Deze middag een telefoontje van dochterlief. Elena maakte zich zorgen omdat overal wordt verteld dat Sinterklaas al terug naar Spanje is... en hij hier niet is langsgekomen. Of ik misschien toch al iets had opgemerkt?
Daarna kreeg ik even Elena zelf aan de lijn, die me vertelde wat zij, haar broer en zusje al allemaal hebben gekregen. En of de heilige man hier misschien ook al iets had gebracht? Ik wist het niet: normaal vinden we de sinterklaasgeschenken in de bibliotheek en daar kom ik niet elke dag. Moest ik eens gaan kijken? 'Ja, hoewel nee, of misschien toch, maar als er iets ligt, niets verklappen', was het antwoord. 'Oké, ik ga kijken,' antwoordde ik, 'maar ik zeg alleen of er iets ligt of niet!'
'Nee, toch niet doen', besloot Elena.
Uiteraard ben ik na dat telefoontje toch gaan kijken en ja hoor... er ligt van alles te wachten op Elena, Matthias en Eva! Maar ik zeg niet wat, ze moeten het zelf ontdekken als ze binnenkort op bezoek komen!
Deze avond verder gelezen in "Het smelt" maar ik denk dat ik morgen niet meer verder ga lezen: na ongeveer 40 bladzijden geraak ik er nog steeds niet echt in en blijf ik me ergeren aan de (op het eerste gezicht toch) overbodige of te futiele details. Als iemand andere ervaringen heeft met dat boek, hoor of lees ik het heel graag!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten