Hoe komt het dat een mens zich gelukkig voelt na een doodgewone dag, en een regenachtige dag dan nog? Misschien omdat het goed is af en toe gewoon doodgewone dingen te doen?
De dag begon voor Roger met een sessie bij de kinesitherapeut. Ondertussen keerde ik me nog eens om onder het dekbed. Even hoorde ik wel mijn smartphone ‘fluiten’ (het lijkt wel een vogeltje, en dat gefluit ging dus een beetje verloren tussen het gesjilp van de mussen in de tuin, maar ik had het toch opgemerkt. En stelde vast dat de binnengekomen mail niet belangrijk was). Dus draaide ik me nog eens om en viel ik weer in slaap.
Toen ik uiteindelijk opstond, kwam Roger net terug. We ontbeten samen. Daarna heb ik even gewerkt (huishouden – nee, ik heb niet het hele huis schoongemaakt, alleen enkele kamers gestofzuigd op de verdieping – en facturatie), terwijl Roger in zijn atelier bezig was nadat hij de schapen had gevoederd. Heel die tijd was het aan het regenen.
Maar na de middag klaarde de lucht op en gingen we nog even een paar boodschappen doen en wat rondwandelen in Tongeren. Het was echt niet een ‘toeristenbezoek’: gewoon even het cultureel centrum binnen (en sorry, maar ik snapte echt de waarde niet van sommige kunstwerken die daar tentoongesteld waren. Mijn eigen vader maakte veel mooiere en originelere zaken maar heeft die zelf nooit de stempel gegeven van ‘kunst’). Daarna stapten we even door de stad en vooral door buurten die we niet kenden. En bewonderden om te eindigen de mooie huizen van de 19de eeuw op de ring.
We wilden nog vis kopen (we vinden in de buurt alleen verse vis in een viswinkel in Borgloon én in de GB van Tongeren) maar er was niets dat ons aanstond.
We hebben geluk gehad: geen regen tijdens dat uitstapje! Terwijl we naar huis reden, begon het weer te druppelen.
Na het avondeten heb ik nog wat gelezen. Het boek van Walter Van Den Broeck (‘Brief aan Boudewijn’) heb ik nu uit. De laatste 100 bladzijden vond ik prachtig en ik ben dan ook heel blij dat ik die lectuur heb volgehouden: ik kreeg gewoon rillingen van dat laatste deel! ‘The problem of pain’ van C.S.Lewis heb ik ook doorworsteld. Zeer interessant, maar je moet er wel van uitgaan dat de auteur vertrekt van het feit dat God aan de oorsprong ligt van alles. Ik las ook nog heel interessante teksten in ‘Doorbraak’: onder andere over iets dat is verschenen in ‘Le vif l’express’ over de ‘echtscheiding in het gearrangeerd huwelijk tussen Vlamingen en Walen’.
‘s Avonds laat kreeg ik nog even een telefoontje van mijn moeder (Nany) die onder andere vertelde over de geboorte van het zoveelste achterkleinkind (bij een lesbisch koppel) van haar vriendin (mijn ‘tante Josée’) en beantwoordde ik ettelijke mails. Ik heb daarna nog even gewerkt aan de boekhouding van de KVLS, en nu, vlak voor het slapengaan, ga ik nog even een mail sturen naar de ‘kindjes’.
Allemaal heel gewone én eigenlijk leuke dingen dus vandaag.
O nee, er was een stoorzender… Roger heeft me een filmpje getoond van de tsunami in Japan. Ik had er al veel filmpjes over gezien, maar telkens opnieuw doet het schrikken!
). Evenals Roger trouwens, die onder andere heeft verder gewerkt (voor de eerste keer na zijn operatie) aan de boekenkasten in onze ‘bibliotheek’.
).
Maar ik hoefde niet ‘trouw’ te blijven aan Antwerpen: het lot heeft me daar destijds naartoe gebracht en ik heb altijd in gedachten gehouden dat ik er niet heel mijn leven zou wonen!
