Gisteren avond kregen we een telefoontje van Roger zijn tweede oudste zus (deze keer vergis ik me niet!
We reden in hun auto naar Château de la Motte in Groot-Gelmen (dat doet me eraan denken dat ik nog eens moet uitzoeken hoe we daar met het openbaar vervoer kunnen geraken). Het was niet echt warm, maar op het terras, in de zon en met onze jas aan, werd het echt genieten. En dat deden we bij een “Mottebier”, een Leffe of een Wilderens biertje. Familie- en andere nieuwtjes uitgewisseld (er zijn meer familieleden ziek dan ik wist), gepraat onder andere over onze ervaringen als grootouders, en veel gelachen.
We vergaten zowaar het uur, en Roger en ik (Maggy en Lorenzo zouden niet blijven eten, had zij al gewaarschuwd aan telefoon gisteren) waren pas rond 20:30 uur aan ons avondeten toe. Voor ons is dat laat, voor onze bezoekers helemaal niet: hij zijnde een Spanjaard leven ze eerder volgens het ritme van dat land. Ze vertelden ons bijvoorbeeld dat hun in Madrid wonende zoon en schoondochter pas rond 20 uur en soms zelfs later thuiskomen van hun werk.
Uiteraard moest ik nog koken na onze terrasmiddag. Ik had voor deze avond een vegetarische maaltijd voorzien, gebaseerd op het recept van mijn marraine voor selder, aardappelen en gehaktballetjes, waarin ik de vleesballetjes wijselijk had vervangen door vegetarische balletjes.
Het lijkt hier wel de vegetarische toer op te gaan de laatste dagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten