Telefoneren

Weer naar Nany gebeld vandaag. Het gaat: ze mag toch nog praten met haar buren (naar het schijnt laat iedereen zijn deur open en is het enkel voor de maaltijden dat ze verplicht op hun kamer blijven; ze mogen wel niet iemand anders bezoeken op zijn of haar kamer: het is duidelijk dat de maatregelen er voor zorgen dat ze voldoende afstand tussen elkaar houden) en ze krijgt heel veel telefoontjes (zelfs dochterlief had gebeld en dat had haar zo blij gemaakt). Een half uur aan telefoon gehangen.

Kort daarna een telefoongesprek met Hendrik. Hij en Debby gaan enkel naar buiten om boodschappen te doen. En ze hebben geen tuin, enkel een "koertje". Ik vrees dus dat ze te veel binnen zullen zitten (hetzelfde vrees ik een beetje voor Zeger). Debby werkt thuis en Hendrik werkt in huis: kamers verder inrichten en zo.

Van dochterlief geen nieuws maar daar zal alles wel oké zijn, vermoed ik. Deze avond een telefoontje van Wiemla (moeder van Debby). Uiteraard over het virus. Ze klonk angstig, miste haar familie in Nederland en België en vreesde dat het Paasfeest bij Debby en Hendrik niet zal kunnen doorgaan. Daar ben ik zo goed als zeker van!

Tussen al dat telefoneren (en mailen) door verder schoongemaakt (met serieus veel hulp van Roger) en even gewandeld.
Gewoon in het dorp deze keer. We ontmoetten niemand: iedereen lijkt braafjes binnen te blijven.

En ik vraag me af wat het beste is. Roger moet bewegen (ik ook natuurlijk) maar inderdaad: als wandelen betekent veel mensen ontmoeten, is binnen blijven dan niet verstandiger?
Gelukkig lijkt dat dilemma zich hier voor ons nog niet te stellen! Wat ik wel vrees, is dat Roger na een paar weken wandelen in dezelfde buurt, het zal beu worden. Hij heeft meer afwisseling nodig dan ik.

Het was wel opvallend kouder dan gisteren.... en deze avond heeft het weer geregend.