Gisteren een bericht gekregen van Bol.com: er wordt vandaag nog een pakket geleverd voor Sinterklaas, tussen 18 en 22 uur. Daarna komt er een bericht van B-post. Blijkbaar wordt dat pakket via de post geleverd, en dat zal zijn tussen 8 en 17 uur!
Ik sta dus ongewoon vroeg op deze ochtend, we letten op dat de bel altijd hoorbaar blijft, als een van ons tweeën naar de verdieping moet, zorgt de andere dat hij ofwel in de salon ofwel in de werkkamer blijft maar zeker zonder hoofdtelefoon op zijn oren.
Rond 10:30 uur vind ik een mail van de post: "we hebben je gemist...". Roger kijkt in de brievenbus en inderdaad, de postbode heeft daar een bericht achtergelaten: dat hij ons niet thuis vond en dat het pakket binnenkort mag afgehaald worden op de post.
Ik werd boos: die facteur heeft duidelijk zelfs niet gebeld (we controleerden zelfs of onze bel wel werkte: jawel!).
In de mail van B-post vind ik een link om te reclameren in zulk geval en ik begin eraan. En dan bedenken we dat die postbode misschien een goede reden had om zich te haasten, dat mijn reclamatie zo nauwkeurig moet ingevuld worden dat men op de post meteen weet over welke bode ik klaag. En dat wil ik hem nu ook niet aandoen. Dus vulde ik het formulier niet verder in: ik wil immers niet de oorzaak zijn van misschien veel miserie voor die facteur! Maar ik bleef heel boos vanbinnen! Zo vroeg opgestaan voor niets en binnenkort nog eens naar de post moeten rijden (die is niet vlakbij).
Ik weet het al tientallen jaren maar stelde het weer vast: tenzij het echt moet (als de kindjes hier zijn bijvoorbeeld) doe ik niets tussen 8 en 10 uur. Ik lees wel wat maar onthoud er niets van, drink sloten thee maar ontbijt zelfs niet, want geen honger. Verloren tijd dus!
Die heb ik later wel min of meer ingehaald. Onder andere naar Nany gebeld die steeds minder te vertellen heeft, opgesloten zoals ze zit op haar kamer met alleen boeken (nog een geluk dat ze graag leest) en de televisie.
Hendrik stelde onlangs voor allemaal samen een tablet voor haar te kopen, zodat ze onder andere zou kunnen "video-vergaderen" met ons en, wie weet, na een beetje uitleg, gewoon online van alles ontdekken. Ik weet niet of ze het een goed idee zou vinden. Lang geleden had ik haar met Kerstmis een eenvoudige smartphone geschonken maar die kreeg ik prompt terug, want ze wilde dat allemaal niet meer leren.
Na de middag deden we onze boodschappen. Ik liet Roger weer alleen de twee winkels, die we aandeden, binnengaan (omdat je volgens de jongste corona-maatregelen opnieuw alleen moet winkelen) en bleef ondertussen in de auto zitten. Zelfs de binnengekomen mails had ik niet fatsoenlijk gelezen voor de middag en daar begon ik dus aan op mijn smartphone. Er was niets echt dringend bij, dat wist ik al wel, ondanks mijn ochtendlijke luiheid maar ik vond toch nog enkele berichten die een antwoordje verwachtten. Daar ben ik een poosje mee bezig geweest maar... daarna viel ik in slaap!
Ik werd uit mijn "siësta" gewekt door Roger die terugkwam van de winkel. En toen heb ik me afgevraagd of ik niet beter zou doen zoals zoveel mensen van onze leeftijd die ik ken: vroeger opstaan en een siësta houden?
Voorlopig lijkt me dat toch niet zo'n goed idee, vermits ik tussen 8 en 10 uur 's ochtends gewoon niets doe! En dat was dus heel lang geleden ook al zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten