Ik weet het, het is ontzettend lang geleden dat dit nog eens aan bod kwam. Ik had het te druk natuurlijk, maar ook: het lijkt niet heel veel mensen te interesseren. Vandaag was echter een bijzonder rustige, weer regenachtige, dag, en daarom voor de enkele bezoekers die ooit wel naar het vervolg hebben gevraagd:
Een correcte taal hanteren
Een zo correct mogelijke spelling lijkt me heel belangrijk. Ik zeg “zo correct mogelijk” want sinds voor het Nederlands de spelling ongeveer om de tien jaar wordt aangepast, lijkt het me zelfs voor een Germanist moeilijk om te volgen. Als je jarenlang “produKten” hebt geïmporteerd en dan ineens, van het ene jaar op het andere, “produCten” moet exporteren, is de overgang niet vanzelfsprekend. Als je altijd “pannekoeken” bakte voor je kinderen en ineens moeten ze “panneNkoeken” eten, dan sta je als moeder toch even versteld, niet?
Dat soort fouten vind ik dus niet zo erg. Maar wel DT-fouten, foute zinsconstructies, en, jawel, zeker in een Vlaamse tekst, de verwarring tussen “jij, jou, jouw” en “gij, u en uw”.
Ik heb opgemerkt dat heel veel mensen de DT-regel maar niet kunnen onthouden. Mij lijkt het de gemakkelijkste grammaticaregel die ik ooit leerde.
Hebben Vlamingen (ik weet niet hoe het zit met Nederlanders, maar als ik op fora van het Internet mag voortgaan, schrijven ze nog meer fouten dan wij) echt niet geleerd logisch te redeneren?
Nu, om helemaal eerlijk te zijn, de meeste Franstaligen doen het ook niet zo goed meer op fora, Facebook enzovoort. Daar lees ik ook geregeld zaken als “Vous désirer me contacté?” voor “Vous désirez me contacter?”. Of nog “Pour évitez une grippe…” waar moet staan “pour éviter une grippe”. Fouten die er op wijzen dat veel mensen niet doorhebben hoe een taal functioneert!
Dialect, of eerder door dialect gekleurd Nederlands, duikt hier ook steeds vaker op in reclame op tv of radio, in tv-series. Ik heb er gemengde gevoelens bij: het is pittoresk, maar het helpt (leert) de mensen niet correct Nederlands spreken.
Franstalige intellectuelen hechten in principe veel belang aan een correcte taal en die houding mis ik in Vlaanderen.
Hoe vaak hoor ik tegenwoordig weer zeggen (zelfs door zogenaamde intellectuelen én op de radio!): ‘Voor te overleven moet een mens werken’ en ‘Men moet werken om de kost’; of nog, en dan vooral sinds we in Limburg wonen: ‘Hij woont langs mij’ of ‘Hoe laat komt ge mij uithalen?’. En natuurlijk hoor ik steeds vaker in een reclametekst: ‘Zijde klaar?’ (ben je klaar?) zoals dat in Antwerpen (en dus tegenwoordig in verkavelings-Vlaams) klinkt.
In plaats van verder te evolueren naar AN, lijken Vlamingen steeds meer op te schuiven naar die tussentaal (‘verkavelings-Vlaams’). Jammer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten