Niksen

We wandelden vandaag opnieuw de velden in, maakten dezelfde lus als onlangs, maar in omgekeerde richting. Ik vind die wandeling van net geen uur heel aangenaam en Roger klaagt nog niet over "altijd hetzelfde". Die wandeling maakten we, toen we hier pas woonden, ook elke dag! Het is tijdens een van die wandelingen dat in de zomer van 1994 Spinner naar ons kwam toegelopen vanuit een maïsveld.

Vandaag stond er echter een ijskoude noordoostenwind en heb ik mijn voet bezeerd (ik vermoed gewoon op de kasseien voor ons huis) en dat maakte het minder aangenaam.

Twee keer Nany aan telefoon gehad. Hendrik had haar gebeld en dat maakte haar weer zo blij. Ze vertelde me wie nog allemaal met haar had getelefoneerd en het is duidelijk dat "keuvelen via de telefoon" tegenwoordig haar favoriete bezigheid is. Ik had haar voorgesteld haar herinneringen op te schrijven (eigenlijk heeft ze vrij veel te vertellen) maar dat vond ze maar niets.

Ikzelf geniet deze dagen het meeste van "niksen" (en dagdromen) maar dat begrijpen weinig mensen. Zelfs tijdens onze wandeling ben ik meestal aan het dagdromen.
Uiteraard typ ik ook verder vroegere dagboeken over en lees ik nog steeds veel.

Ons avondmaal bestond uit kliekjes: een restje soep, een restje osso bucco en een restje zuurkool. Daar had ik dus ook geen werk aan.

Strijken daarentegen schuif ik al drie dagen voor mij uit, er van uitgaande dat we nog voldoende propere kleren hebben om aan te trekken (nu, ik strijk bijna niets en nooit langer dan één uur per maand).