Over moeheid, vertalingen, koken en maden!

Ik ben de winter moe (we hebben al zo lang niet meer gewandeld!), en ik ben zelf moe.

Gisteren avond kwam er een vrij omvangrijke vertaling aan. Daar kon ik pas deze avond aan beginnen, na (eindelijk!) onze boodschappen, een telefoontje met Hendrik (die volgende maandag weer zou moeten gaan werken), met Nany (die heel veel te vertellen had over haar buren) en met onze dochter die sinds gisteren weer thuis is. Nee, ik heb Zeger niet opgebeld. Ik weet immers dat hij, net zoals ik (maar ik probeer daar wel iets aan te doen) een telefoonfobie heeft.

Onze dochter vertelde me dat Elena nog steeds ziek is, en nu heb ik echt de indruk dat het om griep gaat. Hopelijk is baby Matthias voldoende immuun.

Het is jammer dat ik niets mag vertellen over die vertalingen, want weer was de tekst heel interessant, hoewel vrij technisch. Ik heb nog maar vier bladzijden vertaald, de rest is voor morgen.

Roger had gekookt deze avond. Ik had hem het Indische recept van Alu Gobi gegeven en enkele aanwijzingen en het resultaat viel echt heel goed mee.

Toen hij echter, op mijn aanraden, een snuifje cayennepeper wilde toevoegen aan het gerecht, zag hij dat in dat flesje maden zaten! Ik begrijp niet hoe die zijn geraakt in een gesloten kruidenbokaaltje van Colruyt!

En toen dacht ik eraan dat ik, nog niet zo lang geleden, die cayennepeper nog heb gebruikt in ik weet niet meer welk gerecht. Heb ik toen  minuscule eitjes gestrooid over ons eten?