schoonmaken, en dus moest ik mijn rug een beetje ontzien.
We hebben dus getekend, prentjes gekeken en verteld, toch een beetje gedanst, op het potje gezeten (ik moest dan op het wc ernaast gaan zitten! 
), en Elena heeft er zelfs wat geproduceerd , een beetje met de bal gespeeld in de tuin (vooral Elena liep achter de bal), de laatste bloemen bewonderd in de tuin, en samen boodschappen gedaan.
Foto Roger
Ik vond dat ze weer veel bijgeleerd had, vooral op taalgebied. Ongelooflijk de ontwikkeling van kinderen op die leeftijd! Nu zegt ze veel zinnetjes na… en als haar dat soms niet lukt, maakt ze haar eigen zinnetjes. Zo speelde ze onder andere met een poppetje dat ze vorige zaterdag van Nany had gekregen (de poes die Nany haar gaf moest met veel andere knuffels mee in bed) en zei er constant bij: ‘Nany pop!’.
Deze avond, nadat haar mama was gaan werken, kwamen na elkaar haar papa en haar nonkel Zeger eraan. Hij moest natuurlijk weer spelen met onze grote meid! De poppen kwamen weer aan bod en hij moest weer “papa” spelen . We aten samen wortelsoep en zalm op een bedje van prei (met heel lekkere witte wijn) en hebben heel veel en gezellig gebabbeld. Helaas, Elena leek mijn gerecht niet erg te appreciëren! Ze verkoos druiven! Tja, Elena verorbert massa’s fruit, dat valt me telkens weer op!
Haar papa maakte haar uiteindelijk klaar voor de nacht, ik mocht haar een laatste verhaaltje vertellen en haar in bed leggen, en kort daarna kwam onze dochter thuis. Nog even napraten… en we waren pas rond middernacht thuis!
Roger heeft enkele foto’s gemaakt… maar is zijn fototoestellen vergeten mee terug te brengen. Ik zal de foto’s dus later hier aan toevoegen.
Elena heeft verschillende keren “Opa” gezegd tegen Roger, die eigenlijk “Grootva” wil genoemd worden. Ik weet niet waar ons meisje die “Opa” vandaan haalt? Misschien uit verhaaltjes van Lutti? Op een zeker ogenblik, nadat Roger met haar had gespeeld in de tuin, moest hij absoluut even naar binnen. Elena bleef met mij in de tuin en ik verstond haar heel duidelijk toen ze op nogal droevige toon zei: “Opa weg?”.
Roger, ik vrees dat het “Opa” zal worden en niet “Grootva”!
) toch thuis gezondigd hebben (tenminste wat Roger zijn dieet betreft). Ik heb de 
Ik grap natuurlijk: sinds het 
Maar voor de rest is het de moeite waard om te bekijken: 
