dinsdag 28 februari 2023

Guy Missotten over onder andere Jacques Brel

Deze avond heel laat nog verder gelezen in die roman van Aspe én in de blog van Guy Missotten. Je voelt dat zijn einde hier op aarde nadert (eigenaardig merkte ik dat destijds niet op toen ik zijn schrijfsels bijna dagelijks volgde). De post die ik deze avond las ging onder andere over "Les vieux" van Jacques Brel. 

Ik sprak erover met Roger en prompt zette hij dat liedje op. En, terwijl ik daarnaar luister, weet ik dat ik  precies hetzelfde voel en denk als Guy zaliger! Ik kan het echter niet even mooi verwoorden als Guy maar luister even naar Jacques Brel en je weet wat ik bedoel:

"Les vieux ne parlent plus
Ou alors seulement parfois du bout des yeuxMême riches ils sont pauvresIls n'ont plus d'illusions et n'ont qu'un cœur pour deuxChez eux ça sent le thym, le propreLa lavande et le verbe d'antanQue l'on vive à Paris, on vit tous en provinceQuand on vit trop longtempsEst-ce d'avoir trop ri que leur voix se lézardeQuand ils parlent d'hierEt d'avoir trop pleuré que des larmes encoreLeur perlent aux paupièresEt s'ils tremblent un peuEst-ce de voir vieillir la pendule d'argentQui ronronne au salonQui dit oui qui dit non, qui dit "je vous attends"
Les vieux ne rêvent plusLeurs livres s'ensommeillent, leurs pianos sont fermésLe petit chat est mortLe muscat du dimanche ne les fait plus chanterLes vieux ne bougent plusLeurs gestes ont trop de rides leur monde est trop petitDu lit à la fenêtre, puis du lit au fauteuilEt puis du lit au litEt s'ils sortent encoreBras dessus bras dessous tout habillés de raideC'est pour suivre au soleilL'enterrement d'un plus vieux, l'enterrement d'une plus laideEt le temps d'un sanglotOublier toute une heure la pendule d'argentQui ronronne au salonQui dit oui qui dit non, et puis qui les attend
Les vieux ne meurent pasIls s'endorment un jour et dorment trop longtempsIls se tiennent la mainIls ont peur de se perdre et se perdent pourtantEt l'autre reste làLe meilleur ou le pire, le doux ou le sévèreCela n'importe pasCelui des deux qui reste se retrouve en enferVous le verrez peut-êtreVous la verrez parfois en pluie et en chagrinTraverser le présentEn s'excusant déjà de n'être pas plus loinEt fuir devant vous une dernière fois la pendule d'argentQui ronronne au salonQui dit oui qui dit non, qui leur dit "je t'attends"Qui ronronne au salonQui dit oui qui dit non et puis qui nous attend."

maandag 27 februari 2023

"De afspraak"

Ik onderbrak daarstraks even het nalezen van de volgende monografie om te kijken naar "De afspraak" op mijn scherm. Maar ik gaf het kijken heel snel op: wat een "woke"-gedoe was me dat! 

Toen ik klaar was met nalezen, zei Roger me dat hij ook (op zijn scherm dus) had gekeken naar "De afspraak" en dat hij vooral het einde ervan heel interessant had gevonden. 

Ik werd nieuwsgierig en keek verder naar dat programma en inderdaad, er was daar ook een Mark Elchardus (misschien heel bekend, maar ik kende hem nog niet) die zaken vertelt waar ik zo goed als volledig mee akkoord ga. En... voor het eerst hoorde ik op de VRT (door die Elchardus) de vroegere censuur van de Kerk vergelijken met de "woke-toestanden" die we nu beleven!  

Jef Oris

Jan Gerits tekst over Jef Oris is aangekomen. Ik heb praktisch de hele avond besteed aan het herlezen ervan en het was inderdaad heel interessante lectuur! Dat wordt weer een boeiende Limburgse monografie. 

Terwijl ik het typoscript las, vroeg ik me wel af of iemand van buiten deze streek al over Jef Oris heeft gehoord (net zoals ik me soms afvraag of Guy Missotten, hoewel van deze streek afkomstig, hier even bekend is als in Leuven). Ik herinnerde me dat toen we hier in 2019 Koen, Maj, Charlie, Bernadette en Juan op bezoek hadden, Maj en Charlie bleken Koen helemaal niet te kennen, terwijl ik er van uitging dat, vermits ze Juan Masondo kenden, ze Koen ook wel zouden kennen. "Wereldberoemdheid" is vaak zo plaatselijk! 

zondag 26 februari 2023

Koude, rustige zondag

Voor mij veel lectuur op mijn pc-scherm vandaag, onder andere een nieuwe roman van Aspe begonnen maar ook nog steeds de blog van Guy Missotten. Een dik jaar voor zijn eigen overlijden heeft Guy al het heengaan van ettelijke vrienden (vaak ook vroegere kennissen van ons) betreurd: je merkt dat hij oud wordt (en wij met hem uiteraard: Guy was van hetzelfde jaar als Roger). 

Ik heb ook nog enkele dagen uit mijn vroegere dagboeken overgetypt en een paar mails beantwoord maar nog steeds geen na te lezen tekst gekregen van Jan Gerits...

En nu, na het journaal (weer geen opbeurend nieuws), ga ik (nog steeds op mijn scherm) kijken naar een nieuwe aflevering van "Het verhaal van Vlaanderen". Over de "Grote Oorlog" deze keer. Dat zal ook wel niet opbeurend zijn!

zaterdag 25 februari 2023

Die goede oude studentenjaren

Jan Gerits belde weer vandaag. Hij stuurt me heel gauw de tekst voor die monografie... maar ik geloof niet dat hij enkel belde om me dat te zeggen. Ik heb heel sterk de indruk dat Jan zich deze dagen eenzaam voelt. 

We praatten weer vrij lang en deze keer haalde Jan vooral herinneringen op aan zijn studententijd in Leuven. Dat was uiteraard lang voor mijn studentenjaren maar toch hadden we gemeenschappelijke herinneringen aan bepaalde profs, bepaalde vakken. 

Ik werd dus ook nostalgisch naar die tijd, zozeer dat ik me deze avond niet in staat voelde verder mijn vroegere dagboeken over te typen: ik ben net gekomen aan mijn eerste jaar universiteit en de herinneringen maakten me te weemoedig! Dat werkje wordt dus tot morgen uitgesteld!

vrijdag 24 februari 2023

Lectuur

Deze middag (na een uurtje boekhouden na een lang telefoongesprek met straatgenote V. en voor het klaarmaken van het avondmaal) nog een paar uur verder zitten lezen in de blog van Guy Missotten zaliger. Ik schreef al dat ik vroeger weleens niet met hem akkoord ging maar heel vaak ben ik het wel volledig eens met wat hij schrijft. Ik kan het echter niet even mooi verwoorden als hij. Dat was vandaag onder andere het geval voor deze posts:

https://camperhuub.wordpress.com/2018/12/07/spreekt-dan-maar-engels-maar/

https://camperhuub.wordpress.com/2018/12/13/stratenmakers-op-zee/

https://camperhuub.wordpress.com/2018/12/21/warmste-week

donderdag 23 februari 2023

Even luie dag

Weer veel lectuur en ook dit. Ik heb dat gesprek nog niet uitgekeken, straks kijk ik verder. Ik moest wel terugdenken aan mijn conversaties met onze Matadi-pastoor Marcel Inghels en onze Antwerpse pastoor Soetewey en dacht nu soms "hier was ik graag bij geweest om die of die vraag te stellen". Maar tja, dan had ik wel de bijbel nog eens moeten herlezen, want dat is heel lang geleden.

Ik had nog minder werk dan gisteren aan ons eten: we aten zuurkool en dat is zo klaar. Wel vergat ik te zorgen voor de boekhouding van de Limburgse monografieën zoals ik eerst van plan was. Maar dat is dan maar voor morgen! En morgen moet ik ook absoluut weer verder gaan met het overtypen van mijn vroegere dagboeken! 😉

O ja, nog even dit. Al een hele tijd zagen we geen kippen meer in onze tuin. Vermits het niet onze kippen zijn, trok ik me daar niet veel van aan. Maar deze ochtend, tijdens ons ontbijt, liepen er opnieuw twee jonge kippen en een majestueuze haan rond!

woensdag 22 februari 2023

"Luie" dag

Toen ik nog studeerde droomde ik daar al van, later kreeg ik er ook nooit de tijd voor maar de laatste maanden af en toe wel... en dan noem ik zo'n dag vandaag een "luie" dag! Vroeger zou ik dat gewoon een "ideale dag" hebben genoemd!

Dat is een dag van, buiten snel koken, eten en afwassen, enkel lezen, naar interessante fora luisteren (onder andere over woke-toestanden in het onderwijs), genieten van ASMR. O ja, en ook luisteren naar boeiende radioprogramma's, waaronder dit, waarin een conversatie met chat GPT wordt opgevoerd, via een artificiële stem. 

Ik ga verder "lui zijn" en jullie mails beantwoord ik morgen, vrienden! Ook nog een ideale, luie avond!

P.S. Ondertussen heb ik nog steeds niets gekregen van Jan Gerits

dinsdag 21 februari 2023

Talent bestaat niet?

Het zijn doodgewone dagen: huishouden, lectuur, boodschappen. Niets speciaals te melden dus maar ik wil het wel even hebben over deze woorden van Jacques Brel die ik tijdens het lezen van Guy Missottens blog tegenkwam: 

“Je suis convaincu d’une chose : le talent ça n’existe pas. Le talent c’est d’avoir l’envie de faire quelque chose. Je prétends qu’un homme qui rêve tout d’un coup qu’il a envie de manger un homard. Il a le talent, à ce moment-là, pour manger un homard, pour le savourer convenablement et je crois qu’avoir envie de réaliser un rêve, c’est le talent. Tout le restant, c’est de la sueur, c’est de la transpiration, de la discipline. Je suis sûr de ça. L’art je ne sais pas ce que c’est. Les artistes, je connais pas. Je crois qu’il y a des gens qui travaillent à quelque chose.”

Enkele maanden geleden zei Zeger ongeveer hetzelfde, herinner ik me (en ik ben er zo goed als zeker van dat Zeger dat idee niet bij Brel haalde). Al ga ik ermee akkoord dat elke waardevolle creatie bestaat uit 10% inspiratie en 90% transpiratie, ik vraag me nog steeds af of talent niet meer is dan "zin hebben om een droom te realiseren". 

zondag 19 februari 2023

Jan Gerits over Jef Oris

Vandaag meer dan één uur getelefoneerd met Jan Gerits. Hij vroeg me of hij me de volgende monografie al mag opsturen ter nalezing. Uiteraard mag hij dat doen, ik verwacht ze. Deze keer schrijft Jan over Jef Oris die wij, in het kader van Heemkunde Groot Heers, een paar keer hebben ontmoet. Ik ben dus heel benieuwd, want, zo vertelde Jan me, Oris zaliger schreef veel meer dan dat " Diksjenër" (een woordenboek Kortessems dialect-Nederlands) dat we in ons bezit hebben. 

Uiteraard vertelde Jan ook over de volgende Limburgse monografieën die hij zo goed als klaar heeft en over zijn plannen voor de volgende jaren! Jan wordt in april 91 jaar: ik bewonder hem! 

Voor de rest was het een heel rustige zondag met nog wat lectuur (nog steeds "Alibi" van Aspe, een boek geschreven vanuit een opvallend overzichtelijk godsstandpunt) en straks nog even de jongste aflevering van "Het verhaal van Vlaanderen". 

zaterdag 18 februari 2023

Nog even over een droom, vlak voor het slapengaan

De laatste dagen vroeg ik me dikwijls af waarom ik praktisch vlak na elk heengaan van een geliefde persoon van hem of haar droom maar nog niet van Nany (mijn moeder dus) heb gedroomd sinds oktober vorig jaar

Maar... vorige nacht droomde ik wel van Nany. Weer was het zo'n eigenaardige droom: we gingen haar bezoeken (en met "wij" bedoel ik, buiten Roger en ik, ook zus Bie en broertje). We zaten gewoon te keuvelen over vrij onbenullige zaken maar ook mijn "Nononc" (die morgen 84 jaar zou worden als hij nog hier vertoefde) zat erbij. 

Tijdens ons bezoek bedenk ik ineens dat er iets niet klopt in wat ik ineens weer besef een droom te zijn. Ik zeg tegen de anderen (enfin, de andere bezoekers - want op de een of andere manier was ik er zeker van dat mijn moeder noch Nononc kunnen horen wat ik zeg): 'Hier klopt toch iets niet! Nany is  onlangs overleden: hoe kan het dan dat wij haar hier en nu bezoeken? Beseffen jullie niet dat we aan het dromen zijn?' 

De "anderen" kijken me niet begrijpend aan maar ik dring aan: 'Zeg, als we niet aan het dromen zijn, dan  zijn we misschien teruggekeerd in de tijd?' 

Ik krijg daarop nog steeds geen antwoord maar Nany zegt me wel: 'Ik ben inderdaad dood nu'. En ze vertrekt meteen daarna, want "ze moet nog veel mensen ontmoeten". 

In die (dus weer min of meer weer lucide) droom vraag ik me even af hoe de "anderen" zullen reageren op het antwoord van Nany  maar helaas zijn ze ineens allemaal verdwenen. Nany is er wel nog even: ze wuift nog van ver naar mij, vlak voor ze verdwijnt en ik echt wakker word!

Miezerige zaterdag

Dus bleven we thuis. Veel lectuur, enkele mails beantwoord, een paar telefoontjes gepleegd (Roger belde vooral met vriend Karel en ze spraken af dat we heel binnenkort nog eens afspreken 😄). En deze avond op mijn gemakje het avondeten bereid (heel eenvoudig maar lekker: preisoep gevolgd door pladijsfilet met courgette, look en rozemarijn in olijfolie gebakken). 

Deze avond vond ik nog een paar leuke vlogs, waaronder deze van een ASMR-vlogger die ik al een poosje volg in een andere vlog

Het is nu 23 uur: ik ga nog even naar het journaal kijken en daarna verder lezen in "Alibi" van Pieter Aspe. 

vrijdag 17 februari 2023

Vruchtbare dag

We reden nog eens naar het rusthuis waar schoonzus L. verblijft. L. maakte het opvallend goed, sprak veel verstaanbaarder en had zin om iets te gaan drinken in de cafetaria.  Bij een glas wijn of een kopje thee/koffie voerden we interessante gesprekken, haalden we herinneringen aan vroeger op en wisselden we nieuwtjes. Er kwam een heer de cafetaria binnen en L. zei ons: 'Dat is een priester die in een van de assistentieflats woont.' 'Hij doet me denken aan pastoor Soetewey,' zei ik tegen Roger. Niet lang daarna kwam die priester aan onze tafel zitten (hij kent uiteraard L. een beetje) en er ontspon zich een heel interessante conversatie over de Kerk, het gemis aan priesters, de priesteropleiding en al de activiteiten van die man. Hoewel gepensioneerd leek hij het nog heel druk te hebben en niet enkel met zijn diensten aan dat rusthuis! Voor we het beseften was het 17 uur: hoog tijd voor L. om naar de eetkamer te gaan waar ze trouwens iets te laat aankwam.

Roger en ik liepen terug naar de auto. Even overwoog ik naar Zeger op zijn werk te bellen om eventueel met hem af te spreken. Maar dan bedacht ik dat we nog veel langer dan één uur op hem zouden moeten wachten: hoe zouden we die tijd overbruggen? Daarbij wachtte thuis nog enkele paperassen die ik moest in orde brengen voor broertje, zus én de notaris. We reden dus terug naar Haspengouw langs een opvallend drukkere snelweg dan in het komen. 

Nadat ik voor ons avondeten had gezorgd en na het afwassen en het opruimen van de keuken begon ik aan dat papierwerk dat toch nog een paar uurtjes arbeid heeft gevraagd. En nu kijk ik verder naar professor John Lennox' "The logic of christianity". Over onder andere het begrip "Waarheid" en het probleem van het lijden.  

donderdag 16 februari 2023

John Lennox

Roger raadt me deze avond laat nog een interview met de mathematicus John Lennox aan. Ik ken hem niet, ik vond het eigenlijk te laat om nog naar een interview in het Engels te luisteren... maar als ik al meteen hoor dat hij het heeft over C.S. Lewis, beslis ik verder te kijken en eigenlijk begrijp ik het allemaal heel goed. Het gaat over "The logic of christianity". Dat belooft boeiend te worden: morgen meer hierover!

Nostalgie

Het was een dag vol huishoudtaken, onverwachte telefoontjes en veel te beantwoorden mails, allemaal van (ongeveer) leeftijdgenoten, over gezondheids- en andere problemen. Voor de rest, lectuur en nog enkele "familiefilmpjes" die me weer zo nostalgisch maakten: wandelingen die ik nu niet meer zou aankunnen (en ik vrees dat Roger dat nog erger vindt dan ik), reizen, huiselijke taferelen die nooit meer terugkeren, ...

Ik herinner me dat Nany, de voorlaatste keer dat we haar bezochten, klaagde: 'Ik had me oud worden anders voorgesteld'. Dat vond ik toen heel eigenaardig omdat ze dat pas zei op haar 91 jaar (en vlak voor haar overlijden dus), terwijl ze tot dan weigerde toe te geven dat ze al oud was én daardoor tot veel minder in staat was dan vroeger. Ikzelf besefte toen immers al een hele tijd dat oud worden serieus veel beperkingen met zich meebrengt!

dinsdag 14 februari 2023

Probleem opgelost?

Na onze boodschappen heb ik vandaag enkele uren besteed aan het nalezen van de drukproeven voor het volgend Oostlandnummer. Ik merkte dat de tekst waar Jan Gerits het onlangs over had, erin werd opgenomen. Dat probleem is dus opgelost, hoop ik!

maandag 13 februari 2023

De kindjes opvangen

Het woord "babysitten" zal ik maar niet meer gebruiken zeker?
Roger en ik vingen Elena, Matthias en Eva dus op na schooltijd vandaag. Tijdens een gezellig vieruurtje (koekje, stuk fruit) praatten we bij en bekeken we de foto's die ik bij me had (die hun mama dus aan Nany had gegeven en die ik nu terugbracht). Daaronder waren kiekjes van tijdens de eerste maanden van Elena. 'Wat zien mama en jij er daar jong op uit!' zei Elena. En ik: 'Tja, dat is dan ook al 12 jaar geleden!' en Matthias merkte op: 'Kijk eens hoe fel jijzelf veranderd bent op die tijd, zus!'

Daarna was het tijd voor de schooltaken en vermits Elena morgen een toets van Frans heeft, moest ik haar het meeste helpen. Ik heb de indruk dat de lessen Frans heel goed zijn. Matthias' en Eva's werk was snel nagekeken (en ik vond geen enkele fout). 

Na nog even praten, onder andere over hun verkleedplannen voor de "carnavalweek" op school, was het 17 uur geworden en dan "mogen alle schermen voor een uurtje aan". Vroeger was dat enkel de televisie maar nu viel me op dat ze elk naar iets anders keken, op een laptop of een oude (mobiele) telefoon. 

Schoonzoon kwam thuis, warmde spaghettisaus op en toen even later dochterlief aankwam, gingen we aan tafel. 

Na het eten en nog een kopje koffie of thee hebben Roger en ik afscheid genomen en zijn we terug naar huis gereden, ik met weer een tekening van Elena (op het thema van Sint-Valentijn). 

Binnenkort mag ik opnieuw het typoscript van Elena ter nalezing verwachten, want nu heeft ze haar tweede verhaal volledig af!

zondag 12 februari 2023

Herinneringen

Na "Het verhaal van Vlaanderen" op de VRT (eigenlijk op mijn pc-scherm) om een heel rustige zondag af te sluiten, keek ik toch nog even naar een paar familiefilmpjes die door Hendrik werden gedigitaliseerd. Deze keer gemaakt tijdens een weekend bij onze vrienden Chantal en André (zaliger nu) in de "Ardenne profonde". 

Ik denk dat het eind jaren 80 van vorige eeuw was, want ik zing er tijdens een aperitief al het lof van de tekstverwerking van onze eerste pc maar we hadden duidelijk nog geen internet. Ik zie opnieuw de kinderen spelen op schommels en trapezes, ik herbeleef een wandeling in die prachtige streek, ik zie ons weer samen het avondmaal klaarmaken in hun leefkeuken en ondertussen diepzinnige gesprekken voeren en genieten van een glas sherry. Allemaal zaken die ik me zo goed herinner! Alleen dat we daar ook soms gezelschapspelletjes speelden met André, Chantal en onze kinderen, was ik vergeten!

Wat een geluk dat ik me het verleden nog kan herinneren!

zaterdag 11 februari 2023

Objecten en herinneringen

Ik kreeg onlangs van broertje en zus enkele objecten: foto's en zo die dochterlief aan Nany had gegeven, nog een kleine fotoalbum van Nany én een nep paarlen halssnoer dat Nany vaak droeg.  'Smijt maar weg wat je niet wilt houden', zei broertje. Dat halssnoer ligt nog steeds in de keuken: heel waarschijnlijk zal ik dat nooit dragen maar weggooien lukt me niet. Telkens als ik het zie, denk ik terug aan de laatste maanden van Nany: ze had dat steevast aan als we haar bezochten. 

Deze avond viel ik toevallig weer op een video van het medium Bruno. Aan de hand van objecten zou hij over de overleden eigenaars ervan kunnen vertellen. Misschien gaat het gewoon over telepathie met de huidige eigenaar van het object maar in feite, besefte ik, is het om die reden dat ik geen afstand kan nemen van dat halssnoer: te veel herinneringen! 

Telefoontjes

Heel veel tijd aan telefoon doorgebracht op deze zaterdag die in principe heel rustig zou zijn. 

Jan Gerits had klachten over een tekst van hem die niet in Oostland was verschenen. Vermits ik daar niets van weet, kon ik alleen maar luisteren. Uiteraard had hij het ook uitgebreid over zijn overleden echtgenote die hij heel erg blijft missen. 

Daarna een vrij lang telefoontje van achterbuurjongen L. Ik dacht dat hij mijn hulp nodig had maar ik feite wilde hij enkel wat praten. Over zijn lessen, over leerkrachten die maanden aan één stuk afwezig zijn, over wat hij zelf gevonden heeft op het internet om  zijn talen te oefenen. Uiteraard vroeg ik nog eens naar zijn resultaten met Kerstmis (die dus heel goed waren). L. is heel goed bezig!

vrijdag 10 februari 2023

Verandering van programma

Het plan was: Rogers zus in het Leuvense rusthuis bezoeken en daarna vragen aan dochterlief of we even konden langskomen. Ik moet haar immers nog allerlei zaken teruggeven die zij en de kindjes ooit cadeau hadden gedaan aan Nany. 

Nog voor we naar  het Leuvense vertrokken, vond ik een mail van onze dochter waarin ze vraagt of we heel binnenkort even op de kindjes kunnen passen. Uiteraard was mijn antwoord positief. We namen dus al die terug te geven spulletjes niet mee en besloten te zien wat we zouden doen na ons bezoek, al naargelang hoe lang dat bezoek zou duren.
Helaas, het duurde nog geen kwartier. Schoonzus had ons pas verteld dat ze gisteren was gevallen en dat ze nog pijn had in haar zij, of daar kwam een resem verpleegsters aan. Schoonzus moest naar het hospitaal gebracht worden voor een grondiger onderzoek. 

We besloten dus terug naar huis te rijden, nadat we schoonzus beloofd hadden volgende week terug te komen (maar wanneer?). Kort nadat we hier in de buurt de snelweg hadden verlaten, merkte Roger een klerenwinkel op en stelde hij voor eindelijk voor de aankoop te zorgen die ik nu al maanden uitstel.  Deze keer stemde ik toe en ik vond in geen tijd een niet te dure lange broek (net één maatje groter - zoals ik al vreesde na al die medicijnen - dan al mijn andere, soms twintigjaar oude broeken) die me perfect past. Vermits die winkel een website heeft, kan ik in het vervolg dus online bestellen!

Thuis vond ik een heel vrolijk chatberichtje van Elena: bij "Junior journalist" had zij het beste interview, alleen was het iets te lang. 

donderdag 9 februari 2023

Gazo-depot

Heemkunde Groot Heers organiseerde deze avond een lezing met Anneleen Mombaerts, de stadsarcheoloog van Sint-Truiden. Ze is beheerder van het nieuwe Gazo-depot waar archeologische vondsten in gecontroleerde omstandigheden worden bewaard en beheerd. Het gaat over vondsten afkomstig uit Sint-Truiden, Alken, Borgloon, Gingelom en Heers. 
Het werd een boeiende uiteenzetting over de verschillende categorieën materiaal, de bewaringsmogelijkheden, het onderzoek en de ontsluiting, met sprekende voorbeelden.  Het was echt heel interessant en er waren dan ook vrij veel geïnteresseerden, leden van Heemkunde maar ook anderen. 

Een geslaagde avond dus en wat deed het deugd nog eens veel leden van Heemkunde te ontmoeten (Rogers darmziekte had immers gemaakt dat we dit jaar niet aan het jaarlijks etentje konden deelnemen hoewel we daar na twee coronajaren heel veel zin in hadden)!

woensdag 8 februari 2023

Fricassee

We reden vandaag naar de "Action": de laatste keer dat we daar waren, wilde Roger eigenlijk T-shirts kopen die er niet waren. Gisteren vernam ik dat ze er vandaag zouden zijn en dus...

Het is een "gevaarlijke" winkel maar ik heb geleerd me niet gauw te laten verleiden. Roger heeft het daar iets moeilijker mee. Maar kom, hij heeft niet overdreven deze keer! 😉 

Daarna moest ik dringend aan het avondeten beginnen. Roger had zin in "fricassee". Dat is een gerecht dat mijn grootmoeder "marraine" vaak klaarmaakte maar ik herinner me niet dat we dat bij ons thuis aten (zusje, verbeter me als ik me vergis!). Dat betekent dat telkens als ik het klaarmaak, er heel veel herinneringen aan marraine bovenkomen! Zo herinner ik me dat ze me naar de slager om de hoek stuurde waar ik "poule fricassee" moest vragen: 'De beenhouwer zal wel weten wat ge bedoelt'! Gelukkig, want ik vroeg me steeds af waarom ik "kipfricassee" moest vragen en toch geen kippenvlees kreeg! Daarna was marraine vrij lang bezig met de bereiding van dat gerecht waar ik telkens enorm van genoot!

Ik geloof dat marraine kalfsvlees gebruikte maar Roger verkiest rundsvlees. Voor de rest volg ik letterlijk het recept dat ik van haar heb geërfd (dus zonder wijn en zure room, wel met gehaktballetjes). Zo ook deze avond dus (en inderdaad, het vraagt vrij veel werk). 'Dat is toch echt lekker!', zei Roger en ik stuurde in gedachten een bedankje naar mijn oma "marraine"!

dinsdag 7 februari 2023

Huishouden en kinderen

Al opnieuw boodschappen vandaag, want Roger wil die liever niet meer op donderdag doen, wegens te druk vorige week. En ik weet dat het woensdag meestal ontzettend druk is. Dat betekende dus rekening houden met wat we pas sinds vorige donderdag in huis hebben, zorgen dat we ons niet laten verleiden om iets overbodigs te kopen maar wel toekomen tot volgende week dinsdag.  

Dat vergt heel wat planning van de huisvrouw (in dat deel van het huishouden ben ik gelukkig wel goed) maar dat beseft een man duidelijk niet! Hoe vaak moet ik niet zeggen: "Nee, nu niet kopen, want het past niet in ons weekmenu maar volgende week zal ik er rekening mee houden dat je daar zin in hebt". Soms echter zeg ik "Oké, leg maar in ons karretje", en, terwijl ik in gedachten ons weekmenu aanpas, bedenk ik wat ik kan klaarmaken met het vlees, de vis of de groente waar Roger plotseling zin in heeft! 

Gelukkig hindert mij dat facet van het huishouden veel minder dan de taken die de meeste huisvrouwen (waaronder Nany) veel belangrijker vinden! Maar kom, of ik het graag doe of niet, het vraagt allemaal tijd. Dat heb ik deze avond weer ondervonden, want nadat we weer iets niet gepland kochten, moest ik, nog voor ik begon te koken, ons weekmenu aanpassen.  

Voor de rest werd het opnieuw een heel rustige dag met deze avond een lang en deugddoend telefoontje van Hendrik. Soms vind ik het jammer dat we zo ver van onze kinderen wonen en soms... denk ik dat het goed is zo. Onlangs sprak ik met iemand die het jammer vond dat haar zoon zo ver van haar vandaan woont.  'Mijn dochter, die woont wel vlakbij,' zei ze, 'en daar spring ik binnen als ik wil, al is het maar om even gedag te zeggen.' 

Ja maar... vraag ik me dan af: is die dochter daarvan gediend?   

maandag 6 februari 2023

Ziekenbezoek

Vandaag vonden we eindelijk de tijd om Rogers nicht Jeannine te bezoeken. Hoewel ze het nu iets beter maakt, vond ik haar er nog niet bijster goed uitzien. Bij een kopje koffie of thee praatten we vrij lang, over de ramp in Turkije en Syrië uiteraard maar ook over Jeannines gezondheidsproblemen en ouder worden in het algemeen. 

Haar honden trokken zich niet veel aan van al die sombere praat en bleven rond Roger en vooral mij hangen, smekend naar een koekje (dat ik ze dan ook stiekem gaf). Die honden lijken veel belang te hebben voor Jeannine: "Ze breken mijn eenzaamheid", zei ze. Hoewel ik weet dat ze veel hulp en steun krijgt van een van haar nichtjes, vermoed ik dat haar leven nu inderdaad helemaal anders is dan vroeger toen de (vaak politieke) verplichtingen en afspraken elkaar in een razendsnel tempo opvolgden!

We waren pas thuis toen ik een telefoontje kreeg van straatgenote V., negen maand ouder dan Jeannine en met een even wankele gezondheid. Hoewel ze even weinig mobiel is als Jeannine nu en niet veel mensen ontmoet, klaagt buurvrouw niet over eenzaamheid. Natuurlijk heeft zij haar echtgenoot bij zich, maar ik geloof dat vooral het feit dat ze niet werd geconfronteerd met dat bruuske contrast in haar leven een grote rol speelt!

zondag 5 februari 2023

Luie zondag

Een luie en koude zondag was het vandaag! Eigenlijk moest ik wassen maar ik probeer geen slaafs werk te verrichten op de dag des heren! 😃 

Ik had op de website van de VRT een paar series gevonden die me interesseerden en deze avond keek ik ook nog naar "Het verhaal van Vlaanderen", deze keer onder andere over de beeldenstorm, Alva en de onthoofding van Egmont en Horne. Waren de geschiedenislessen vroeger in Stella Maris, waar ik mijn humaniora volgde, maar zo boeiend, duidelijk en overzichtelijk geweest!

Uiteraard moest er deze avond gekookt worden (dat noem ik geen slaafs werk) maar dat nam ook niet veel tijd in beslag: ik had nog een kliekje groentesoep, er waren nog twee maatjes die absoluut op moesten en een restje gevulde witte kool met een citroensausje van gisteren en om te eindigen, niertjes met Madeira voor Roger en een omelet met champignons voor mij.  Lekker feestelijk!

zaterdag 4 februari 2023

Camperhuub

Mijn tante-vriendin Françoise stuurde me vandaag een artikel in "Het laatste nieuws" over onze vriend (en achterneef van Roger zoals later bleek) Guy Missotten zaliger. Dat deed deugd!

Ik ga nu verder lezen in de blog van Guy, "Camperhuub". Huub, de hond van Guy heeft ondertussen ook al deze wereld verlaten!

vrijdag 3 februari 2023

Nostalgie

Eigenlijk had ik andere, meer "actieve", voornemens voor deze avond maar uiteindelijk bracht ik de uren door met oude "familiefilmpjes" die Hendrik ooit voor ons zo goed als mogelijk heeft gedigitaliseerd. Ik herleefde de laatste verjaardag van "oma" (de moeder van Roger): 72 jaar, en wat lijkt dat jong tegenwoordig! En daarna de 65ste verjaardag van mijn moeder Nany, die we hadden verrast door buiten haar weten haar beste vrienden en familieleden uit te nodigen op het zogenaamde "gewoon een aperitiefje" waarvoor ze bij broertje was uitgenodigd. Nostalgie troef weer!

Temperatuurschommelingen

Ik vind ze heel opvallend de laatste maanden! Terwijl het vorige woensdag opnieuw heel zacht weer was (tot 12°C maar met een koele wind) voel ik deze avond door de kieren achter mij dat de temperatuur weer serieus aan het dalen is!

Vandaag meer dan twee uur besteed aan de schoonmaak van de keuken. Terwijl ik daarmee bezig was, bedacht ik dat ik in dit huis in feite het equivalent van drie woonkamers moet schoonmaken: de keuken, de salon én de bibliotheek, waarbij de keuken uiteraard nog meer werk vergt dan die twee andere kamers! Onze werkkamer is iets kleiner (hoewel? Eigenlijk ben ik daar niet zeker van: misschien lijkt het maar zo omdat die kamer nog veel voller staat) maar vraagt nog meer werk, net omwille van alle spullen die we daar verzameld hebben! Ik bedenk de laatste tijd vaak dat dit huis in feite te groot wordt voor ons (of eerder: wij te oud voor zo'n groot oud huis)! Ja maar, stel dat we kleiner zouden wonen, wat doen we dan met al onze boeken en herinneringen? 😀

donderdag 2 februari 2023

Tijdgebrek

Dochterlief had me onlangs gevraagd of we gisteren even op de kinderen konden komen passen maar helaas ging dat niet. Dochter en schoonzoon hebben dus hun plan moeten trekken en eigenlijk ben ik blij dat ik zelf geen keuze had. Want wat had ik anders gedaan? Ik was zo blij eindelijk nog eens zus, broer en de anderen te ontmoeten... maar ik "vrees" dat, als ik had kunnen kiezen, ik was gaan "babysitten".

Vandaag heb ik zoiets immers gedaan. Terwijl we naar huis reden na onze wekelijkse boodschappen (ongelooflijk hoe alles week na week duurder wordt!), kreeg ik een mail van mijn neef (ik zou echt willen dat het standaard Nederlands het woord "kozijn" in die betekenis opnam) Yves (die er gisteren niet was). Hij is binnenkort even in België, zelfs in onze streek en of we op een bepaalde dag kunnen afspreken.  Helaas, ik heb een sterk vermoeden dat dochterlief ons zal vragen om net die dag even te komen passen op de kindjes. Dus heb ik Yves "moeten" teleurstellen!

Eigenlijk is het eigenaardig dat wij op onze leeftijd nog een probleem van tijdgebrek hebben. Dat viel me gisteren met broer, zus en de neven ook op: iedereen had zo mogelijk nog meer verplichtingen en plannen dan wij (ze zijn allemaal wel veel jonger dan wij: zus is 3 jaar en half jonger dan ik, mijn oudste neef daar aanwezig 8 jaar en broertje praktisch 14 jaar)!

woensdag 1 februari 2023

Familiebijeenkomst

Nee, het was niet echt een familiebijeenkomst maar vandaag moesten zus Bie, broertje en ik in Kortessem zijn. Maar er waren ook enkele "kozijns" (neven dus in standaardtaal, degenen waar ik gisteren over sprak - en er werd  Nederlands én Frans gesproken) aanwezig die we heel blij waren terug te zien. Er waren ook veel verdere kozijns, de zonen en dochters van neven en nichten van onze vaders. Wij kennen ze niet en we hebben dus niet met hen gesproken, wat ik een beetje jammer vind.

We zijn samen (ik bedoel dus onze "kleine familie") nog een  kopje koffie of een biertje gaan drinken in een gezellig Kortessems café, we hebben herinneringen opgehaald, vooral aan Nany en hebben elkaar beloofd snel eens een echte kleine familiebijeenkomst te organiseren. 

Voor onze afspraak met zus en broertje had ik nog even gebeld naar Rogers nicht Jeannine. Hoewel ik haarzelf nu meteen aan de lijn kreeg, had ik absoluut niet de indruk dat het veel beter gaat met haar gezondheid. Volgende week moeten we echt even tijd maken om haar te bezoeken!