Eerst was ik zinnens niets te schrijven over vandaag. Het heeft immers praktisch de hele dag gestortregend. Toch maakten we tijdens een korte droge periode een wandeling van een halfuur in Sint-Truiden (heel mooi stadje) maar dan begon het weer te regenen!
Ik heb dus vooral gelezen deze dag. Nog steeds in “Green Dolphin Country”. Zoals ik al zei, vind ik het nu minder goed dan de eerste keren dat ik dat boek las, omdat het mij (ikzelf ben veranderd) nu te langdradig lijkt.
En toch ontmoet ik geregeld in dat boek zinnen die ik me al herinner sinds mijn eerste lectuur van dat boek, en waar ik achter sta. Vandaag was het deze zin (sorry, ik lees het boek dus wel in een Franse vertaling): “Quand vous avez appris à vénérer (…) vous ne désirez rien d’autre. Quand vous pouvez adorer le caractère divin (…) dans le froissement d’une feuille ou dans la joue (…) d’un enfant, vous n’avez plus aucune ambition”.
Een zin die me dus was bijgebleven sinds de eerste keer dat ik dat boek las. Die zin terugvinden was voor mij voldoende om deze natte zondag goed te maken!
En zelfs een berichtje van mijn zus Bie (het lijkt weer iets beter te gaan met Bruce) over iemand die haar flagrante leugens vertelde over mij, waar Bie gelukkig niet “intrapte”, kon niet maken dat ik me ongelukkig voelde: daarvoor was deze zondag alles bij elkaar te mooi.
Beste, je weet toch wat ik steeds zeg: "'t Is alléén de vuilkar die je overrijdt!"
BeantwoordenVerwijderenEn je hebt gelijk!
Verwijderen