Nany had me gisteren aan telefoon gezegd: 'Bel me morgen niet, want ik ben dan bij je broertje.' Uiteraard was ze niet de hele dag bij haar zoon: die zou haar na de middag komen halen om enkele uren bij hem thuis door te brengen. Toch heb ik haar niet gebeld: ik zal morgen het relaas wel horen.
Deze avond, tijdens de afwas, zei Roger plotseling: 'Kijk, een wassende maan!' Terwijl we daar naar keken, zagen we ook minstens tien vleermuizen door de blauw-roze lucht vliegen. Zoeken die allemaal een onderkomen in ons poortgebouw? Zodra ik er de moed voor vind, moet ik die plek - liefst met de hulp van Roger: het is er erg rommelig - wat opruimen en schoonmaken. Hopelijk stoort dat de winterslaap van die diertjes niet!
Ik voel me elke dag iets beter, al blijf ik heel snel rugpijn krijgen en zijn sommige gewrichtjes onbruikbaar, zoals bijvoorbeeld die van mijn linker pink die ik niet meer kan plooien. Heel vervelend bij het typen (ik ben vandaag herbegonnen met het overtypen van die vroegere dagboeken) maar kom, dat went zeker?
In Frankrijk houden ze vol (en niet alleen in Parijs) vandaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten