Het dreigde voor Roger weer een zondag zonder beweging te worden. Hij vond het veel te koud voor een wandeling (en stiekem gaf ik hem gelijk, maar ik vond het wel erg dat hij de laatste tijd zo weinig oefening krijgt). Na een paar wasmachines te hebben laten draaien, wat gelezen te hebben, stelde ik Roger voor naar een of andere stad te rijden en daar een beetje rond te lopen: daar zou het misschien iets minder koud aanvoelen dan hier op de buiten. Een stad is niet echt wat ikzelf het aangenaamst vind (en we zouden sowieso alles vermijden wat met carnaval te maken heeft), maar zo zou Roger tenminste even van achter zijn pc vandaan komen. Dat vond hij geen slecht idee, en we reden langs een veldweg naar Borgworm (Waremme) in Wallonië. Dat ging eerst via Opheers waar Roger even halt hield om enkele foto’s te maken van de renovatiewerken aan het dak van de “tiendenschuur”.
Heel omvangrijke werken, waarvan we weten (nu wordt het wat ingewikkeld!) dat de schoonvader van de dochter van onze familiezieke erbij betrokken is.
Na Opheers reden we die lange veldweg op en aan het einde ervan kwamen we eerst in Oleye terecht (“Liek” in het Nederlands). Ik weet niet waarom, maar ineens zei Roger: ‘In plaats van tot Borgworm te rijden, kunnen we evengoed hier wat stappen!’
Voor mij was dat oké, want ik hou van dat beetje rommelig Waalse dorp, alleen zou het daar even koud aanvoelen als bij ons! En inderdaad, het was ijskoud! Het werd dus een vrij korte wandeling en Roger maakte maar één foto: van de tumulus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten