Roger en ik maken bijna nooit ruzie. In feite zitten we meestal op dezelfde golflengte. Alleen over één zaak zijn we het oneens.
We wonen in een oud boerderijtje (het gebouw is van voor 1840), met, uitkijkende op de binnenplaats, enkele varkenstallen. Ik wilde daar de daken van laten vernieuwen en die stallen gebruiken als opslagplaats voor al onze rommel. Want wij houden nogal wat bij!
Roger wil de stallen echter laten afbreken, maar ondertussen legt hij wel al zijn ‘rommel’ (het woord is niet echt correct: ik wil die zaken ook graag bijhouden, maar dan minder in het zicht) in het poorthuis, waarlangs iedereen binnenkomt.
Gevolg: de stalletjes worden weinig bezocht. Ik hoop nog steeds dat Roger zal inzien dat we beter onze ‘rommel’ daarin leggen; en ik weet dat hij hoopt dat ik eens zal inzien dat we die gebouwtjes beter laten afbreken.
Maar laat me ter zake komen. We hebben vorig jaar weer eens een paar kippen gekocht nadat we de vorige exemplaren allemaal verloren doordat ze van ouderdom overleden. We kochten er deze keer slechts twee. Net nadat we ze hadden uit hun doos gehaald, vloog er al eentje weg. Over de omheining, echt! We zagen haar nog enkele dagen in de buurt rondlopen, hebben geprobeerd haar weer hier te krijgen, allemaal tevergeefs.
De andere kip bleef. En werd heel aanhankelijk. ‘s Ochtends komt ze ‘kloppen’ op de keukendeur om eten te vragen, en als wij in de keuken zitten te eten, komt ze tegen de glazen deuren ‘pikken’ omdat ze broodkruimels wil hebben. Ik heb haar gewoon ‘Kip’ genoemd, omdat ik, als ik over haar sprak met Roger, altijd zei: ‘Kip doet dit of dat’ en ik meende opgemerkt te hebben dat het diertje reageerde op het woord ‘Kip’.
Maar Kip legde geen eieren. Dachten we. Overal heeft Roger gezocht! Hij heeft haar beschuldigd van ‘luiheid’.
Maar vandaag… zagen we vanuit de keuken een ei liggen op de drempel van de varkensstal waar we nooit meer binnen gaan. Roger ging een kijkje nemen in de stal en vond er meer dan 40 eieren! Dikke eieren! We hebben er een deel van binnengehaald en getest of ze nog vers waren (eieren die niet zijn schoongemaakt en niet in de koelkast bewaard, blijven zeker een maand goed). Degene die Roger heeft getest, leken nog goed. Uiteraard gaan wij geen 40 eieren eten de volgende weken, en ik durf deze vondst ook niet met mijn overbuurvrouw Marie-Claire te delen – dan zou ik eerst moeten uitleggen hoe ze moet nagaan of het ei nog te eten is. Dus moeten we de meeste eieren wegsmijten, er enkele laten liggen (gemarkeerd, en ik hoop dat Kip niet zal merken dat er eieren verdwenen zijn) maar we gaan vanaf nu wel in het oog houden wanneer Kip een nieuw ei legt!
Hopelijk zoekt Kip vanaf nu geen andere plek om te leggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten