In het ziekenhuis (Sint-Truiden) bleek alles nog meer geautomatiseerd dan de laatste keer... maar moesten we paradoxaal genoeg langer aanschuiven: een keer om een volgnummer te bemachtigen en daarna wachten tot dat nummer werd afgeroepen. In de wachtzaal geen oude tijdschriften meer (omdat toch iedereen op zijn smartphone of tablet bezig is? Dat geldt wel niet voor de meeste oudere mensen, en het zijn vooral zij die daar zitten te wachten).
Met Roger bleek alles oké en toen we een uurtje later het ziekenhuis verlieten, besloten we nog even te wandelen in de buurt van het Speelhof, met een omweg langs het begijnhof.
 |
| Het Festraetsuurwerk bleek nog steeds gesloten (foto Roger) |
 |
| Eigen foto |
Toen we thuiskwamen, was het tijd om te koken: onder andere koolrabi, gegratineerd. Deze keer had ik er zelfs geen aardappelen aan toegevoegd: er waren immers groenten genoeg., En ik wilde het eens proberen op z'n Frans: geen aardappelen maar wel - pas door Roger gebakken - speltbrood bij de maaltijd. Dat was veel lekkerder dan met aardappelen: misschien moet ik die niet zo vaak meer serveren?
Nadat we daarna nog keken naar een "Maigret" (een heel romantisch verhaal: "Maigret et l'ambassadeur" - de oorspronkelijke titel luidt zoals waar de link naar voert), zit ik nu toch nog even aan mijn pc omdat ik ten eerste een lezing van de neef (in de betekenis van "cousin") van Bernadette, mij door haar gestuurd, wil lezen... En omdat ik mijn zus even wilde proficiat wensen: zij wordt op 11 maart immers 63 jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten