Eindelijk bloesems!

We moesten vandaag boodschappen doen en gingen te voet naar de supermarkt in Heers (25 minuten lopen via de rustige Vijverstraat). Onderweg merkten we dat de sleedoornstruiken eindelijk –  rijkelijk laat in vergelijking met vorige jaren - in bloei staan. Zoals altijd had Roger zijn fototoestel bij, maar hij weigerde een kiekje te maken: ‘We hebben al zoveel foto’s van sleedoorn!’
Inderdaad, maar toch jammer want dit was de eerste rijkbloeiende struik die we deze lente tegenkwamen!

Nadat we met de bus waren teruggekomen, heb ik met de hulp van Roger ons bureau onder handen genomen en daarna voor het avondeten gezorgd. We hadden zeebaars gekocht en die maakte ik klaar in de oven, met in een beetje olijfolie gebakken tomaten, sjalotten, look, aardappelschijfjes en veel kruiden (basilicum, tijm en laurier) en een mix van witte wijn en sinaasappelsap.  Mijn gerecht was op zich heel lekker, maar de zeebaars zelf had niet veel smaak. Ik weet dat die vaak in een zoutkorst wordt bereid maar zelf gebruik ik amper zout bij het koken. Misschien dat recept nog eens met een andere vis uitproberen?

Voor de rest nog even gebeld met Hendrik en weer gekeken naar een aflevering van Star Trek. Heel aangename en rustige dag dus ondanks het feit dat mijn rug weer van zich laat horen na dat schoonmaken van gisteren en vandaag.

Die rug van ons vrouwen is toch echt een zwak punt! Mijn zus heeft er ook heel vaak last van. En Anneke nu ook weer, vertelde Hendrik ons. Maar dat is natuurlijk een bekend beroepsprobleem van verpleegkundigen!