Uitvaart

We reden vandaag naar Bree om de uitvaart bij te wonen van de schoonmoeder van mijn zus (haar echtgenoot is afkomstig van Bree)
Onderweg was ik vrij gespannen: ik dacht immers aan al die mensen die met hun problemen naar mij komen en die ik niet kan helpen, en uiteraard confronteert een begrafenis ons altijd met onze eindigheid.

Vlak voor de dienst begon, kwamen Nany en mijn broertje naast ons zitten. Ze zouden niet mee naar de koffietafel gaan na de ceremonie, maar kom, ik kon toch even met hen praten voor ze terug naar het Antwerpse reden.

Tijdens de (mooie, sobere) dienst viel me op hoe rustig ik werd. Ik bedacht dat ik in deze streek misschien een charismatische pastoor (zoals we hadden in Antwerpen en Matadi) moet zoeken en in zijn kerk geregeld weer naar de zondagsmis gaan.

Tijdens de koffietafel eindelijk nog eens lang kunnen praten met mijn zus! En met de mooie schoonzus van haar echtgenoot die onlangs weduwe is geworden.