Dit jaar had onze voorzitter Edith weer de locatie gekozen en alles geregeld. En, hoewel Roger dacht dat we er ooit waren geweest, voor mij was Peer een prachtige ontdekking. Althans, wat ik ervan te zien kreeg, vond ik heel mooi.
Andere jaren aten we taart voor de vergadering, deze keer gebeurde dat daarna. Maar de taart (en dat was het enige minpunt wat het eten betrof) stond me niet aan: veel te zwaar en veel te zoet. Toch heb ik geprobeerd er zoveel mogelijk van op te krijgen: ik had immers een vreselijke honger. Met mijn kleine maag die om de twee, hoogstens drie uur, eten vraagt, had ik gerekend op een stukje taart rond 14 uur, terwijl ik nu een uur langer moest wachten. En dat is voor mij een kleine ramp! Dus ik mij maar volproppen met een taart die ik niet echt lustte en die eigenlijk heel ongezond was!
Daarna volgde een korte wandeling door Peer met een gids (heel interessant) en een bezoek aan het museum Armand Preud’homme.
Ik heb vrij laat in mijn leven de naam van die toondichter leren kennen. En dat ondanks het feit dat ik wel liedjes van hem kende. De uitleg is natuurlijk dat mijn vader een “franskiljon'” was en mij nooit sprak over die Vlaamse figuren. Of kende hij ze niet?
Daarom onder andere vond ik dat bezoek zeer interessant!
Ik vond het grappig (en schattig) hoe Jan Gerits en Emmy Swerts tekeer gingen - ja, sorry, lieve Marie-Louise, maar ik vind veel zaken schattig! 
Roger en ik verwonderden ons over het uitgebreide menu ter gelegenheid van het huwelijk van de toondichter. Hetzelfde hadden we al opgemerkt op het bruidsmenu van Roger zijn ouders eind 1942.
Daarna namen we afscheid van Emmy en haar dochter (die haar gebracht had) die niet zouden blijven dineren. Emmy mist Fons nog heel erg. En ik bedacht dat ik Roger toch serieus moet verzorgen! Ik wil hem ook niet kwijt.
Volgde een diner. Zo uitgebreid dat ik er amper een derde van gegeten heb. Maar heel lekker!
Roger, Jan Gerits en ik zaten aan één eind van de lange tafel. Dat bracht wel interessante gesprekken voort tussen de erudiete Roger en Jan, maar we hadden minder contact met de rest van de aanwezigen, wat wel jammer is. Omdat ik af en toe een sigaret buiten ging opsteken, praatte ik nog wat met mensen die ook even op het terras hun benen strekten – al of niet met een sigaret - maar Roger zat zo geprangd dat hij niet van de tafel weg kon zonder andere mensen te hinderen. Dat vond ik wel een minpunt. Een zaal apart voor ons zou toch beter zijn geweest!
Aan het andere eind van de tafel werd heel veel gelachen, dat hoorde ik wel.
Voorzitster van de KVLS Edith Oeyen met bloem (eigen foto)
Edith en Luis Ruiz (eigen foto)
Luis, Joke en Willy (eigen foto)
Roger en Jan Gerits (eigen foto)
Richard, Edith en Ingrid (eigen foto)
Edith, Luis en zijn echtgenote Erika, Joke (eigen foto)
Rond 23 uur begon iedereen huiswaarts te trekken. Boudewijn Knevels was met ons meegereden en stapte hier over in zijn auto iets over middernacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten