Bijna ruzie?

Ach nee, eigenlijk niet maar even vreesde ik ervoor.

Roger en ik kwamen om 13 uur aan in Opheers, waar Elie ons eerst zei dat we niet veel konden doen maar vlak daarna vaststelde dat iets niet was tentoongesteld zoals hij het wilde.

Het ging over chronologische mappen met betrekking tot WO I, met daarin telkens replica van kranten en tijdschriften uit die tijd.

'Niet die mappen maar de inhoud moet tentoongesteld,' zei Elie tegen mij. Vermits ik niet veel kon helpen met de rest van de opstelling begon ik dus kranten, affiches enzovoort uit die mappen te halen en te schikken op een tafel. De (vaak heel mooie!) affiches hingen Elie en Michel hier en daar op.

Toen kwam Charly eraan (nee, niet Charlie van Maj, maar Charly van de gemeente) en die bleek die mappen neergelegd te hebben en de nieuwe opstelling geen goed idee te vinden: al die kranten los, door en over elkaar, op die tafel.

Hij zei tegen mij: 'Geef toe, die kranten gaan door elkaar gegooid worden! '
Dat had ik al geopperd maar Elie had me gerustgesteld: dat mocht en was zelfs de bedoeling, ze mochten immers gelezen worden!

'Het ziet er zo rommelig uit nu, zeg,' drong Charly aan. Ondertussen had ik nog meer kranten op die tafel gelegd en tussendoor snel hier en daar er iets diagonaal in gelezen. Waardoor ik Elie gelijk gaf: die kranten zijn het interessantst, niet die (weliswaar kleurrijke) mappen waarin die kranten zaten.

En de (vaak prachtige) affiches die ik eruit had gehaald zou anders niemand gezien hebben: wie durft er op een tentoonstelling immers een map openen en grondig onderzoeken? Kranten die door elkaar liggen ga je vlugger durven raadplegen: Elie had groot gelijk!

Er kwam dus toch geen ruzie van, hoewel Charly een paar keer zei dat hij niets meer deed, want het was toch altijd verkeerd.

Mannen!