Kankerbehandeling

Jawel, deze avond las ik onder andere verder in de blog die ik onlangs ontdekte. De blogster schrijft goed en de inhoud van haar schrijfsels is meestal interessant.

Als ik goed heb onthouden is ze nu (ik bedoel waar ik gekomen ben met mijn lectuur, niet op dit tijdstip want ze is overleden) al een negental keren geopereerd op twee en half jaar tijd (en ik weet dat ze binnen een dik jaar zal overleden zijn). Ze blijft vechten en... afzien van al die behandelingen, nog veel meer dan van haar eigenlijke ziekte.

En ik stelde me weer vragen bij de behandeling van kanker. Is het altijd zinvol? Was het in haar geval zinvol? Zou ze misschien langer geleefd hebben als er niets anders ondernomen werd dan desnoods pijnbestrijding?

Ik stel me de vraag omdat ik weet (eerlijker: omdat ik heb gelezen... maar waar was dat weeral?) dat kankerbehandeling vaak steunt op "experimenteren" en dat ik, toen mama (dat is mijn schoonmoeder) stierf, eigenlijk blij was dat ze niet eerder behandeld werd.

Ze overleed in 1991, op 72 jaar, aan uitgezaaide baarmoederkanker. Nee, ik lieg, ze is niet overleden aan de gevolgen van die huidkanker, wel aan de gevolgen van de operatie. Dat ze een dokter aansprak over haar problemen lag aan het feit dat een uitzaaiing haar gezicht lelijk maakte. Het was dus oorspronkelijk alleen een esthetisch probleem voor haar.

Toen werd vastgesteld dat die uitzaaiing kwam van een primaire tumor in de baarmoeder herinnerde ik me dat mama al langer dan tien jaar soms vage buikpijn had, daar nooit had willen voor consulteren... en daardoor waarschijnlijk is gevrijwaard van alle pijn en ongemakken die gepaard gaan met kankerbehandeling.

Dit is natuurlijk maar één voorbeeld van een niet behandelde kanker en echt oud is mama niet geworden. Maar als, zoals ik vermoed, die primaire kanker al van voor haar 60 jaar aanwezig was, heeft ze toch, zonder behandeling, nog langer geleefd dan de meeste mensen wier kanker behandeld wordt!