In feite had ik moeten beginnen schoonmaken vandaag, want ons huis is echt vuil van al de voorbije visites. Maar het was babysit-dag en dus had ik geen tijd om te poetsen.
We kwamen rond 12:30 uur aan bij Elvira. Elena sliep. En bleef slapen tot 14 uur. Ze was die ochtend met haar mama naar een vergadering geweest, waarschijnlijk was ze daar heel moe van geworden!
Toen ik hoorde dat ze wakker was geworden (Elvira was toen al naar de school vertrokken – ze moest immers zorgen voor inschrijvingen), ging ik haar halen. Deze keer leek ze mij meteen te herkennen. Maar dat was voor één keer niet zo met Roger.
Ik moest er stiekem om lachen. Je moet weten dat Anneke gisteren Roger zijn haar had geknipt. Heel deskundig, maar voor mij veel te kort (maar Anneke zei op voorhand dat ik het te kort zou vinden). 
Ik gaf Elena haar fruitpapje (eigenaardig, toen onze kinderen baby’s waren, kregen ze ‘s middags een groentepap en in de namiddag een fruitpapje, nu doet men blijkbaar het tegenovergestelde). Dat ze meer dan half opat. Daarna deden we boodschappen voor een wokgerecht deze avond, en maakten we nog een korte wandeling.
Elena - die geen last lijkt te hebben van haar enkele muggenbeten - bestudeert haar tenen tijdens de wandeling (vlak daarvoor was ze erop aan het zuigen). Foto Roger
Elena viel in slaap in haar kinderwagen. Zodra we “thuis” waren, legde ik haar in haar bedje waar ze nog een goed half uur doorsliep.
Ondertussen heb ik even stukjes gelezen in “Koffie valt vaak verkeerd”. En in tijdschriften (ik weet dat Nederlanders het woord “bladen'” verkiezen boven “tijdschriften”, maar dat vind ik taalverarming).
En natuurlijk heeft Elena daarna weer een flesje melk gedronken (het ging er weer heel goed in) en wat gespeeld met haar knuffels!
Nadat ze nog wat had gekropen (en dan sleurt ze tegenwoordig knuffels met zich mee), nadat we wat samen hadden gespeeld (ze begint echt zichtbaar – en grappig - een mimiek na te bootsen), begon ze wat te zeuren. Tijd voor haar groentepap! Die er weer vrij goed inging! Terwijl ik daarmee bezig was, kwam Geert eraan. En blij dat ze was toen ze haar papa zag!
Iets later kwam Elvira ook thuis. En begonnen we ons wokgerecht klaar te maken terwijl Geert en Roger zich bezig hielden met Elena (die ondertussen Roger natuurlijk al lang had herkend).
Rond 19 uur kwam Zeger eraan, op zijn fiets. Hij zag Elena voor de eerste keer kruipen en “smoelen trekken”. En schrok toen hij zijn vader zag!
Even kwam hij mij in de keuken vragen wat “papa nu had aangevangen?”. Ik vertelde hem dat Anneke daar had voor gezorgd, maar alleen omdat zijn papa het zo wilde. Zeger gaf toe dat de snit goed was uitgevoerd, maar, en daar ben ik het volkomen mee eens, zulk kort haar staat Roger niet. Gelukkig zal het groeien!
Na een heerlijk avondmaal zijn we naar huis gereden. Waar ik niet veel meer gedaan heb dan mails beantwoorden.
Morgen moet ik zorgen voor die nieuwe monografie van de KVLS, en daarna kan ik eindelijk voortlezen in “Maskers van de zon”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten