Vandaag nog eens naar de dokter die besloot dat ik beter een reumatoloog raadpleeg: hij vindt het te eigenaardig, al die ontstekingen afwisselend in al mijn gewrichten. We vroegen ons even af of het "long covid" zou kunnen zijn: eind januari 2020 kreeg ik griepachtige symptomen die een weekje duurden en begin april 2020 begonnen al mijn pezen pijn te doen. Maar kom, hij nam bloed af en vanaf woensdag (als hij het resultaat zal hebben) kan ik uitkijken naar een reumaspecialist in onze buurt.
Dokter raadde me nog eens af me nu te laten vaccineren: mijn op hol geslagen immuunsysteem zou wel eens te fel kunnen reageren. We praatten ook over dat vaccin en hij gaf toe dat hij bang wacht op eventuele reacties op langere termijn. Om te eindigen schreef hij me nog een ander homeopathisch middel voor dat mijn klachten zou kunnen verlichten in afwachting van een allopathisch medicijn.
We bestelden het middel bij onze apotheker maar kort daarna kregen we een telefoontje: het kan niet geleverd worden voor 11 mei en of we de bestelling wensen te annuleren! Vervelend!
Thuis aten we snel iets voor we nog voor enkele huishoudelijke taken zorgden. Maar... Roger leek plotseling heel moe, voelde zich rillerig, slaperig, kreeg vage buikpijn, voelde zich een beetje misselijk en viel uiteindelijk vrij lang in slaap aan zijn pc deze avond. Ik vermoed (hoop) een reactie op de vaccinatie.
Ikzelf voelde me zenuwachtig deze avond. We hebben voor binnenkort een afspraak met broertje en Nany, een week later ontmoeten we eindelijk weer de kinderen en kindjes (daar kijk ik fel naar uit!), de week daarop zullen we nog eens een terrasje doen met Nany en waarschijnlijk zullen we tussendoor nog met enkele mensen moeten afspreken. Plus dus zo snel mogelijk een afspraak met een reumatoloog. Daar gaat mijn rustige, bijna monastieke leven! Echt, eraan denken maakt me nerveus! Kan ik het gewone leven nog wel aan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten