Vandaag kwamen onze dochter en schoonzoon, plus natuurlijk Elena en Matthias, Roger bezoeken. Wat groeien kinderen toch snel op! Elena had ik niet meer gezien sinds 13 maart en weer leek ze me fel veranderd. Het eerste wat ze mij fier toonde, waren haar roze “sneeuwlaarsjes”. Want het heeft vorige nacht weer gesneeuwd, minder hier dan in het Antwerpse (ik had mijn moeder even aan telefoon deze ochtend), maar het was wel weer ijskoud! We gingen allemaal samen iets gebruiken in de cafetaria, en Matthias, die sliep natuurlijk weer!
Ik merkte wel dat Roger genoot van het gezelschap. Elena nam een fruitsapje dat ze helemaal opdronk met een rietje. Zodra we de cafetaria binnenkwamen, stond ze in bewondering voor het “ei” dat Koen Vanmechelen voor het ziekenhuis heeft “gelegd”. ‘Groot, mooi Paasei’, zei ze telkens weer. Haar ouders leken de kunstenaar niet te kennen. Is hij misschien enkel wereldberoemd rond Sint-Truiden?
Ook één ballon in de vorm van Mickey Mouse in het winkeltje naast de cafetaria stak Elena de ogen uit. Ze heeft het hebbeding van mij gekregen nadat ze heel flink (bijna helemaal) een banaan had opgegeten.
Matthias werd uiteindelijk toch wakker, kreeg een flesje, en sliep weer in. Maar later, toen we terug waren op Rogers kamer, begon hij te huilen, en ook deze keer brachten mijn babypraat en mijn aaitjes een glimlach voort op zijn gezicht. Hoe schattig toch die eerste gerichte glimlachjes van een baby! Ik smelt er telkens van!
Onze kinderen wilden me naar huis brengen, maar ik had al een belbus gereserveerd. We probeerden de reservatie nog ongedaan te maken, maar de belbuscentrale is op zondag gesloten na 15 uur. Dus brachten ze me naar het station, waar ik nog een hele poos rondhing. Daar gebeurde iets eigenaardigs. Niemand kon zien dat ik een rookster ben en toch kwamen achtereenvolgens twee mannen mij vragen of ik misschien geen aansteker bijhad. Dat verplichtte me even naar buiten te gaan om hun sigaret aan te steken, en echt, het was nog berenkoud!
Gelukkig kwam Liliane mij afhalen in Heers deze avond! Ik had even beroep willen doen op Marie-Claire (ik ben deze voormiddag gezellig bij haar gaan buurten) maar deze avond beschikte ze niet over een auto.
Jawel hoor, Roger maakt het heel goed. We moeten alleen zorgen dat hij zulke “ongelukken” niet meer krijgt, en dus vooral veel beweegt. Daarvoor heb ik al zeker één plan klaar, maar dat vertel ik later (als het ons lukt).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten