36 jaar geleden verbleven Roger en ik onder andere een poosje in Granada. Ik had daar goede herinneringen aan en vermits we nu niet zo heel ver uit de buurt waren, wilde ik er nog wel eens naartoe.
Toen we de camping in Córdoba wilden betalen, bleek dat het niet mogelijk was met een kredietkaart: we moesten geld gaan afhalen… En de receptioniste eiste dat we haar een van onze identiteitskaarten zouden geven terwijl we dat deden. Even later, tijdens het betalen, verweet ik haar gebrek aan vertrouwen. Ze verontschuldigde zich, maar vertelde dat heel vaak mensen vertrokken zonder betalen en dat ze nu dus hun voorzorgen namen.
Onze GPS voerde ons uiteraard weer langs Montilla en dan richting Malaga, via de snelweg (waarboven we op een zeker ogenblik tientallen ooievaars zagen cirkelen). Heel snel echter besloten we die eentonige snelweg te verlaten en stelden we de GPS in op Alcala la Real, meer naar het Oosten. Dat reed al veel aangenamer, langs rotsige en later beboste bergen, wat we dachten een marmergroeve te zijn en een “Sierra ELvira”! :-)
Even hielden we halt bij een baanrestaurant/bar waar we onder de blakende zon (nergens schaduw) wat fruit en brood aten. Daarna dronken we een biertje in de bar. We zagen ook indrukwekkende stadjes, gebouwd bovenop een rots: Priego de Córdoba en Alcala la Real.
Om iets voor 3 uur kwamen we aan op de camping Sierra Nevada van Granada.
We schreven ons in, kregen een volgens mij heel krap perceel toegewezen, vrij ver van het sanitair, kortom, ik was niet echt enthousiast! Gelukkig hebben we wel veel schaduw: ik weet niet hoe warm het hier is geweest vandaag, maar het voelde nog veel warmer aan dan in Córdoba.
Nadat onze tent was opgesteld, rustten we een poosje en gingen daarna informeren over de bussen naar het centrum. De receptionist was nogal kort van stof en gaf ons een heel rudimentair plattegrondje waaruit bleek dat we vlak bij de camping een bus konden nemen met terminus aan de kathedraal. Dat kwam ons goed uit, dachten we, want het was toch in die buurt dat we wat wilden wandelen.
Eerst deden we nog wat boodschappen in de buurt van de camping en daarna begaven we ons naar de bushalte. Wat een drukte op die bus! Nog erger dan toen ik in de jaren zestig van school naar huis reed! Langer dan twintig minuten werden de passagiers door elkaar geschud en tegen elkaar aangesmeten! Wij bleven staan (geen zitplaatsen vrij) tot aan de terminus… Die helemaal niet aan de kathedraal bleek te liggen. We wisten gewoon niet waar we waren. We zochten tevergeefs een toerismebureau waar we een plattegrond van de stad hoopten te kunnen kopen, vonden uiteindelijk toch onze weg naar de kathedraal, midden in een ongelooflijke, wriemelende menigte. Zoveel volk op straat heb ik nog nergens gezien! Veel te druk naar mijn zin! Dit is niet Granada zoals ik het mij herinner! :-(
Tussen al dat volk ook opvallend veel bedelaars, enkele heel jonge nonnen, en een hele boel opgedirkte mensen: een bruiloft?
In de buurt van de kathedraal dronken we eerst een biertje waar we olijven bij kregen, en iets later, in een andere bar, weer een biertje waar we elk een tapa bij namen: mosselen en tortilla met olijven en tomaat. Daaruit bestond ons avondmaal.
We werden ook weer vergast op muziek, en zelfs op een parodie van Flamencomuziek en -dans! Als het dat is wat je leert in de Flamencoscholen waar je in deze contreien geregeld reclame voor ziet, dan is het aanbod maar pover!
Uiteraard vonden we niet meteen onze weg terug naar de straat waar we de bus terug moesten nemen: we hebben nogal wat afgewandeld deze avond! En dat tussen die drukke wriemelende menigte! Als ik bedenk dat ik tegenwoordig Antwerpen al te druk vind!!!
Maar we vonden uiteindelijk de bushalte en op de bus bleken onze Franse campingburen te zitten die ons vriendelijk toelachten. Deze keer hadden we wel een zitplaats.
Ik weet niet of we hier morgen zullen blijven… Het Alhambra had me 36 jaar geleden bijzonder bekoord, maar ik heb gelezen dat het nu ook zo druk bezocht wordt. De zigeuners in de grotten van de Sacromonte zullen nu wel plaats hebben geruimd voor toeristische toestanden. De Sierra Nevada zal, vrees ik, al even toeristisch zijn geworden. En de camping staat me helemaal niet aan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten