Elena heeft geen school morgen. Of ze vandaag mocht komen logeren, vroeg haar mama. Voor mij was dat oké, ik verwachtte toch geen werk voor maandag, en Matthias nam ik er graag bij. Tot ik besefte dat het deze avond algemene vergadering was van Heemkunde Groot Heers. Zelf niet gaan, was niet echt een probleem, maar Roger moest er echt naartoe (hij zou onder andere foto’s vertonen van de activiteiten van vorig jaar). Dat betekent dat ik Matthias zelf zou moeten optillen voor zijn toilet en om hem in bed te leggen. Zoiets laat ik liever aan Roger over.
Dus zou deze keer alleen Elena komen logeren. Ik weet dat ze ernaar uitkeek en inderdaad, zodra ze deze middag arriveerden, hebben Matthias en zij heel enthousiast gespeeld. In een mum van tijd lag de salon helemaal overhoop.
Kort na Roger wilde ook onze dochter vertrekken, met Matthias dus, en toen begon Elena te wenen. Ze dacht dat haar broertje ook hier zou blijven, ze wilde niet gaan slapen zonder haar broertje, ze zou haar broertje zo fel missen, afijn, ze leek ontroostbaar. Tot onze dochter en Matthias wegreden, want toen wilde ze meteen naar een filmpje kijken. En naar nog een. En dat ik een verhaaltje voorlas. En nog een. Zich verkleden, een glas water drinken, een koekje eten, nog een verhaaltje beluisteren, enzovoort. Ik zag wel dat ze doodmoe werd en stelde voor naar boven te gaan. ‘Ja… Ha, nee, toch niet. Ik zal een beetje rusten in de relax’, antwoordde ze.
Ik denk dat ze dit huis als een beetje mysterieus ervaart en dat samen met haar broertje gaan slapen haar telkens een soort “zekerheid” gaf (‘Ik mag in jullie bed slapen, en met jullie hé?’, drong ze verschillende keren aan deze avond).
Uiteindelijk is ze in de relax ingeslapen. Roger kwam thuis iets over 22:30 uur. Straks moet hij haar naar boven dragen!
Ondertussen wel weer twee grote vertaalopdrachten (die ik niet had verwacht) moeten weigeren (tenzij ik er maandag mag aan beginnen, na een ander van twee bladzijden die ik wel verwachtte).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten