Deze ochtend, voor we naar onze dochter reden, een telefoontje van Ivo Hermans (met een boodschap voor het nakende feestje bij Seany). Ik vond het wel wat eigenaardig dat hij mij koos voor die boodschap, want ik ken hem amper terwijl Seany hem veel beter kent.
Daarna reden we naar het Leuvense, langs een heel drukke snelweg. Op de speelplaats vonden we de kindjes eerst niet: het was er echt een overrompeling. Uiteindelijk is het Elena die ons als eerste zag en terwijl ik haar een zoen gaf, merkte ik dat ze pas had gehuild. ‘Omdat ik jullie niet vond’, legde ze uit. Matthias kwam iets later onze kant uit, aan de hand van zijn juf. Hij zag er helemaal niet ongerust uit maar gaf ons toch verschillende lieve zoenen voor we naar de auto stapten.
Het was koud en het regende. Na het middageten zou Elena bij Anna gaan spelen. Eerst maakte ze een tekening voor haar. Na een kleine 10 minuten zagen we haar wenend terugkomen, zonder de tekening. Na een poosje wilde ze wel wat uitleg geven over haar verdriet. De oma van Anna had de tekening aangenomen maar had gezegd dat Anna een beetje ziek was en moest rusten. ‘Ik heb gezegd dat mama, oma en ik ook een verkoudheid hebben, dat ik dus wel met Anna mocht spelen,’ vertelde Elena, ‘maar haar oma zei dat spelen nu niet ging’.
We konden haar troosten, ze maakte voor mij ook een mooie tekening (het is opvallend hoe ze elke week meer details opneemt in haar kunstwerken). Matthias speelde met zijn trein en keek naar “Tjoek tjoek trein”, ik moest vertellen uit een boekje. Matthias viel in slaap op de sofa, Elena probeerde wat te slapen maar het lukte haar niet en we gingen uiteindelijk naar de oogarts.
Daar duurde het heel lang; gelukkig lagen er voldoende kinderboeken.
Elena zal een bril moeten dragen (Matthias voorlopig nog niet).
‘Ik ga zaterdag een roze bril kopen’, kondigde Elena aan tijdens het avondeten.
Iets voor 18 uur waren we terug “thuis”. Onze schoonzoon hielp me bij het koken, we aten en onmiddellijk daarna zijn Roger en ik vertrokken: hier wachtte immers een dringende (gelukkig niet zo grote) vertaling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten