Maigret a peur

Na een dag bijna vol aangenaam werk (vertalingen dus) en een beetje werk waar ik een hekel aan heb (het huishouden) - gelukkig geholpen door Roger die, nadat ik de salon had opgeruimd en alles had gestoft, met de stofzuiger rondging - heb ik, voordat ik begon te koken, gebeld naar onze dochter.

Eva en Elena bleken serieus verkouden te zijn. Ik hoop dat het een gewone verkoudheid is, want hun andere grootvader is pas genezen van een besmettelijke longontsteking! Ik kreeg Elena aan telefoon (die enthousiast vertelde over een toneelvoorstelling waar ze onlangs naartoe ging met haar klas) en hoorde Eva wenen. Matthias was waarschijnlijk weer zo druk bezig met zijn treintjes dat hij geen tijd had voor een gesprekje.:-)

Deze avond even gechat met Hendrik... tot Roger mij voorstelde nog eens samen naar een "Maigret" te kijken.

Het werd "Maigret a peur" naar één van de boeken van Simenon, en zoals altijd als Jean Richard het hoofdpersonage speelt, was het heel goed.  Simenon was trouwens een heel goede auteur hoewel hij eerst werd beschouwd als een minderwaardige veelschrijver.

En dat deed me weer denken aan mijzelf. Niet alleen heb ik de laatste tijd geen tijd meer om te schrijven, maar ook al zou ik het forceren (er zitten verhalen in mijn hoofd en ik zou natuurlijk zo onvriendelijk kunnen zijn om me daarmee bezig te houden in plaats van tijd te maken voor anderen), ik zou mezelf er ongelukkig door voelen.